The Sky is full of dreams...

I learned to fly between mine...

vrijdag 30 september 2011

Flight 49... (Club2009 Vlucht Channel Islands 2-3...)

De volgende ochtend verscheen iedereen enthousiast aan het ontbijt. De één wat frisser dan de ander in verband met plaatselijk geluidsoverlast ;) Het franse ontbijt was simpel maar zeker goed te doen. Nadat de croissantjes naar binnen werden gewerkt, werd een grote tafel in het restaurant omgedoopt tot planningtafel. Vandaag was het even voortreffelijk weer als gisteren zodat we weinig aandacht hoefden te besteden aan de Tafs en Metars. Het doel van deze dag was dan ook de Channel Islands. De avond ervoor hadden we al besloten in welke volgorde we deze eilanden aan zouden doen.

Van Flight 49 The Channel Islands


Als eerste stond Guernsey op de planning. We besloten na vertrek nog even de Franse kust te volgen om zo een verplichte route naar Guernsey te volgen. Een verplicht reporting point was 'Les Roches'.
Van Flight 49 The Channel Islands
Een punt midden op zee wat een vuurtoren bleek te zijn. Het was wel even zoeken op de kaart (waar ie niet op stond) en de GPS. Uiteindelijk vond ik dit punt op PocketFMS. Raar om een hoog object midden in zee te zien staan op het scherm. De routes werden ingetekend en berekend en de taxi werd gebeld. Op naar het vliegveld...

De kisten werden losgeknoopt en de VSY moest nog even tanken. In de tussentijd rekende Oscar de landingsgelden af. Ik en Marcel deden de walkaround en maakten de kist voor Oscar klaar. Omdat een groot gedeelte van deze vlucht boven water plaats vond, deden we de zwemvesten alvast om. Mocht het nodig zijn, dan heb je in zo'n kleine ruimte geen mogelijkheid om deze alsog aan te trekken. So better safe than sorry...

Van Flight 49 The Channel Islands


Oscar was de eerste leg de pilot in command en ik de 'Co'. De SVT was als eerste airborn. Wij met de VZV gingen als tweede in take-off. Via de verplichten reportingpoints pikten we de kust op in Noord-westelijke richting om later via een Zuid-westelijke koers de kust verder langs te vliegen. Inmiddels had ik ons aangemeld bij Rennes Info. Rennes Info attendeerde ons op onderdoor vliegend verkeer. Marcel, die heerlijk achterin zat, spotte deze helicopter. Deze leek een daar weer onder varende speedboot te volgen. Wederom verbaasden wij ons over hoe mooi deze kust weer is. Schitterende rotspartijen en aan de kust gelegen dorpjes en schitterende kasten van huizen. Het leek erop dat dit niet bepaald de armste buurt van Frankrijk was...
Van Flight 49 The Channel Islands


Tot onze verbazing zette Rennes Info ons ter hoogte van Saint Brieuc over naar Saint Brieuc Tower (LFRT). Achteraf bleek dat er op het veld daar circuittraining werd gegeven. Aangezien deze baan haaks op de kust en dus ook ons flightpad lag, moest dat gecooordineerd worden. Zonder verdere hinder of problemen vlogen we verder langs de kust. De controller op de toren gaf aan dat we ons weer af moesten melden bij... Niet te verstaan die AloAlo gasten.. Fonetisch gokten we erop dat dit Saint Quay Portrieux moest zijn. Ik besloot dan ook maar om ter hoogte van deze plaats onze positie door te geven. Mochten wij de controller verkeerd begrepen hebben dan kan t nooit kwaad om de positie door te geven. We bleken juist 'gegokt' te hebben. We mochten weer terug naar Rennes Info. Dus meldde ik dat we weer back on the frequency waren.

Bij Ile de Bréhat verlieten we de kust. Het zicht hield niet over boven het water. De door ons gezochte vuurtoren was in ieder geval nog niet zichtbaar. Ik meldde ons af bij Rennes Info en de conroller zette ons over naar Jersey Zone. Wat een genot is het om een engelse controller aan de lijn te krijgen. De rust en duidelijkheid is alsof er een 'engel(tje)' in je oor fluisterd. We moesten ons weer melden bij Les Roches. Overigens mochten we niet above 1000 ft. Huh? hebben we dat goed gehoord. Ja inderdaad. Het hele stuk over water, maar niet boven 1000 ft. Dat gaat toch best wel tegen je gevoel in... Maar goed, opdracht is opdracht...

