The Sky is full of dreams...

I learned to fly between mine...

dinsdag 30 september 2008

Les 19... ('Radiostilte...')

28-09-2008


Ik heb nog niet zo veel solo-uurtjes opgebouwd. Daar moet natuurlijk iets aan gebeuren omdat je voor het examen er minimaal tien moet hebben. Vandaag zou ik dan voor het eerst Solo van Rotterdam vertrekken. De bedoeling was om een 'rondje CTR' te gaan doen. Onderweg wilde ik dan wat hoger gaan vliegen om wat Airwork te gaan doen, althans dat was de bedoeling…


De les stond geboekt tussen 13:00 en 15:00 uur. Het vluchtplan had ik zaterdag al via internet ingediend en de Notam's waren bekeken. De Metar en de Taf zag er ook goed uit. Ik was rond 12:30 op de club. Mijn voorganger Guido had de SVT netjes voor de hangar gezet. De tank zat nog ruim 3/4 vol zodat ik voldoende aan boord had voor een uurtje vliegen. Walkaround gedaan waarbij Oscar nog even een praatje kwam maken. Ik had mijn vluchtplan op 13:30 uur LT staan, dus vodoende tijd om alles op het makkie te doen. Calvin wilde mee naar de club en zou dan op de club blijven omdat hij dit keer natuurlijk niet mee kon. Gewapend met een handscanner zodat hij papa kon horen, een Nintendo DS en een paar eurootjes om wat te kunnen drinken nam hij gewillig plaats aan één van de tafels.


Victor, die een lesje had met Oscar, verstrekte voor mij de Soloverklaring na mijn bedoelingen te hebben aangehoord. Niets stond een relaxte vlucht meer in de weg… zou je denken… Ik nam dan ook plaats in de SVT en begon de checklist af te lopen. ATIS uitgeluisterd, dus was het tijd om startup te vragen. Frequentie 122,17 ingesleuteld en roepen maar: "Rotterdam Delivery, PH-SVT"… … … … … Geen reactie. Ik hoorde wel andere kisten met delivery praten. Nog maar een keer proberen dan… geen reactie. Na drie keer uiteindelijk geen reactie. Ehhh tja. Staan alle knopjes wel ingesteld zoals dat zou moeten. Check, check dubbel check. Ja dat staat goed. Nu wil het nog wel eens gebeuren dat de toren/delivery je niet kan horen als het toestel te dicht bij de hangar staat. Dus stroom uit, uit de kist, een paar meter naar voren getrokken, weer in de kist, stroom aan en roepen maar weer. Enigszins krakende kwam er dan toch een reactie van Delivery. Startup approved, RWY 24 QNH 1024. Ok starten die handel.




Uiteindelijk contact opgenomen met de toren voor het taxien. Na toestemming van de toren zwaaide ik nog even naar Calvin. Onderweg naar het holdingpoint RWY 24 intersection V2 had ik al een beetje een ratelend geluid op de headset, niet hinderlijk maar wel aanwezig. Bij V2 nog even de runupchecks gedaan en toestemming voor departure aangevraagd. Voor mij stond nog een Cessna die al vlug haar 'take-off claerance' kreeg. "PVT line-up RWY 24 and hold". Ik mocht dus alvast op de baan plaats nemen en klaar gaan staan voor vertrek. Nog voordat ik goed en wel stil stond kwam voor mij alweer de 'take-off clearance'. Gas erop en daar ga ik dan. Alleen vanaf Rotterdam Airport in 'mijn eigen' vliegtuig.


Tijdens de take-off werd het ratelende geluid op de headset erger. Dit keer echter wel hinderlijk. Aangezien ik alleen in het toestel zat, was ik vrij snel op 1500m ft. Ik had gekozen voor een Romeo departure. Na twee keer een linker bocht te hebben gedraaid was de storing op de headset zo hinderlijk geworden dat ik de toren en het overige verkeer nog met veel moeite kon horen. Ik besloot dan ook om de andere headset op te zetten. Wat een rust ineens. De storing zat niet in deze headset. Via Oscar vloog ik door naar Romeo.


