The Sky is full of dreams...

I learned to fly between mine...

zaterdag 9 april 2011

Flight 42... (Texel... Again...)

Twee weken geleden was er natuurijk de Twitterflyin Texel. Die vlucht was toen ruim van te voren gepland en vandaag stond als uitwijkdatum. Ik had toen aan Jeroen, een vriend van mij, gevraagd of hij soms zin had om mee te gaan. Dat wilde hij wel en ook zijn neefje zou dan meegaan. Hij had hem een keer beloofd samen een keer mee te gaan viegen, dus was dit een mooie gelegenheid.

Voor vandaag had ik de Robin PH-SVU gepland. Ook Calvin ging weer mee... Met de tanks half vol zaten we mooi binnen de W&B enveloppe. Ik had met Jeroen om 12:00 afgesproken op de club. Het flightplan stond op 11:00 UTC, dus had ik mooi de tijd om Frank, het neefje van Jeroen, het voorbereidende praatje te geven. Samen met Frank deed ik de walkaround en legde ik hem uit waarop allemaal te letten. Frank nam naast mij plaats en Calvin en Jeroen kropen achterin. Baan 06 was in gebruik dus hoefden we niet ver te taxien. Bovendien vlogen we de Mike-departure dus dat kwam dan ook weer mooi uit.

Na Mike nam ik contact op met Amsterdam Info. Eigenlijk vlogen we dezelfde route als die van twee weken geleden. Het uitzicht was gelukkig een stuk beter dan toen. Met de passagiers had ik afgesproken dat als zij een ander vliegtuig zagen, dat ze mij daarop zouden wijzen. altijd handig natuurlijk, drie paar extra ogen. Frank wees mij op een gegeven moment op een andere kist. Rechts voor mij, een stukje hoger vloog 'plotseling' een 747 langs. Uiteraard in de schiphol TMA. Op mijn PCAS las ik dat ie 1700 ft hoger zat, maar het leek alsof ie vlak over ons heen kwam. Een geweldig gezicht.

Van Flight 42... (Texel again...)

We vlogen verder via het baken PAM en langs het Muiderslot en het eiland Pampus naar Marken. Via Marken langs Volendam en door naar Hoorn. Nadat we onder de schiphol TMA vandaan waren klom ik door naar 3200 ft om dan via Den Oever de corridor in te vliegen naar Texel. Door wat nevel en sluierbewolking waren de andere eilanden niet zichtbaar, maar het blijft natuurlijk altijd een mooi gezicht zo hoog boven de wadden.

Van Flight 42... (Texel again...)

Sinds 1 april zijn de weekendprocedures voor Texel weer van toepassing. Dat betekent dus niet een standaard circuit vliegen maar even scrabble spelen met de letters. Vanuit de corridor is het gelukkig niet moeilijk. Via A naar B, direct base eigenijk om zo naar fina te vliegen. Dan blijkt maar weer eens te meer de meerwaarde van PocketFMS. Daar staan die punten netjes in aangegeven, dus is dat wat makkelijker met zoeken naar deze punten. Bij het naderen van punt B hoorde ik een andere kist op downwind 04. Tja, volgens mij is er in het weekend geen standaard circuit. Maar goed deze kist kwam wel van rechts. Om wat mer ruimte te creeeren maakte ik voor de zekerheid een orbit, zodat deze kist voor mij kon gaan. Na de orbit vervolgde ik mijn weg op base en uiteindelijk naar final.

Even later stonden de wieltjes weer op het Texelse gras. Eerst naar de fuel, zodat we ruim voldoende hadden voor de terugweg. Eerst daarna de landing en fuel afrekenen en daarna door naar het restaurant voor een lekkere hap.

Na de lunch liepen we naar de nieuwe hangar van Flying Focus. Er was vandaag een open dag in verband met de opening van de nieuwe hangar. De drie kisten van dit bedrijf stonden mooi opgeteld ter bezichtiging. Een Cessna 337 Skymaster, een Cessna 172 en een Piper SuperCub. Leuke kisten om van dichtbij de bekijken. In de hangar hingen schitterende Foto's van de eilanden, air to air foto's en schepen in een ruwe zee.

De jongens namen nog even een ijsje en wij namen nog even plaats op een bankje in de zon. Heerlijk weer hier op texel.

Inmiddels was het 16:15 geworden. Het flightplan stond op 14:30 utc, dus tijd om weer in te stappen voor de terugweg.

