Les 6... (Mayday... Mayday... Mayday...)

10-02-2008

Vandaag weer een les. De vorige was alweer 14 dagen geleden. In dit geval duurt dat voor het gevoel te lang... Jullie snappen wel wat ik bedoel...

Rond 12:30 stapte ik weer de club binnen. Ik wilde wat eerder aanwezig zijn om de voorbereidende werkzaamheden op t gemakkie te kunnen doen. Binnen stond Victor een bammetje naar binnen te werken. Ik had verwacht dat hij nog wel ergens in de lucht zou zweven, maar zijn leerling was met een solo bezig naar Seppe en kon elk moment terug komen. Ik had dit keer op papier een Vluchtplan gemaakt. Na dit even met Victor gecontroleerd te hebben, heb ik het vliegplan telefonisch ingediend. *800 op de telefoon en de rest wijst voor zich... Victor vroeg mij daarna de PH-SVU alvast te checken zodat hij met zijn, inmiddels binnenwandelende leerling, diens vlucht kon bespreken.

Ik dus weer het gebruikelijke rondje rond de kist gedaan, waarbij ik zag dat de kunstmatige horizon, door middel van een papiertje was 'afgeplakt'. Na dit papiertje verwijderd te hebben bleek hiervoor de reden. De kunstmatige horizon bleek defect... Desalniettemin konden we volgens Victor toch de lucht in...

Aangezien we de vorige keer op Seppe zijn geweest, stond er nu het bovenwerk op de agenda. Het weer was fantastisch, dus turbulentie was er niet echt te verwachten. Ik had op het Vluchtplan al aangegeven om een Mike-departure te vliegen. Victor stelde voor om een begin te maken met noodlandingen en vertelde mij wat ik kon verwachten, moest doen en rekening mee moet houden. Pffff, op zich al een reden om nooit een noodlanding te maken. Maar ja dat heb je natuurlijk niet altijd in de hand, dus kan je maar beter goed voorbereid zijn, weten wat je moet doen en dan de kist veilig aan de grond te krijgen zonder al te veel brokken...

Na alles weer in de kist te hebben geladen, deed ik weer de RT. Dit keer konden we van 06 vertrekken, dus lekker dichtbij en met een Mike-departure lekker snel de CTR uit. Dus op naar V4. Daar de Run-up checks gedaan en toestemming voor vertrek gevraagd. In eerste instantie moesten we even wachten, maar direct daarna de hele riedel van de toren voor vertrek. Dat was even verwarrend maar goed we mochten weg. Klimmen naar 1000 feet en tussen Hillegersberg en Ommoord door naar Oscar. Dan een linker bocht naar Mike. De SVU sneed als een scheermes door de lucht, geen turbulentie... Wat een genot na de vorige vlucht... Relaxed

Na Mike te hebben gemeld een rechter bocht naar het laagvlieggebied. Van te voren hadden we al even naar de dame van ATIS geluisterd om te horen uit welke hoek de wind kwam. Deze was 090 dus bij een 'eventuele' motorstoring eerst koers 270 gaan vliegen. Geheel onverwacht ;-) trok Victor het gas dicht. Arjan zat in z'n eerste 'motorstoring' en moest dus een noodlanding maken. Dus koers 270, aftrimmen op 75 kts. Daarna een korte storingscontrole: brandstofpomp aan en hoeveelheid brandstof checken. Daarna een veld voor de landing uitzoeken en het 1000 feet punt kiezen. Nog even kijken of de motor wil starten? Als dat niet lukt, dan alles uitzetten behalve de RT en de transponder (dus Brandstofkraan dicht, engine-master uit, de kap alvast losmaken zodat de reddende boer de kap kan openschuiven en deze dus niet met z'n klompen hoeft in te trappen, de pax briefen, de mayday call en de transponder op 7700 zodat de dames en heren in de toren zenuwachtig kunnen worden), Vlak voor touch down gaat alle stroom eraf en dan de kist zover mogelijk op z'n achterpootjes trekken, zodat het neuswiel niet in de modder vastslaat en onbedoeld een salto wordt gemaakt.




Deze eerste keer zaten we vrij laag in de 'base' zodat we te kort voor de 'touch-down' nog in een bocht zaten. Na het comando 'Go-around' van Victor ging het gas erop en klommen we weer uit naar 1500 feet. Nog maar een keer proberen. Dit keer kwamen we hoger uit voor het veld en had ik de kist netjes neer kunnen zetten in het grasland. Dus weer gas erop en terug naar 1500 feet.

Via het punt Romeo (goed opletten op het andere verkeer) vlogen we door langs Oud Beijerland in de richting van het Haringvliet. Mooie plek om nog wat level-changes te oefenen en een slow-flight. Tevens nog een approach to stall in landingconfiguratie. Calvin hoorde dat het een stall zou worden dus haalde hij heel vlug, uit voorzorg, een plastic zakje uit mijn tas. Je weet maar nooit. Gelukig voor hem was het alleen een approach to stall, dus bleef de duikvlucht achterwege. Boven Goudswaard in een dalende zweef slow-flight achter elkaar wat linker en rechter bochtjes gemaakt om te voelen hoe de controls reageren bij een lage snelheid. Het lijkt wel een zwabber!!!

Om de inwoners van Hellevoetsluis te vriend te houden eerst uitklimmen naar 1500 feet en Hellevoet voorbij. Victor had nog een steile bocht in de planning. Eerst één over links. Daarna een stukje doorvliegen en nog maar een keer, twee over links en twee over rechts. Overigens merkte Victor op dat de kunstmatige horizon het tijdens de steile bochten wel deed. Dus als je wilt dat ie werkt, gewoon steile bochten blijven vliegen. Je komt er alleen niet ver mee. :-) Verder wel goed je neus in de gaten houden hoor, die mag je niet laten zakken of optrekken.

Inmiddels zaten we boven de maasvlakte. Voor de vlucht had ik aan Victor gevraagd of we nog langs het Booreiland Rowan Gorilla konden vliegen. Dit booreiland ligt al een paar weken opvallend ter hoogte van Vlaardingen bij Verolme, dus leek het mij leuk om langs deze reus te vliegen. Van de Toren kregen wij toestemming om op een hoogte van 1300 feet over de waterweg te vliegen. Wel melden west abeam maassluis. Onderweg hoorden wij dat een Welcome air zich meldde voor de approach 06. De 'gipskist' zat achter ons en kon niet verder dalen door... Arjan. Dus kreeg ik van de Toren de opdracht om te dalen naar 1000 feet. Gehoorzaam als ik ben daalde ik dus naar 1000 feet. Dat kwam overigens heel goed uit want Gorilla lag vlak voor ons. Door er rechts langs te vliegen gaf ik mijn persoonlijk fotograaf achterin schitterend de gelegenheid om mooie plaatjes te schieten.

Eigenlijk lag het in mijn bedoeling om een orbit rond de Gorilla aan te vragen. Maar dat leek mij gezien de 'gipskist' geen goed plan. Links boven van mij zag ik Welcome-air de o zo gevraagde daling inzetten.

Via de Euromast en Papa kreeg ik van de Toren een left-hand downwind 06. Aangezien de kist van de parachutisten achter ons zat kreeg ik vrij snel landingclearance. Via een ruime linker bocht kwamen we voor de baan en zette ik de Uniform weer veilig op moeder aarde.

Terug in de club weer uitgebreid de debriefing. Arjan wel goed op je entry-checks letten!!!

Gelukkig deed mijn PDA het dit keer wel, dus hieronder de route...





Grtz...
Arjan