Op Romeo aangekomen was het vrij druk met de RT. Tussendoor meldde ik mij Over Romeo aan de Toren… Weer geen reactie. Ander verkeer was druk nmet de toren in gesprek. Nog maar een keer melden op een vrij moment… geen reactie. Romeo schoof inmiddels onder mij door. Nog een keer melden… nog steeds geen reactie. Hoewel ik het me eigenlijk niet voor kon stellen ging ik er nu even vanuit dat de toren het te druk had en mij beantwoordde omdat ik toch outbound was…


Ik zette koers naar Dordrecht. Het zicht viel mij erg tegen. Lampje maar weer aanzetten… Ik liet mijzelf zakken tot 1000 ft. Boven de woning van mijn broertje en zijn vriendin maakte ik twee bochten. Vanuit de tuin werd ik hartelijk toegewuift. Ik wilde via de moerdijk naar het Haringvliet om daar contact op te nemen met Approach. Ik zou dan willen klimmen naar 3000 ft om daar wat oefeningetjes te doen. Het hele communicatiegebeuren zat mij echter niet lekker. Ik sleutelde de frequentie van Approach in en deed mijn initial call. "Rotterdam Approach, PH-SVT"… … … … … Verdomme weer geen contact. Ik hoorde andere kisten en approach, maar arjan werd niet gehoord. Na drie keer oproepen bekroop mij toch enigszins onbehaagelijk gevoel. Dit leek toch een serieus probleem te gaan worden. Headset gewisseld, ingeplugd in de andere plug, rechter transmitbutton, terug naar Tower.. Niets mocht helpen. Ok… welke opties hebben ik nog meer. Schakelen tussen Com 2 en Com 1 dan maar, echter zonder resultaat. Wat nu… De control zone van Rotterdam kan ik niet binnenvliegen zonder eerst contact te maken. Dus zou ik moeten uitwijken naar Seppe. Buiten het communicatieprobleem vertoonde de SVT geen problemen. Ze vloog als een zonnetje dus daar hoefde ik mij geen zorgen over te maken.


Ik had mijn flightbag op de achterbank gezet. Gelukkig had ik mijn eigen headset ook meegenomen. Dus ik kon deze optie ook nog gebruiken. De bose headsets eruit en mijn headset erin. Aangezien ik met een snelheid van 100/110 knots (180/200 km/uur) vloog, zat ik inmiddels al aardig in de buurt van Hellevoetsluis. Buiten het proberen op te lossen van het communicatieprobleem moet je natuurlijk ook nog veilig blijven vliegen. Nou neem maar aan dat de tijd dan ook vliegt. Ik deed een proefoproep met Rotterdam Tower. "Rotterdam Tower, PH-SVT radiocheck on 118,2". Verdomd, de toren heeft mij gehoord. "PH-SVT read you 4, how do you read me?" "Rotterdam Tower read you 5" "PH-SVT only receiving carrierwave". Ik besloot daarop nog maar een stukje verder te vliegen. Misschien was de verbinding/ontvangst verderop beter. Je gaat natuurlijk alles proberen.


Op een gegeven moment hoorde ik Victor contact op nemen met de Toren. Hij had ook mijn proefoproep gehoord en informeerde of de toren nog iets van mij had gehoord en of er onderling contact was geweest. Hierop riep de Toren mij op om te vragen of ik op de frequentie zat en aan het uitluisteren was. Ik reageerde met de mededeling dat ik inderdaad op de frequentie was en de oproep had gehoord. Wederom ontving de Toren alleen de carrierwave. De Toren begreep dat er dus een probleem was. Onmiddellijk kreeg ik een clearance voor een Hotel Arrival op 1300 ft. Indien in deze clearance had gehoor en begrepen moest ik twee keer met de transmitter klikken. Rustig klikte ik twee keer zodat het voor de Toren duidelijk was dat ik ze had beprepen. Gelukkig ik kon terug naar Rotterdam Airport.


De Toren hield mij keurig in de gaten op de radar. Bij het naderen van elk reporting point kreeg ik de volgende opdracht. Ter hoogte van Sierra kreeg ik toestemming/opdracht te zakken naar 1000 ft. En na elke opdracht klikte ik rustig twee keer met de transmitter, ervanuitgaande dat de Toren dit wel kon ontvangen. Na Tango een righthand downwind RWY 24 en nadat een jet de RWY had verlaten kreeg ik mijn landingsclearance. Cool en zelfverzekerd (ahum) zette ik de SVT zachtjes aan de grond, netjes afgevangen en dit keer zonder handtekening op het asfalt.


Bij V3 de 'after landing checks' en zag ik vanaf het Apron een gele auto met zwaailichten aan komen rijden. Deze stelde zich aan het eind van V3 op waarna de 'follow me' verlichting mij verleidde achter hem aan te rijden. Dat is me nog eens een keer een entree op de club! Het ging in ieder geval niet ongemerkt voorbij...