Ik klom uit via de runway heading om zo weer een linker bocht rond Cocksdorp te vliegen. Dan langs de kust naar de Kooij. Ik nam contact op met De Kooij Tower en vloeg weer toestemming voor een crossing via een overhead het veld. En indien mogelijk een low pass over de baan. Dit mocht van de controller, als ik maar niet onder de 500 ft zakte. Er kwam net een off-shore heli binnen en een ander maakte zich op voor vertrek. Geweldig om te zien. Via Zulu verlieten wij weer de CTR en ik bedankte de controller voor de medewerking. Ik vervolgde de vlucht langs de kust in de richting van Zandvoort. Het was mijn bedoeling om te kijken of ik de CTR van Schiphol mocht kruisen. Ik had het al eens een keer eerder gedaan met Marcel, maar nog niet 'alleen'. Voor de zekerheid had ik het ook aangegeven in het flightplan. Ik nam dus eerst contact op met amsterdam info. Vorige keer coordineerde Amsterdam info met de Schiphol Tower. Nu moest ik zelf maar contact met schiphol Tower opnemen. Ik schakelde de frequentie. Het was gelukkig niet druk op de frequentie. Dus vroeg ik uiteindelijk toestemming om te crossen via Zandvoort, overhead Tower naar Victor. En jawel, ik kreeg toestemming. De polderbaan was in gebruik voor het vetrekkende verkeer, dus moest ik van Zandvoort naar Hoofddorp, daarna ten zuiden van de polderbaan naar de Toren. Ik kreeg toestemming voor een orbit om de Toren op 500 ft, waarbij ik wel vrij moest blijven van baan 06. Hier werd op geland. Na het rondje rond de toren moest ik via Bravo naar victor. Geweldig om zo laag over schiphol te mogen vliegen. Controllers bedankt!!!



Hieronder nog een foto van een spotter. Bas (Scramble.nl) bedankt!

Van Flight 42... (Texel again...)


Na Victor vlogen we in één lijn door naar Mike voor de Mike-arrival van Rotterdam. De baan in gebruik was nog steeds 06 en dus via een lefthanddownwind 06 zette ik de SVU weer op het Rotterdamse asfalt. Terug naar de club voor de administratie.

Het was weer een heerlijke dag vliegen met een mooie crossing van EHAM.

Hier de foto's en hier de track voor google earth..

tot de volgende keer...

zaterdag 2 april 2011

Flight 41... (Sightseeing Maasvlakte...)

Een Collega die vorig jaar ook al eens een vluchtje had gemaakt, wilde haar jarige vader eens verrassen met een vluchtje. Ze had een paar weken geleden dan ook aan mij gevraagd wanneer ze weer eens een keer mee kon. Vandaag stond er een leuk vluchtje op de planning. Een klein rondje om de CTR van Rotteram.

Ook een vriend van haar vader zou meevliegen. Natuurlijk, hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Pas toen ze de club binnen liepen begreep Cindy's vader wat er zou gaan gebeuren. En als enthousiast Flightsimmer was dit natuurlijk een schot in de roos.

We vlogen vandaag met de Cessna 172 (PH-ANH). Aangezien het een bovendekker is, geeft dat natuurlijk leuk uitzicht op de grond. Na mijn briefing over de route en het vliegen zelf namen we plaats in de kist. De jarige job naast mij, en de anderen achterin. Ik moest nog wel even tanken, maar dat vonden de passagiers alleen maar een leuk extratje.

Via de Hotel-departure vlogen we naar Hoek van Holland. Een stukje langs het strand en door naar de nieuwe maasvlakte. De passagiers wilden dat wel eens uit de lucht bekijken. Geen probleem natuurlijk, dus om alles eens goed te bekijken maakte ik ook nog een orbit. De route ging daarna door naar de Haringvietdam. Ik vroeg of Cindy's vader zelf de yoke eens in handen wilde nemen om te voelen hoe dat vliegen nu in het echt is, anders dan vanachter de computer. Dat was natuurlijk niet tegen dovemansoren gezegd. Hij hield de kist keurig op koers en hoogte. Zo zie je maar, het simmen is een goede oefening voor het echte werk. Wel viel mij op dat ie eigenlijk meer naar de meters zat te kijken dan naar buiten. En dat zie je heel veel bij simmers. Maar goed, hij deed het keurig. We vlogen verder langs Hellevoetsluis in de ricting van het Spui.

Bij de monding van het Spui nam ik het stuur weer over en stuurde ik in de richting van Spijkenisse, de woonplaats van de passagiers. Ik nam weer contact op met de Toren kreeg toestemming om via Spijkenisse de CTR weer in te vliegen. Via Spijkenisse vlogen we over de waterweg weer naar de euromast om vandaar via papa weer naar het veld te vliegen. Ik moest nog wel even op 1300 ft blijven hangen, aangezien de Lifeliner net vertrok van het veld. Nadat deze mij voorlangs was gepasseerd mocht ik dalen naar 1000 ft voor een lefthand downwind 24.

De Toren waarschuwde mij voor een kist op final. nadat ik deze was gepasseerd mocht ik naar base draaien en uiteindelijk weer naar final voor de landing. Ik was aardig verwijderd nog van de baan, zodat ik alle tijd had om de kist netjes uit te trimmen voor een mooie daling naar de baan. Met een mooie afvang zete ik de ANH eerst met één achterpootje op de baan. Terug naar de club.

De pax vonden het weer een geweldige vlucht. Na even kort te hebben nagebabbeld vertrokken ze weer naar huis, naar de visite en het gebak...

Hier nog de route in google earth, helaas dit keer geen foto's...

Tot de volgende keer...