Flight 5... (Checkout Cessna 172...)

De beschikbaarheid van de Robin's op de club was de laatste tijd bijzonder slecht voor mij. Alleen de SVQ stond ter beschikking en als je dan alleen Robin kan vliegen dan wordt dat lastig. Het is dan ook een veel geboekte kist. Al mijn tussentijds geplande vluchten vielen uit door weersomstandigheden dan wel onderhoud of reparatie. Na de zoveelste afzegging begon mij dat wel te frustreren.

Nu lag het al in mijn plan om mezelf nog op een ander type te laten uitchecken, alleen wilde ik eigenlijk eerst wat uurtjes maken op de Robin. Dat lukte dus niet zodat ik besloot om me nu reeds uit te laten checken op de Cessna. Nu hebben we op de club de beschikking over de Cessna 172 en de kleinere Cessna 152. Als ik me zou uitchecken op de 172, dan zou dat ook direct gelden voor de 152.

Vandaag heb ik de PH-HLD geboekt, samen met mijn voormalig instructeur Victor. Vanaf 15:00 uur staat deze kist tot mijn beschikking. Om 14:00 stap ik samen met Calvin de club binnen. Victor is nog bezig met zijn vorige leerling, dus na even een kort overleg met Victor dien ik alvast de vliegplannen in. We gaan naar Hilversum voor wat circuitwerk en een snel bakkie, en dan weer terug naar Rotterdam met wat bovenwerk.

Nadat Victor klaar is schuift hij bij mij aan tafel. Voordat wij naar het toestel lopen legt Victor mij de grootste verschillen uit tussen een hoog- en een laagdekker. Tevens verteld hij meer over de eigenschappen van de Cessna 172. Even later lopen we naar de kist waar we samen een rondje om het toestel lopen en ik word gewezen op de belangrijke punten. Calvin was alvast achterin gekropen, en even later stapte ook ik en Victor in de kist.

Voor de vlucht had Victor even contact opgenomen met de havenmeester van Hilversum om te vragen of we daar een paar Touch & Go's mochten maken. Dat mocht tot 16:00 uur, dus moesten we opschieten. Uiteraard beslist het lot dan dat er nog getankt moet worden. Dus op naar de pomp. Dat pompen gaat ook iets anders omdat de vulopeningen van de tanks bovenop de vleugels zit. Dus er moet enig klimwerk worden verricht. Na het tanken konden we dan eindelijk op weg. Met gezwinde spoed taxieden we naar holdingpoint Runway 24 V2. Aldaar deden we de runup-checks en uiteindelijk waren we klaar voor vertrek.

Omdat we naar Hilversum zouden gaan werd het een Mike-departure, dus na de take-of klimmen naar 1000 ft. Al bij de eerste linker bocht naar crosswind werd mij het verschil tussen een hoog- en een laagdekker duidelijk. De linker vleugel ontneemt het zicht in de richting van de bocht. Van te voren dus eerst goed kijken, omdat er tijdens de bocht geen zicht is. Natuurlijk kan je tijdens de bocht de kist even recht trekken om te kijken. Op 1000 ft kreeg ik de HLD mooi afgetrimd. Bij Mike namen we uiteindelijk voor even afscheid van de toren. Victor stelde voor om eerst rechtstreeks naar Hilversum te vliegen om zo voldoende tijd te hebben voor een paar T&G's. Zo gezegd zo gedaan. Via Gouda zette ik koers naar Woerden. Bij Woerden de spoorbaan volgen die vervolgens in tweeen splitst. Daar gewoon rechtdoor blijven vliegen tot aan Maarssen en daarna de weg volgen. Vliegveld Hilversum volgt dan al vlug.

In de tussentijd was ik inmiddels naar circuithoogte gezakt en er wat snelheid uitgehaald. Ik meldde mij aan bij Hilversum Radio en even later hingen we op downwing Rwy 31.