Tijd voor de administratie. Even later kwam Victor ook de club weer binnen. Hij vroeg me direct of alles verder goed was gegaan en wat er nu precies aan de hand was. Samen met degene die na mij met de SVT weg zou gaan heb ik de radio gecheckd. Je raad het al, geen problemen. Maar ja... ik had ook verbinding toen ik weg ging. Bij twijfel niet doen, dus hij ging niet weg. Nadat Victor de debriefing met Oscar had afgerond namen wij de hele problematiek nog eens door. We kwamen er niet achter wat er nu aan de hand was, dan wel wat ik eventueel verkeerd had gedaan. Ook een radiocheck door Victor met Delivery ging probleemloos. Grote vraagtekens dus. Uiteindelijk hebben we de SVT maar op stal gezet. Misschien was het dan toch weer die piraat die weer van zich liet horen.


Ik heb het probleem in het rapporteringssysteem gezet zodat er toch nog even naar gekeken zou worden. Zekerheid boven alles. Van de voorgenomen oefeningen kwam deze vlucht niet veel terecht. Een bekende nederlander zou wel eens gezegd hebben `Elk nadeel heb zijn voordeel´. Dat was zeker hier het geval. Een ervaring die je niet meer wil meemaken, maar nu ik hem wel heb meegemaakt, en goed is afgelopen, een goede ervaring.


Achteraf neem je het hele gebeuren nog eens door en bedenk je maniertjes om het anders op te lossen. Het zal niet toegestaan zijn, maar een telefoontje naar de toren tijdens de vlucht is misschien wel mogelijk, uiteraard als je binnen bereik van een zendmast bent. Aangezien ik wel een carrierwave kon verzenden had ik misschien hier ook iets mee kunnen doen om de aandacht op mij te vestigen. Nogmaals het zal waarschijnlijk niet toegestaan zijn. Maar nood breekt wetten.


Hier nog de vlucht in google earth.

Binnenkort nog maar eens een solo plannen.

Groet

Arjan





zaterdag 13 september 2008

Les 18... (Brilletje op...)

13-09-2008


Vanmiddag belde Victor mij met de vraag of ik wat eerder op de club kon zijn. Mijn les zou eigenlijk om half zes beginnen. In verband met de weersomstandigheden waren er aardig wat lessen uitgevallen. Aangezien het later op de dag zou opknappen was dat verder geen probleem voor mijn lesje, maar Victor zou dan wat lang moeten wachten. Een uurtje eerder was dan voor mij ook geen probleem.

Om kwart over vier stapte ik met Calvin de club binnen. Vorige week had ik met Victor mijn syllabus doorgenomen om zo eens te kijken waar ik op dit moment in de opleiding sta en welke onderdelen er nog aan de orde moeten komen. Vandaag een combinatie van een paar lessen.

De PH-SVT stond weer buiten in het net doorkomende zonnetje stralend op mij te wachten. Voor het eerst weer op 'mijn' oude vertrouwde 'kissie'. Na Calvin achterin te hebben vastgeknoopt deed ik de walkaround terwijl Victor de administratie in de kist bijwerkte. De checklist werd doorgelopen en de startup request aan Delivery gevraagd. Momenteel volg ik de praktijkcursus RT zodat ik het geleerde direct in de praktijk kon brengen. Ik merk dat het er allemaal net een stukje zelfverzekerder uitkomt. Alvorens te kunnen taxien moest ik van de toren even wachten. Er kwamen net twee andere kisten vanaf Lima naar de club toe. Hierna kreeg ik dan toestemming om te taxien naar Lima. Voordat we bij Lima aankwamen kreeg ik al toestemming van de Toren om door te rijden naar 24V2, zoals de Toren dat in de praktijk noemt. Volgens de cursus is het officieel Holding Runway 24 intersection V4. Een hele bek vol, maar ik wilde het officieel doen... Op de cursus gaat het dan toch net ff een stukje makkelijker. Dus pruttelend en stotterend gooide ik er dan uiteindelijk voor het gemak maar 24V4 uit.

Na de Runup-checks kreeg ik toestemming voor de takeoff. We hadden al afgesproken dat het een shortfield take-off zou worden met een engine failure net na take off. De wind stond min of meer op de kop van de baan zodat ik nouwelijks crosswind had. Bij 60 kts trok ik de stick achterover waarna de PVT willig het luchtruim koos. Zoals aangekondigd trok Victor het gas weer dicht. Dus direct neus drukken om de snelheid er in te houden, netjes afvangen en weer zachtjes op het zwarte asfalt. Het gas er weer op en weer terug de lucht in.


We zouden in het laagvlieggebied noodlandingen gaan oefenen. Bij het nadren van Oscar vroeg ik daarom aan de Toren om na Oscar een direct naar het laagvlieggebied te krijgen. Tevens weer een mooie praktijkoefening voor de RT. De toestemming was er zodat ik even later mij 'leaving the control zone in the east' kon melden. Daarna klimmen naar 1500 ft om mij op te maken voor de noodlanding. Deze eerste noodlanding ging best aardig en we kwamen mooi voor het uitgekozen veld uit. De inside checks moeten echter wel wat beter en concreter. Die zal ik dan maar flink 'droog' oefenen.