Even later vlogen we voorbij de vuurtoren. Schitterend ding, midden in zee op een rots.
Van Flight 49 The Channel Islands
Jersey zone klaarde ons om A-Airspace in te vliegen middels special-VFR. Dit is één van de zeldzame keren dat we VFR in A-Airspace zullen vliegen. Bij het naderen van Guernsey werden we overgezet naat Guernsey approach. Omdat hier al het verkeer, VFR en IFR, van elkaar gesepareerd wordt kregen we vectors op van de controller om zo na een 360 over right uiteindelijk op final gezet te worden. Heel bijzonder aangezien je het normaal allemaal zelf uit moet zoeken hoe je op final moet navigeren.

Na een mooie final -erg mooi gezicht om zo'n eiland hoog boven water uit te zien steken- zette Oscar de wieltjes op engelse bodem. De SVT stond al geparkeerd zodat wij de VZV er naast parkeerde. Na een paar minuten sloot ook de VSY aan.

Eerst een groepsfoto en daarna naar de havenmeester om daar de formaliteiten af te wikkelen.
Van Flight 49 The Channel Islands
Een versimpeld vluchtplan (A5je met alleen de hoogstnoodzakelijke informatie) werd alvast ingevuld voor de tweede leg naar Alderney. Hierna met dehele groep naar de Terminal voor een bak koffie. De dame achter de balie werkte ons één voor één af voor een capuchino en koek. Waarschijnlijk ligt het tempo op de eilanden toch wat lager dan we gewend zijn. Het duurde dan ook even voordat de gehele groep aan de koffie zat.

Van Flight 49 The Channel Islands


Tijd voor de tweede leg van Guernsey naar Alderney. De kortste voor vandaag, maar zeker niet de minst mooie... Marcel nam deze leg voor zijn rekening als PIC en Oscar de 'Co'. Nu was het mijn tijd om achterin plaats te nemen en pica's te schieten... De Guernsey CTR en Alderney CTR liggen tegen elkaar aan en om van Guernsey naar Alderney te vliegen moet je letterlijk de kortste weg vliegen. Ook de approach naar Alderney was weer een schiterende. Het eiland lag in het zonnetje en stak hoog boven het water uit. Je kon duidelijk merken dat de wind afnam naarmate je lager kwam. Marcel diende steeds minder tegen de wind in te sturen. Alleen bij het passeren van de kust werd het heel even turbulent wat uiteindelijk wel enig effect had op de landing, maar Marcel handelde dit keurig af.



De kisten werden geparkeerd en na enig aandringen van Manuel werd besloten om snel maar iets te gaan eten. Eerst werd de bagageband aan een grondige inspectie onderworpen door Manuel. Hij wierp zich dan ook als een koffer met flink overgewicht op de band en legde met goed gevolg het 'hele' traject af, uiteraard tot grote hilariteit.
Van Flight 49 The Channel Islands
Daarna liepen we met het hele stel het vliegveld af om het dorpje op te zoeken, op zoek naar voer waarbij we even later voor de locale pub tot stilstand kwamen. De allervriendelijkste barjuffrouw begroette ons. Een heerlijk engels mens, ehhh naar later bleek van italiaanse afkomst, die elke zin met 'love' 'dear' 'darling' en 'honey' afsloot. We besloten massaal voor de fish and chips te gaan. Een heerlijk bord met superverse vis stond even later voor onze neuzen.
Van Flight 49 The Channel Islands


Voordat we weer terug naar het veld gingen, moest er voor de pub een foto genomen worden en werd iedereen gedag gekust, waarbij iemand wel enig overredingskracht nodig had (iets met schapen!)
Van Flight 49 The Channel Islands


Weer op het veld aangekomen stapten we allen in. We waren overigens niet de enigen. Een flink rijtje kisten stond uiteindelijk achter elkaar te wachten om op te kunnen linen en in take-off te gaan. De wind was inmiddels wel weer wat aangewakkerd. Dit keer was ik de PIC en Marcel mijn 'Co'. Goed rekening houdende met de wind ging ik in take-off. Om zo'n eiland krijg je toch te maken met een heel andere windval. Bij ons in Nederland heb je geen verschil in hoogte tussen water en eiland, maar hier steken de eilanden er toch al vlug zo'n 300ft boven het water uit wat heel andere wervelingen veroorzaakt. Na takeoff kregen we van de controller een koers van 180 op waarbij ik werderom niet boven de 1000ft mocht komen.

