Voor de inspectie zou de SVM ongeveer twee uur nodig zijn op EHMZ. Dus vandaag was het een heen- en terugvlucht. Oscar had zich hiervor ingeschreven en mocht de vlucht doen. Tijdens de open dag van 27 juni 2009 op de club vroeg hij of ik soms zin had om mee te gaan. Nou dat had ik natuurlijk wel.
We hadden vandaag om acht uur afgesproken op de club. Daar aangekomen was de club nog dicht zodat ik en Calvin alvast naar de Meteo-office voor de metar's, taf's en Notams. Terug op de club was inmiddels Oscar ook aangekomen. Met behulp van een monteur van de AMR konden wij de club binnen gaan voor de nodige voorbereiding. Van de AMR kregen we de nodige papieren en wat materiaal mee.
Oscar nam de heenvlucht voor zijn rekening als Pilot in command. Mijn rol zou dan de Co-pilot zijn, waarbij ik o.a. de navigatie en de RT zou doen. De eerste keer op de rechter stoel. Best vreemd eigenlijk vanuit een ander perspectief.
Eerst maar even tanken, dus na de startup taxieden we naar de fuelstation. Dat tanken gaat trouwens ook een stukje sneller als je met z'n tweeen bent. Al vlug konden we weer instappen en vroeg ik de taxiclearance voor RWY 24 V2. Aldaar de runup en al vlug kon ik 'ready for departure' geven.
De take-off ging lekker hoewel de climb-rate niet echt hoog was. We konden goed merken dat we zwaar waren, uiteraard wel binnen de enveloppe. Vanaf RWY 24 vlogen we de Hotel-departure en pas bij Delft zaten we uiteindelijk op de beoogde 1000 ft. Bij Whiskey meldde ik ons af voor bij de Toren. Boven de Maasvlakte was het in een rechte lijn naar EHMZ. In eerste instantie wilden we tussen de bewolking door om een stukje VFR on Top te vliegen. De wolkenbasis hing rond de 1200/1300 ft. Lager als dat we hadden verwacht. Met de ons mogelijke rate of climb vonden we de open plekken tussen de wolken te klein om er veilig tussendoor te kunnen vliegen, zodat we besloten om deze hoogte aan te houden naar EHMZ.
Van Flight 3 |
Ter hoogte van de Zeelandbrug meldde ik ons aan bij Midden Zeeland Radio. Op dit vroege uur op maandag was het nog rustig op de frequentie. Vooralsnog waren we de enige... Oscar bracht ons op circuithoogte en ik meldde ons 'joining downwind'. Oscar maakte zich op voor de landing, en bij het draaien naar final meldde ik onze positie over de radio. Soms denk je wel eens de enige in het circuit te zijn en ben je gauw geneigd om het melden achterwege te laten bij ongecontroleerde velden. Maar zoals verstandig is, moet je in de luchtvaart niets veronderstellen. Je moet zeker zijn van je zaak en niets aan het toeval over laten. Halverwege final bleek dat maar weer. Een andere kist meldde zich overhead the field op 2000 ft voor een simulated enginefailure. Tevens meldde deze kist dat hij ons op final had opgemerkt. Toch prettig dat je weet dat een andere kist je in de gaten heeft.
Na de landing taxieden we direct naar Transal om de SVM daar af te leveren. Daarna nog even naar de havenmeester om de landing af te reken. Op naar het restaurant voor een bak koffie en een stuk apeltaart. Zo op het terras in het zonnetje echt geen vervelende bezigheid.
Bij transal zagen we nog een oude bekende staan...
Van Flight 3 |
Iets later dan gepland, rond half twee was de SVM weer gereed voor de terugvlucht. Hoewel het wat langer duurde was het zeker geen straf om langer te wachten. Nu ik dit schrijf voel ik dat mijn gezicht lekker verkleurd is door het zonnetje. Vlak voor het vertrek kwam het volgende stukje vliegtuig nog voorbij.
Van Flight 3 |
Dit is wat er nog over was van een Cessna na een crash op EHMZ.
Hoogste tijd voor de terugvlucht. Na de runup checks besloten we om een shortfield take-off. Kan nooit verkeerd om deze weer eens een keer te oefenen. Voor deze vlucht was ik de Pilot in Command en Oscar de Co-pilot. Voeten op de rem, vol gas en remmen los. Bij 50/55 kts los trekken en snelheid oppikken. Bij 80 kts neus in de klimstand en weg zijn wij. Oscar meldde ons af bij de havenmeester en deze bevestigde ons dat het flightplan geactiveerd was. De bewolking was inmiddels opgetrokken zodat we zonder moeite konden doorklimmen tot 2500 ft. Het was ook een stuk helderder geworden zodat we lekker ver konden kijken.
Oscar meldde ons aan bij approach. We kregen toestemming om op 2500 ft te blijven vliegen. Schiterend gezicht vanaf deze hoogte. Van rechts naar links zagen wij de Moerdijkbrug, Rotterdam, Hoek van Holland, de maasvlakte (oud en nieuw) en een flink stuk op zee. Approach meldde ons een onbekende kist uit tegenover gestelde richting op 10 uur. Even later zagen wij deze kist en meldde Oscar dit terug aan approach. Even later werden wij overgezet naar de Toren en daalde ik naar 1500 ft voor de Hotel arrival. Nog voor Tango gaf de toren mij de opdracht omte dalen naar 1000 ft in verband met een departure van een Transavia die uiteindelijk over ons heen diende te kruisen.
Na Tango een righthand downwind 24 op 1000 ft waarna ik een landingclearance kreeg. Met een mooie landing op de displaced thresshold via V3 naar Lima en naar de club.
Nog een stukje administratie en deze vlucht zat er weer op.
Een gezellige, heerlijke vlucht op mijn eerste vakantiedag...
Hier de foto's...
Groetjes,
Arjan
3 opmerkingen:
Hey heren,
Leuk tripje. Zag de ferry vluchten al staan, wel leuk om zo 'ns te doen.
Die arme SVU, echt niets van over zeg. Zouden we die ooit nog terugzien?
Vroege vogels zo op de maandagmorgen! Wel leuk zo'n ferry vlucht en ook nog nuttig :)
Fijne vakantie!
@ Marcel, Inderdaad leuk, en nog voordelig vliegen ook natuurlijk ;)
En als ik de berichten op de site van VCR zie dan kunnen we 'binnenkort' weer van de SVU genieten...
@ Ben, Thnx... Inderdaad vroeg op een maandagmorgen. Maar voor een vluchtje heb ik daar geen enkel probleem mee :)
Een reactie posten