Bij het uitklimmen zagen wij een eindje verderop, boven Alblasserdam, de zeppelin 'varen'. Mooie gelegenheid om deze eens van dichtbij te gaan bekijken. Op veilige hoogte en afstand van de zeppelin draaide ik een rechter bocht over deze witte sigaar. Heel bijzonder en heel mooi om dit luchtschip vanuit dit oogpunt te zien. Calvin heeft er een mooi plaatje van geschoten.









Tijd voor de Stalls. Victor vroeg mij om zo hoog mogelijk te klimmen om deze stalls veilig te kunnen doen. De bewolking was al aardig opgetrokken zodat we zeker tot 3000 ft konden klimmen. Eerst maar een approach to stall. Deze ging heel netjes waarbij we uiteindelijk maar 100 ft hebben verloren. De tweede stall, dit keer een full stall ging ook netjes. Hoewel de inside en outside checks toch wel een punt van aandacht verdienen.






Daarna vroeg Victor mij een glijvlucht met 80 kts zodat ik uiteindelijk op 2000 ft nog twee linker en een rechter steile bocht kon doen. De linker bocht ging duidelijk minder dan de rechter bocht. Ik was wat geneigd om de kist terug te laten banken en halverwege de bocht kwam ik er achter dat het balletje van de turn/slipindicator niet in het midden stond. Bij het corrigeren hiervan ging de linker bocht aardig de soep in. Gelukkig ging de rechter bocht een heel stuk beter. Nog maar eens flink oefenen tijdens de solo-uurtjes.



Bij de tweede noodlanding vergiste ik mij even in de windrichting. In plaats van de wind in de rug te nemen draaide ik direct de neus de wind in. Helaas kwam er van corrigeren niet veel omdat het 1000 ft punt al was bereikt en ik dus een veldje moest kiezen voor de landing. Hierdoor was er eigenlijk ook geen tijd meer voor de insidechecks. Het veld werd uiteindelijk wel bereikt, en dat is natuurlijk bij de noodlanding het belangrijkst. Maar het gaat er nu natuurlijk ook om dat de hele procedure mooi wordt afgewerkt.


Toen was het tijd voor iets nieuws. Onderdeel van de opleiding is ook het vliegen op de instrumenten. Mocht je onverhoopt een keer in de wolken terecht komen, of in bijzonder slecht zicht, dan moet je over kunnen schakelen op de instrumenten. Om dit veilig te kunnen oefenen bestaat er een speciaal brilletje, waarmee je dan wel op de instrumenten kan kijken, maar niet naar buiten.




Na eerst de kist netjes te hebben afgetrimt op 1500 ft zette ik het brilletje op. Eerst maar eens probreren om alles zo te houden. Daarna een bocht naar links en daarna klimmen naar 2000 ft. Dat was best vreemd. Kijk je normaal goed om je heen voor eventueel ander verkeer. Zie je nu helemaal niets naar buiten. Maar goed, dat was nu Victor's taak :). Door middel van een aantal bochtjes, hoogteverschillen en snelheidsveranderingen leidde Victor mij de Romeo-arrival op. Victor nam, al de tijd dat ik de bril op had, de RT voor zijn rekening. Zo meldde hij Oscar en Papa en kon ik uiteindelijk op downwind het brilletje afzetten. Even snel oriënteren. Van de toren kreeg ik te horen dat ik nr.2 was. Een transavia zat op final, zodat ik de downwind diende te verlengen. Na het passeren van de Transavia draaide ik base op en daarna final. Van de Toren kreeg ik nr. 1 en op het moment dat de Transavia de landingsbaan afdraaide de landing clearance. Zo gleden we op 06 af.


Ik was van plan om dit keer eens een strakke landing te maken met een mooie flare. Helaas het liep iets anders. Flaren deed ik wel, dat wel... De voeten was ik aardig kwijt waardoor ik aardig rechts van het midden uit kwam. De landing was waardeloos en alles behalve soepel, jammer.

Voor de troost van de slechte landing maar vlug aan de bar een biertje besteld. Je moet toch beetje een smoes verzinnen voor zo'n gele rakker ;) en de debriefing gedaan. Over het algemeen was Victor weer tevreden. Een puntje van 'kritiek' was, overigens geheel terecht, dat ik de inside en outside checks bij een stall en noodlanding er beter in moet hebben. Meer oefenen dus!!!


Hier nog de route in Google Earth.
Hier de foto's.
En hieronder nog het filmpje.




Tot de volgende keer.
Gr
Arjan