In een rechte lijn vlogen we dit keer naar Jersey, onze eindbestemming voor deze dag. Op een bepaald moment zagen we rechtsvoor ons het eiland Guernsey weer liggen en tegelijkertijd voor ons Jersey. Prachtig!

De Controller zette ons over naar Jersey approach en via het reportingpoint NW (de noordwest punt van het eiland) kon ik zo direct Base van Runway 09 vliegen. Het perspectief op zo'n baan is toch echt heel anders dan in ons vlakke landje. Ook de baan ligt niet vlak maar soms juist 'golvend' bij. Best lastig om zo de juiste hoogte te bepalen. Continue rekenen dus. Leuk detail is echter dat de controller naar de QNH ook de QFE doorgeeft, zodat je de hoogtemeter ook op fieldelevation kan instellen. Zeg maar voor de 'luie' piloot die zo weinig mogelijk wenst te rekenen haha..

Via wederom een mooie final landde ik op Jersey. Via de highspeed exit de baan verlaten en parkeren ter hoogte van de lokale vliegclub, die tevens de afhandeling van de General Aviation voor zijn rekening nam (wellicht een mooie extra functie voor de onze vliegclub op Rotterdam?).
Van Flight 49 The Channel Islands
De vliegclub heeft het daar mooi voor elkaar. Goede faciliteiten en van alle gemakken voorzien, niet in de laatste plaats een bar. Nadat ieder de afhandeling had gedaan werd er dan ook gretig een welverdiend biertje aan de bar besteld. In de tussentijd werd door José een hotel geregeld.

Met de taxi werden we allen naar het hotel gebracht. Een alleraardigst country hotel in dito stijl.
Van Flight 49 The Channel Islands
De kamers werden verdeeld en van de gelegenheid werd gebruik gemaakt om je op te frissen. Daarna nog maar een consumptie aan de bar en weer met de taxi naar St Hellier om daar weer iets te eten te scoren. Zelf had ik St Hellier wat pitoresker verwacht. Het is een beetje en rommelig stadje met niet echt een duidelijke eigen stijl. Zeg maar gerust helemaal geen slijl. Na wat rond te hebben gedoold op zoek naar, besloten we uiteindelijk neer te vallen op het terras van een grieks restaurant.

Op de eilanden is het uiteraard een uur vroeger dan in Frankrijk. Hoewel het dan ook nog niet zo heel laat was, was de vermoeidheid van deze dag al weer goed voelbaar. We besloten dan ook direct na het eten weer terug te gaan naar het Hotel. In het Hotel werd nog door sommigen van ons een afzakkertje genomen en gingen degene die de nacht ervoor niet zo heel erg veel slaap hadden gehad ;) direct naar bed.

Weer een geweldige dag afgesloten...

Hier de gehele track en hier de foto's van deze dag...

donderdag 29 september 2011

Flight 48... (Club2009 Vlucht Channel Islands 1-3...)

9 Piloten...
900% Enthousiastme...
3 Vliegtuigen...
3 Dagen...
1 Missie... 3 Eilanden...
THE CHANNEL ISLANDS!!!

In navolging van onze trip naar Denemarken van vorig jaar werd ook dit jaar weer het idee geboren voor een meerdaagse trip. Dit keer een driedaagse trip zodat er op de bestemming ook het nodige gevlogen en bekeken kon worden. De datum werd al maanden van te voren vastgesteld en de bestemming besproken. We zouden gaan kijken of we de Channel Islands konden gaan bereiken. Zoals jullie wel weten willen plannen nog wel eens anders uitpakken dan gepland binnen de G.A.. Het weer is dan ook vaak de grootste roetgooier in het eten en de Channel Islands hebben nu eenmaal niet de beste reputatie met betrekking tot de weersomstandigheden. We besloten dan ook als eindbestemmimng voor de eerste dag een veld te kiezen op het Franse vaste land. We konden dan altijd de tweede dag nog kijken hoe goedgezind het weer ons zou zijn.

Ik had met Marcel afgesproken om half negen op de club te zijn. De Cessna PH-VZV is deze trip onze kist en moest opgehaald worden op Foxtrot. Omdat de auto's bij de club werden geparkeerd zette ik Marcel af bij Foxtrot.

