Flight 13... (Father and Son...)

De dag begon al weer lekker... Grijze lucht en prutregen. De laatse weken is het echt naadje met het weer. Plannen om te vliegen blijven plannen. Maar goed... het zal wel een keer komen.

Vandaag heb ik weer een vlucht gepland. Calvin wlde weer een keer samen met mij vliegen. Wat hij natuurlijk probeert te zeggen is dat hij graag weer een keer voorin wil zitten, als een 'echte co-piloot'. Een prima kist biervoor is de C152. Tijdens één van mijn solovluchten heeft Calvin een keer met mijn instructeur Victor hierin gevlogen (zie les 14). Gelukkig gaf de TAF enige hoop. Vanmiddag zou het weer wat opknappen hoewel er een aardig windje zou blijven staan.

Het weer knapte inderdaad op. Ik had voor deze vlucht de PH-JJM geboekt. Op de club aangekomen controleerde ik eerst of er voldoende brandstof in zat voor een uurtje vliegen. Gelukkig zaten de tanks half vol zodat ik niet eerst naar de pomp hoefde te rijden. De wind was ook iets gaan liggen, hoewel nog duidelijk aanwezig. Ik diende het vliegplan in en deed de rest van de preflight. Alles zag er goed uit. Tijdens het rondje om de kist zag ik Ben de PH-CBF opstarten voor een rondje vliegen.

Oscar was ook op de club. Hij zou met de PH-SVQ met een paar gasten een rondje gaan vliegen. Hij raadde mij aan om ongeveer het zelfde rondje te gaan doen. Via Zoetermeer naar Leiden en dan langs de kust naar Hoek van Holland en via de Waterweg weer terug naar het veld. Wellicht zouden we zo het minst 'last' hebben van de tegenwind. De CTR van Rotteram aan de noordkant ronden had ik nog niet eerder gedaan. Op de één of andere manier koos ik meestal om de zuidelijke kant van de CTR. Ook Coen was inmiddels de club binnengelopen om weer een aantal minuten in het logbook te kunnen bijschrijven met de PH-HGO. Het leek wel of we het hadden afgesproken. :)

Even later liep ik samen met Calvin naar de JJM. Ik draaide het stoeltje voor Calvin naar de hoogste stand zodat hij wat makkelijker naar buiten kon kijken. De spullen achterin en mezelf ook installeren op de left seat. Voordat je eindelijk zit en aan de checklist kan beginnen ben je best wel even bezig. Maar uiteindelijk zaten we dan toch. Startup en taxien werd aangevraagd, en omdat RWY 24 vandaag in gebruik was mocht ik taxien naar intersection V2. Aldaar aangekomen reed Oscar net de baan op en was Coen nog bezig met de runup checks.

Van Flight 13... (Father and Son...)

Coen's Runup

Nadat ook Coen in Takeoff was gegaan kreeg ik de klaring om takeoff te gaan. Nadat we airborne waren maakte in een rechter bocht om uiteindelijk op 1300 ft aan te komen in de richting van Zoetermeer. De lucht was nog vrij onstabiel. Net na Zoetermeer nam ik afscheid van de Toren en zette ik samen met Calvin de neus in Noordelijke richting. Omdat we onder de Schiphol TMA zaten schakelde ik de Tansponder op standby en daalde ik naar 1200 ft. Het zicht was boven verwachting, dat was weer mooi meegenomen.

We vlogen rechts Leiden en Leiderdorp voorbij en ter hoogte van de Kager Plassen zette we koers naar de kust om uiteindelijk ter hoogte van Noordwijk bij de kust aan de komen. Aan de zeekant van het strand daalde ik naar 500 ft om leuk zich op het strand te hebben. Af en toe kregen we flinke tikken van de turbulentie.

Van Flight 13... (Father and Son...)

Via de Pier van Scheveningen kwamen we uiteindelijk bij Hoek van Holland terecht. Bij Hoek van Holland vroeg ik of Calvin nog even bij de nieuwe Maasvlakte wilde kijken. Dat wilde hij wel. Het opspuiten van het nieuwe land gaat gestaag. Inmiddels is er een landverbinding.

Daarna was het weer tijd om ons aan te gaan melden bij de Toren. Het was erg druk in de lucht. Ik kwam er haast niet tussen. Ik vroeg en reeg de waterweg arrival. Hoewel dit niet een officiele VFR-Arrival voor EHRD is, toch wel een hele populaire en wellicht nog meer gebruikt dan de officiele Hotel-arrival.

In verband met de stevige wind moest ik aardig opsturen om boven de Waterweg te blijven. Via de euromast naar Papa alwaar ik nog op 1300 ft zat. Aangezien er IFR verkeer op final RWY 24 zat vroeg de Toren of ik een short circuit kon draaien, Ik bevestigde en vroeg gelijk of ik kon dalen naar 1000 ft. De toren wilde mij zelfs lager hebben en stuurde mij door naar 500 ft. Op 500 ft draaide in naar downwind 24. Kennelijk was het IFR verkeer sneller, of ik wat langzamer, omdat de Toren mij vroeg om een orbit over links te draaien. Terwijl ik de IFR-Piper abeam had moest ik van de Toren naar base draaien. Achter deze Piper zat nog een andere IFR kist, zodat ik er tussen werd geperst.

Om het achterop komende verkeer niet te veel op te houden besloot ik natuurlijk om niet op de drempel te landen maar op de displaced Threshold of zelfs iets daarna. Iets harder dan dat ik gewend was zette ik de JJM weer op de landingsbaan. Overigens wel netjes met het linker pootje eerst. Na het verlaten van de baan taxiede ik terug naar de club.

Op de club natuurlijk de nodige administratie en nog even nakaarten met Oscar en Coen over onze spontane 'clubvlucht'. Weer een leuke vlucht van vader en zoon...

Hier de foto's en hier de track in Google Earth.

Tot de volgende keer...