De eerste landing zou een standaard worden om even het gevoel te krijgen. Dus op downwind flaps op 1o graden en snelheid 80 kts, om de camping heen naar base en direct maar doordraaien naar final ivm de wind die ons nu van links voor opzij probeede te zetten. De eerste landing was een feit. Je moet inderdaad iets anders afvangen, maar ik ervaarde dat zeker niet als heel anders. Na de touchdown direct het gas er weer op, carbheat uit en de flaps up. Opnieuw het circuit in. Victor wilde dit keer een flapless landing zien. En om het spannend te maken wilde hij dat ik voor de camping naar base draaide, zodat ik een kortere final zou hebben. De finale snelheid is hierbij wat hoger zodat we wat minder last van de crosswind hadden. De landing was mede daardoor dan ook mooi soepel. Op naar de derde landing. Victor vroeg dit keer om Precicion Landing. Om wat meer tijd te hebben op final verlengde ik de downwind hiervoor. Ook deze landing kwam mooi uit met de wielen netjes over het slootje heen ;) De vierde en laatste landing moest een glide-in landing worden. Klimmen naar 1000 ft en ter hoogte van de drempel het gas eraf. Op final zat ik nog vrij hoog en de kist wilde, danzij de stevige wind van links voor, niet echt hoogte verliezen. Hierop moest ik van Victor de 40 graden flaps selecteren en de neus drukken. Door de grote stand flaps pikt de kist nauwelijks snelheid op en verlies je toch snel hoogte. Dit is dus ook één van de specifieke eigenschappen van deze kist, evenals het langzamer kunnen vliegen dan een Robin. Een snelheid lager dan 60 kts is geen probleem voor een Cessna, de Robin houdt hier echter niet zo van... Na een wat langere flare stonden de wieltjes op het Hilversumse gras. Tijd voor een snel bakkie en het afrekenen van de landingen.

Nadat we hadden geparkeerd, zagen we met drie man sterk de marechausse voor de ingang van de toren staan. Controlle? Met z'n drieen liepen wij de heren tegemoet. Kennelijke hadden ze er niet veel zin in want we mochten zo doorlopen. Mooi zo.

Na de landingen te hebben afgerekend liepen we nog even naar de plaatselijke vliegclub voor een bakkie koffie. Omdat de kist weer om 17:00 geboekt stond konden we niet al te lang wachten en stapten we rond half vijf weer in de kist.

De takeoff ging weer netjes en even later verlieten we weer het circuit. Het was redelijk druk in de lucht dus wel uitkijken geblazen. Links voor hing een motorglider en even later haalde een andere kist ons links in (!). Netter en volgens de regels was geweest indien dat aan de rechter kant was geweest. Maar goed, ik ga er maar vanuit dat hij ons heeft gezien...

Nu was het tijd geworden voor een stall. Dus gas eraf en op hoogte houden. Ook dan merk je hoe langzaam de Cessna kan vliegen. Victor waarschuwde mij ervoor dat de kist de neiging heeft om naar links weg te vallen, dus goed met de voeten opvangen. Probleemloos herstelde ik de stall. Nu nog een linker en een rechter steile bocht. De rechter ging beter dan de linker maar alles onder controle. Victor vond het goed zo, zodat ik koers zette naar Rotterdam.

Bij Gouda meldde ik mij aan bij de toren. Victor vroeg of er een direct RWY 24 mogelijk was. Helaas zat er IFR traffic op long final, en omdat we die dan in de weg zouden zitten moesten we gewoon de Mike-arrival vliegen. Ter hoogte van Oscar zagen we een Transavia op short fnal. Door haar mocht ik dus niet direct. Flauw hoor ;)

Via een overhead righthand 24 zette ik de HLD weer op het rotterdamse asfalt.

Victor vond het prima en vulde op de club de nodige adminisratie in. Ik mag dus vanaf nu naast de Robin dr400 ook de Cessna 172 en Cessna 152 vliegen. Ik ben nu dus niet meer afhankelijk van de beschikbaarheid van de Robins...

Hieronder nog een filmpje van de landing op Hilversum en hier de foto's.




Tot de volgende keer...