Van Flight 48... (Club2009 Vlucht Channel Islands 1-3...)


Toen de hele club compleet was werden de kisten volgeladen en getankt. Klaar voor de eerste leg. Marcel als PIC, ik als 'Co' en Oscar als pax achterin. Via de Hotel-departure verlieten wij de CTR. De SVT was reeds voor ons vertrokken en de SVY na ons. De route liep via Heemstede en Middelburg naar het COA-VOR. Het bekende Baken op de Belgische grens aan de kust. Ik meldde ons aan bij Oostende TMA waarbij wij toestemming kregen om in de richting van Brugge te vliegen, nadat de controller zijn tong had gebroken over ons callsign. Na Brugge verliep de leg naar het VFR-reportingpoint Torhout en vandaar rechtstreeks naar St. Omer. Brussels Info zette ons over naar Lille Info. Nu op zoek naar St. Omer. Nadat we dat veld hadden gevonden moesten wij onze komst in het frans aankondigen. Helaas geen engels sprekende controller, zeg maar gerust helemaal geen controller, dus over de frequentie van St. Omer Unicom in het frans aangeven waar je in het circuit zit met de toevoeging van St. Omer. Nu bestaan daar handige lijstjes voor, maar zodra een andere piloot over de radio in het frans begint te kwekken, dan is het toch verdomd lastig om een goed beeld te krijgen of en hoe het andere verkeer in het circuit zit. Goed uit de doppen kijken dus.

In eerste instantie overvloog Marcel het veld op zoek naar het seinenvierkant... Nope... Not in sight... Gelukkig zagen we de SVT voor ons landen zodat we wisten welke baan er in gebruik was. Uiteraard hadden we wel een idee in verband met de heersende wind, echter dit soort dingen zie je dan toch graag bevestigd. Marcel vloog het downwind op, en via base naar final. Aangezien ik de radio deed vermeldde ik dus in mijn beste frans onze positie. Nu is mijn beste frans denk beter dan het beste Nederlands van mening franse controller, dus met behulp van mijn lijstje kwamen we er wel uit.

Van Flight 48... (Club2009 Vlucht Channel Islands 1-3...)


Na de landing parkeerden we de kist naast de twee anderen voor de hangaar. We werden welkom geheten door de plaatselijke beheerder die ons gretig rond liet kijken in de hangar, waar allerlei alleraardigste kistjes stonden. Menig welliswaar niet luchtwaardig, maar toch heel erg leuk om te zien. Oscar informeerde naar de landingsgelden. Enigzins verbaast keek de beheerder ons aan en al vlug was het ons duidelijk dat we geen landingsgeld verschuldigd waren, Viva la France!!! (Voor wat dit betreft dan)... Ook informeerden we nog even waar het seinenvierkant lag. Nog veel meer verbaasder reageerde deze man met 'pourquoi?'. Tuurlijk, waarom zou je zo'n ding neerleggen??? :)

Op het veld was een heerlijk restaurantje aanwezig, en omdat sommigen van ons honger hadden, althans één iemand in het bijzonder waarvan we discreet de naam niet noemen omdat het Manuel was, schoven we met de gehele groep aan tafel. Een alleraardigste lunch in de vorm van een diner werd voorgeschoteld. Lekker en zeker ook stevig...

Na dit diner, ehhh lunch, was het weer tijd voor de volgende leg. Dit keer was ik de Pilot in Command. Voor de take-off moesten we eerst back-tracken wat we dan ook maar gezamelijk deden zodat we vrij snel achter elkaar weg konden. Het baantje van St. Omer is niet echt een lang baantje dus besloot ik met een short-field take-off te vertrekken. Na take off meldden we ons weer aan bij Lille Info, waar een alleraardigse dame verwoedse pogingen deed om contact te krijgen met de VSY. Uiteindelijk lukte dit dan ook. Ik had mijn koers gezet naar Cayeux sur Mer om daar de kustlijn op te pikken en zo deze kustlijn een stuk te volgen. De VSY vloog dicht bij ons in de buurt. De kust ter plaatse is werkelijk geweldig mooi.

Van Flight 48... (Club2009 Vlucht Channel Islands 1-3...)


Van Flight 48... (Club2009 Vlucht Channel Islands 1-3...)


