Flight 30... (Busting Clouds...)

Via de site van ATCbox was er vandaag een meeting gepland op Texel. Een eerdere poging kon helaas niet doorgaan vanwege het weer. Hoewel het van de week leek dat het weer wel goed zou zijn, werd dat steeds minder hoe dichter we bij deze datum kwamen.

Gisteravond nog de TAF's nagekeken, en vanmorgen nog met Marcel gebeld om deze door te spreken. Het was weer zo'n lekker twijfelgevalletje. Nu is het wel zo dat ik in principe de instelling heb: bij twijfel niet doen. We besloten toch naar de club te gaan om daar verder gezamelijk de stand van zaken door te nemen. Martin zou ook direct naar de club komen.

Op de club bekeken we gezamelijk de meteo. Maar met onderweg een broken- en overcast bewolking op 500/600 ft werd al snel duidelijk dat Texel vandaag onbereikbaar was voor ons. Helaas dus geen ATCbox meeting vandaag.

Via ATCbox waren er ook een aantal passagiers op de club gekomen. Er werd dus gekeken of er een alternatieve bestemming gevonden kon worden. Het leek er op dat Midden Zeeland een mogelijkheid was. Het weer kwam ook uit die richting, dus als het verder zou inzakken dan konden we altijd nog omkeren en terug gaan naar Rotterdam.

De flightplans werden gefiled, de nav-plans gemaakt en de kisten werden gechecked. We besloten om met z'n drieen een beetje bij elkaar in de buurt te blijven om zoiets extra's aan deze vlucht mee te geven. Ge-drieeen taxieden we naar Rwy 24v2 voor de runup checks. Marcel vertrok als eerste voor de Hotel-departure, gevolgd door Mark en ik als derde.

Van Flight 30

Al vlug bleek dat de bewolking lager hing dan dat de Metar aangaf. Ook het zicht was niet zo best te noemen. In eerste instantie moest ik runwayheading blijven vliegen om zo Mark wat ruimte te geven. Daarna moest ik eerst naar Tango vliegen. De toren hield ons gesepareerd. Marcel was inmiddels bij Hotel aangekomen en meldde dat de wolkenbasis omhoog ging. Reden voor mij om door te prikken naar Hotel.

Van Flight 30

Al vlug werd het weer minder. Na onderling overleg op de frequentie 123.45 besloten we om rechtsomkeer te maken naar Rotterdam. Nog even coordineren waar we ten opzichte van elkaar zaten en weer melden aan de toren. Om voldoende separatie te garanderen maakte de toren er een special VFR van. Terwijl Marcel op de Hotel arrival zat, moesten ik en Mark eerst een orbit maken boven resp Hotel en Whiskey.

Van Flight 30

Inmidddels was de bewolking zo laag gekomen dat we net aan de 500 ft kwamen. Na nog een orbit bij Whiskey was het mijn beurt om via de Hotel-arrival naar het veld te vliegen. Ik was blijk dat ik mijn PocketFMS bij mij had. Dat is dan toch een stuk makkelijker om de weg te vinden. Ook was het natuurlijk heel prettig om te weten dat de Toren ons op de radar in de gaten hield.

Even later stonden we weer op het Rotterdamse asfalt. Een kort maar best wel pittige vlucht. Zeker een stevige ervaring rijker....

Hier de foto's en hier de track in Google Earth

Film volgt...

Groetjes...

Flight 29... (Spotting Seals...)

Binnen de familie werd er altijd geïnteresseerd gevraagd naar de vorderingen van mijn PPL opleiding. Uiteraard werd er dan gevraagd of ze na het halen van het papiertje een keer mee konden vliegen. Vandaag stond er zo’n vlucht op de planning. Oom Flip, Nicht Tanja en (aangetrouwde) neef Oscar wilden wel eens zien hoe de omgeving er nu eens van boven uitzag.

Voor vandaag had ik dan ook de PH-ANH (C172) gereserveerd. Een vier persoons Cessna waarbij door de positie van de vleugels mooi zich op de grond is. Rond half één kwamen mijn passagiers de club binnen zodat ik de passengerbriefing op het gemakkie kon doen. Na de uitleg naar de kist om mijn passagiers in te snoeren en te voorzien van een headset.

Van Flight 29

Met langzaam oplopende temperatuur liep ik de checklist door zodat ik de motor kon starten en er een verkoelend windje door de ‘airco’ (lees: ventilatiegaten) naar binnen kon komen.

