The Sky is full of dreams...

I learned to fly between mine...

maandag 13 juli 2009

Flight 3... (Ferry Flight...)

Zo af en toe moet er een vliegtuig van de club naar een ander veld voor bijvoorbeeld onderhoud of inspectie. Zo ook vandaag. De PH-SVM moest vandaag naar Midden Zeeland voor inspectie, zeg maar de apk maar dan voor vliegtuigen. Van te voren wordt dat dan via de site van de club aangegeven, en kunnen vrijwilligers zich melden om deze kist dan weg te brengen, of te halen. Dus dat betekend een leuk stukike vliegen, en een minder leuk stukkie met het openbaar vervoer. Het meest ideale is natuurlijk als je heen of terug mee kan vliegen met een ander, als je een beetje geluk hebt.

Voor de inspectie zou de SVM ongeveer twee uur nodig zijn op EHMZ. Dus vandaag was het een heen- en terugvlucht. Oscar had zich hiervor ingeschreven en mocht de vlucht doen. Tijdens de open dag van 27 juni 2009 op de club vroeg hij of ik soms zin had om mee te gaan. Nou dat had ik natuurlijk wel.

We hadden vandaag om acht uur afgesproken op de club. Daar aangekomen was de club nog dicht zodat ik en Calvin alvast naar de Meteo-office voor de metar's, taf's en Notams. Terug op de club was inmiddels Oscar ook aangekomen. Met behulp van een monteur van de AMR konden wij de club binnen gaan voor de nodige voorbereiding. Van de AMR kregen we de nodige papieren en wat materiaal mee.

Oscar nam de heenvlucht voor zijn rekening als Pilot in command. Mijn rol zou dan de Co-pilot zijn, waarbij ik o.a. de navigatie en de RT zou doen. De eerste keer op de rechter stoel. Best vreemd eigenlijk vanuit een ander perspectief.

Eerst maar even tanken, dus na de startup taxieden we naar de fuelstation. Dat tanken gaat trouwens ook een stukje sneller als je met z'n tweeen bent. Al vlug konden we weer instappen en vroeg ik de taxiclearance voor RWY 24 V2. Aldaar de runup en al vlug kon ik 'ready for departure' geven.

De take-off ging lekker hoewel de climb-rate niet echt hoog was. We konden goed merken dat we zwaar waren, uiteraard wel binnen de enveloppe. Vanaf RWY 24 vlogen we de Hotel-departure en pas bij Delft zaten we uiteindelijk op de beoogde 1000 ft. Bij Whiskey meldde ik ons af voor bij de Toren. Boven de Maasvlakte was het in een rechte lijn naar EHMZ. In eerste instantie wilden we tussen de bewolking door om een stukje VFR on Top te vliegen. De wolkenbasis hing rond de 1200/1300 ft. Lager als dat we hadden verwacht. Met de ons mogelijke rate of climb vonden we de open plekken tussen de wolken te klein om er veilig tussendoor te kunnen vliegen, zodat we besloten om deze hoogte aan te houden naar EHMZ.


Van Flight 3



Ter hoogte van de Zeelandbrug meldde ik ons aan bij Midden Zeeland Radio. Op dit vroege uur op maandag was het nog rustig op de frequentie. Vooralsnog waren we de enige... Oscar bracht ons op circuithoogte en ik meldde ons 'joining downwind'. Oscar maakte zich op voor de landing, en bij het draaien naar final meldde ik onze positie over de radio. Soms denk je wel eens de enige in het circuit te zijn en ben je gauw geneigd om het melden achterwege te laten bij ongecontroleerde velden. Maar zoals verstandig is, moet je in de luchtvaart niets veronderstellen. Je moet zeker zijn van je zaak en niets aan het toeval over laten. Halverwege final bleek dat maar weer. Een andere kist meldde zich overhead the field op 2000 ft voor een simulated enginefailure. Tevens meldde deze kist dat hij ons op final had opgemerkt. Toch prettig dat je weet dat een andere kist je in de gaten heeft.