Schitterende krijtrotsen sieren deze kust. Aanvankelijk vloog ik op 2500 ft maar we besloten om op 500 ft langs deze mooie rotsen te gaan vliegen. Dit konden we alleen niet al te lang volhouden daar er verderop een kerncentrale staat. Dit is een Prohibited Area dus mag je daar niet doorheen vliegen. Netjes er omheen dus...

Na het passeren van de kerncentrale draaide ik de neus weer landinwaards. De eindbestemming voor deze leg was Deauville.

Van Flight 48... (Club2009 Vlucht Channel Islands 1-3...)


De gekozen aanvliegroute voor dit veld voerde ons over twee mooie hoge bruggen alvorens downwind op te vliegen. Oscar was op deze leg mijn 'Co' en kletste ons bij de controller naar binnen. Even later zette ik de wieltjes op het franse asfalt. We moesten parkeren op het grasveldje. In de verte kwamen een aantal Dames en Heren aanlopen die in de richting van de SVT liepen. De boys van de SVT kregen een controle. Op het High Visability jasje van deze dames en heren stond dat ze van de customs waren. Achteraf bleek dat dit trainees waren en de SVT als slachtoffer hadden uitgekozen. De heren werden gevraagd of er eventueel drugs aan boord was en of ze meer dan 10.000 euro bij zich hadden... Hallo, wij vliegen voor ons plezier, dan hou je geen 10.000 euro meer over om me te nemen hoor :) Collegeaal als wij waren lieten wij de heren van de SVT maar even alleen met de dames en heren van de douane. Laten we ze nu vooral niet storen... Wij liepen dan ook rustig, maar toch gehaast naar het terminal gebouw. Niet dat wij wel drugs of geld bij ons hadden, maar wachten en vragen om een controle is niet echt onze hobby vandaag :)

Op het vliegveld van Deauville was niet veel te beleven. De terminalhal was leeg en het restaurant gesloten. We hoeven hier dus niet lang te blijven. Wel moesten we nog even tanken. De tankwagen met Jet-a1, jawel onze Cessna lust Jet-A1, werd besteld en de VZV op het betonnen platform getaxied. Dankzij de 'oplettende' brandstofboer kreeg de VZV een wasbeurt van Jet-A1. De nodige liters werden ook over de vleugel gespoten waarbij er ook in de cabine fuel terecht kwam. Lekker, worden we zonder drugs toch nog high!!!

Van Flight 48... (Club2009 Vlucht Channel Islands 1-3...)


Voor de derde leg is Oscar de Pilot In Command en Marcel de 'Co'. In nam achterin plaats. Mijn beurt om foto's te schieten en lekker de omgeving in mij op te nemen. Het eerste gedeelte van deze leg vlogen we langs de stranden van Normandie, de bekende stranden van D-Day. Voor de kust liggen nog steeds de caissons die daar zijn afgezonken. Ook vliegen we langs de grote begraafplaats 'Normandy American Cemetery'. We verlieten de kust en Oscar stuurde landinwaards in de richting van onze eindbestmming voor deze dag: Dinard Pleurtuit. In de verte zagen we al de bestemming van de volgende dag liggen: Jersey!

Marcel nam contact op met de controller van Dinard. De kust is hier echt geweldig mooi. Erg rostachtig met vele baaitjes en haventjes afgeladen met zeil- en motorboten. Een geweldig gezicht zo in het late middag zonlicht. Even later zette Oscar de VZV neer op baan 17. De SVY was er al en Oscar parkeerde de VZV ernaast. Vlak achter ons kwam ook de SVT binnen. De kisten werden uitgepakt en voor de zekerheid ook maar vastgebonden.

Van Flight 48... (Club2009 Vlucht Channel Islands 1-3...)



Voor de terminal werd een taxi gebeld en met twee taxies werden we naar het hotel gebracht. De spullen werden op de kamer gelegd en met de gehele groep bestelden we in de bar een heerlijk biertje. Met de taxi reden we naar St. Malo om daar te gaan eten. St. Malo is een gezellig vestingstadje met leuke terrasjes. We besloten neer te vallen op het terras van een Italiaans restaurant. We hadden als lunch al een stevig diner op, dus alleen een pizzaatje zou er dan wel inschuiven. Na het eten nog een rondje gemaakt door het stadje en daarna terug naar het Hotel. Morgen weer mooie vluchten voor de boeg...


Hier de gehele track en hier de foto's van deze dag...