Bij V2 deed ik de runup checks waarna ik mij gereed meldde voor vertrek en we even later in take-off konden gaan. In verband met twee te bezichtigen punten binnen de CTR, verzocht in aan de toren om na punt Oscar direct naar Oudekerk aan den Ijssel te vliegen en vandaar naar Ridderkerk. Na Ridderkerk werd kinderdijk met een bezoek vereert waarbij ik de CTR verliet.

Als eerste vloog ik in de richting van Hellagatsplein. Deze route liep langs punt Romeo, dus even oppassen voor ander verkeer. Een andere kist verliet net de CTR via Romeo dus en aangezien deze van rechts kwam, had deze dus voorrang. De toren informeerde deze kist over mijn afwezigheid. Aangezien ik inmiddels aan het klimmen was, was het verder geen probleem meer. Ik klom door naar 2500 ft en meldde mij aan bij Approach en meldde mijn intenties. Regelmatig werd ik door Approach op de hoogte gebracht voor ander verkeer in de omgeving. Toch wel lekker zo’n extra paar ogen. Ook mijn passagiers deden ijverig mee. Aangezien het mooi weer was, gleden er een hoop zeilbootjes over de Grevelingen. Een mooi gezicht.

Via Hellegatsplein vervolgde ik de route naar de St. Phillipsdam. Hierna een koers in de richting van de Grevelingendam. Approach meldde mij dat ik met deze koers hun gebied zou verlaten, echter het was mijn plan dat ik via een rechter bocht weer in de richting van Hellevoetsluis zou gaan en dus in het gebied zou blijven. Ter hoogte van Port Zeelande zette ik de neus in de richting van Hellevoetsluis en zette ik de daling in. Ik meldde mij af bij Approach. Vanaf de Haringvliet verzette ik de koers naar de tweede maasvlakte. Altijd mooi om de schepen daar bezig te zien om het nieuwe land op te spuiten. Tanja nam de yoke even in handen om te voelen hoe dat vliegen nu eigenlijk gaat, hmm dat reageerd toch heel anders dan een zeilboot :) Oscar spotte op een zandbank voor de kust een paar zeehonden, erg leuk om te zien.

Van Flight 29

Na de maasvlakte nam ik contact op met Tower om onze komst weer aan te melden met het verzoek om via de waterweg te vliegen.

Ik moest mij melden west-abeam Maassluis, het punt waar je de CTR weer binnenvliegt. Aangezien mijn passagiers in Vlaardingen wonen moest er natuurlijk een rondje boven Vlaardingen gevlogen worden. Dus ter hoogte van Vlaardingen aangekomen kreeg ik inderdaad toestemming van de Toren om op 1000 ft een orbit boven Vlaardingen te maken. Even zoeken naar de juiste straat en ja hoor gevonden. We werden zelfs vanuit de straat toegevlagd. Men wist dat we kwamen.

Tijd om weer terug te gaan naar het veld voor de landing. Ik nam contact op met de Toren voor de landinginstructies. De Toren wilde mij eerst naar Tango om vandaat uit een richthand downwind 24 aan te vliegen. Aangezien het eat drukker was en er kisten klaar stonden om op te linen maakte ik een longfield landing zodat we snel via V3 de baan konden verlaten.

Aangezien de ANH na mij ook nog gereserveerd was parkeerde ik de kist op het platform voor de club, ipv op haar parkeerplaats. Scheelt weer op de plek duwen en zo...

Na de kist weer geparkeerd te hebben en de administratie gedaan, uiteraard nog even nagenieten onder het genot van een colaatje.

Bij vetrek wilde Oscar eerst de parkeerkaart uit de auto halen. Daarbij kwam hij erachter dat de autosleutels niet meer in zijn broekzak zaten. Op het platform lagen ze ook niet. Dit kon eigenlijk maar één ding betekenen. Ze moeten uit zijn broekzak zijn gevallen in de kist. Tja, de ANH had inmiddels het luchtruim weer verkozen...

Gelukkig bleek ze maar een uurtje weg te zijn. Dus dan nog maar een drankje op het zonovergoten teras, niet echt een straf... Nadat de ANH weer was geland bleek inderdaad dat de sleutels hier nog lagen. Iedereen kon weer op huis aan.

Al met al een heel gezellige vlucht...

Hier de foto's en hier de route in Google Earth.

Bye Bye, Fly Fly...

Flight 28... (Aerobatics Les 1...)

In oktober vorig jaar heb ik op de club de unusual attitudes dag meegedaan. Zie hier het verslag. Met name het aerobatic gedeelte was toen heel erg gaaf, wat me deed besluiten om de aerobatic-cursus te gaan volgen. Mijns inziens twee vliegen in één klap: Een stuk extra vliegtechniek en een extra dimentie aan het vliegen. Gisterenavond besloot ik Hans te bellen om te vragen of hij mij vandaag de eerste les kon geven. Ik had al gezien dat de weersomstandigheden het zouden toelaten. Om 19:00 afgesproken op de club, zo gezegd... zo gedaan...

Voor de les gaf Hans mij de nodige eerste theoretische kennis en daarna samen de walkaround. Tijd om in te stappen. Terwijl ik de checklist doorliep deed Hans de radio met Delivery en de Toren. Hans zou de helde vlucht de radio doen zodat ik mij op het vliegen kon concentreren. Na Take-off werd het een direct Oud Beijerland, waar we de oefeningen zouden gaan doen.

Wat klimt die PH-SVN toch heerlijk snel. Hans adviseerde mij niet direct op snelheid te klimmen maar om toerental. Vol gas en 2500 rpm... Onze 'box' waarbinnen we onze oefeningen zouden doen zat tussen 3000 voet en FL50. Genoeg ruimte dus.

De eerste oefening was een Wing Over. Hans deed m eerst voor waarbij ik mee moest voelen met de knuppel. Daarna was het mijn beurt. Eerst het toestel in een klim, daarna aanrollen en vasthouden. Belangrijk is dat je voor je blijft kijken en de neus in de gaten blijft houden. Op het moment dat de neus door de horizon gaat vallen terugrollen en iets verder weer doorrollen. Daarna de stick weer neutraal, en als de boxht dan mooi is uitgevoerd zit je weer op dezelfde hoogte, alleen in tegenovergestelde richting.

De volgende manoeuvre was de Barrel roll. In dit geval de neus omhoog trekken en daarna volledig aanrollen en vast houden tot je weer level bent. Het mooie van de barrel roll is dat je gedurende de gehele manoeuvre netjes in je stoel gedrukt blijft zitten.

De volgende stap was de ailleron roll. Feitelijk maak je hier een volledige omwentelijn om de lengte as. Wat je hier wel moet compenseren is het hoogte verlies bij het rollen. Dus eerst aan de knuppel trekken en wanneer je op z'n kop vliegt dan moet je de stick drukken. Daar moet je dus wel even bewust bij nadenken, ook een klein beetje voeten is hier nodig.

Hans was best tevreden over de manoeuvres die ik uitvoerde. Tijd voor de looping. Eerst aanduiken tot een snelheid van 120/130 knopen en daarna de stick flink trekken. Hier doen de G-krachten hun werk. De manoeuvre levert al vlug zo'n 4G op. Mijn looping kwam tot 3G en dat vond ik nogal wat. Hier moet je wel even met het gas 'spelen' ten eerste om voldoende vermogen te hebben om de kist over de top te krijgen en daarna minder vermogen om niet te veel toeren te krijgen. Geweldig!!!

Verder heb ik ook nog even 'geroken' aan de chandelle. Zeg maar een halve wingover waarbij je op het hoogste punt de kist recht rolt en in tegengestelde richting verder vliegt. Deze ging nog niet zo lekker, maar dat komt vanzelf wel.

Ook hebben we nog even de unusual attitudes aangehaald en dan met name de het herstel hieruit. Zo deden we de high power stall, een stall met wingdip en een spin met twee rolls... Elke manoeuvre kreeg ik netjes weer gecorrigeerd. Geeft toch wel direct een zekerder gevoel...

Met al deze nieuwe info vond ik het wel even welletjes zo en gaf ik aan Hans aan dat het welletjes was zo. De leercurve was op, ik merkte aan mezelf dat ik het niet meer verder opnam. Hans meldde ons gereed bij Approach waarna we direct naar de euromast konden vliegen. Met een heerlijke snelheid van 130 knopen gleden we terug naar 1500 voet. Via een cross in the middle righthand 24 zette ik de SVN iets harder dan ik gewend ben weer op de grond.

Terug op de club de debriefing om alles nog eens door te nemen. Hans was tevreden, zeker voor deze eerste les.

Les twee gaat er zeker komen. Geweldig om ook zo te kunnen vliegen. Eigenlijk zou elke vlieger hier iets aan moeten doen. Zo weet je ook wat je moet doen als je daadwerkelijk een keer in een situatie komt...

Tot de volgende keer...