Na de landing taxieden we direct naar Transal om de SVM daar af te leveren. Daarna nog even naar de havenmeester om de landing af te reken. Op naar het restaurant voor een bak koffie en een stuk apeltaart. Zo op het terras in het zonnetje echt geen vervelende bezigheid.

Bij transal zagen we nog een oude bekende staan...

Van Flight 3

Iets later dan gepland, rond half twee was de SVM weer gereed voor de terugvlucht. Hoewel het wat langer duurde was het zeker geen straf om langer te wachten. Nu ik dit schrijf voel ik dat mijn gezicht lekker verkleurd is door het zonnetje. Vlak voor het vertrek kwam het volgende stukje vliegtuig nog voorbij.

Van Flight 3

Dit is wat er nog over was van een Cessna na een crash op EHMZ.

Hoogste tijd voor de terugvlucht. Na de runup checks besloten we om een shortfield take-off. Kan nooit verkeerd om deze weer eens een keer te oefenen. Voor deze vlucht was ik de Pilot in Command en Oscar de Co-pilot. Voeten op de rem, vol gas en remmen los. Bij 50/55 kts los trekken en snelheid oppikken. Bij 80 kts neus in de klimstand en weg zijn wij. Oscar meldde ons af bij de havenmeester en deze bevestigde ons dat het flightplan geactiveerd was. De bewolking was inmiddels opgetrokken zodat we zonder moeite konden doorklimmen tot 2500 ft. Het was ook een stuk helderder geworden zodat we lekker ver konden kijken.

Oscar meldde ons aan bij approach. We kregen toestemming om op 2500 ft te blijven vliegen. Schiterend gezicht vanaf deze hoogte. Van rechts naar links zagen wij de Moerdijkbrug, Rotterdam, Hoek van Holland, de maasvlakte (oud en nieuw) en een flink stuk op zee. Approach meldde ons een onbekende kist uit tegenover gestelde richting op 10 uur. Even later zagen wij deze kist en meldde Oscar dit terug aan approach. Even later werden wij overgezet naar de Toren en daalde ik naar 1500 ft voor de Hotel arrival. Nog voor Tango gaf de toren mij de opdracht omte dalen naar 1000 ft in verband met een departure van een Transavia die uiteindelijk over ons heen diende te kruisen.

Na Tango een righthand downwind 24 op 1000 ft waarna ik een landingclearance kreeg. Met een mooie landing op de displaced thresshold via V3 naar Lima en naar de club.

Nog een stukje administratie en deze vlucht zat er weer op.

Een gezellige, heerlijke vlucht op mijn eerste vakantiedag...

Hier de foto's...

Groetjes,
Arjan

zaterdag 4 juli 2009

Flight 2... (Retourtje Warm Zeeland...)

Een maand verder en een galblaas minder werd het nu toch wel weer eens tijd om weer een vlucht te gaan maken. Ik heb mijn groene papiertje natuurlijk niet voor niets gehaald :)

Vandaag heb ik de SVM geboekt, een robin met Avgas motor en 120 echte PK'tjes. Jessica was tijdens een les wel eens meegeweest en vond dat toen erg spannend. Nu wilde zij nog wel een keer mee, alleen dit keer natuurlijk zonder instructeur op de rechter stoel. Toch wel een klein beetje extra spannend. Calvin, mijn vaste 'Co', was er uiteraard ook weer bij. De SVM was net retour van een vlucht naar Texel, dus was het motortje nog lekker warm.

Van Flight 2

Na de walkaround plaatsten mijn passagiers zich in de gordels. Gelukkig kan de kap open blijven bij de startup en het taxien. Zeker geen overbodige luxe bij dat warme weer. Na de startup eerst naar de pomp voor de nodige brandstof. Met de Weight en Ballance had ik berekend dat ik de tank niet meer dan 3/4 zou moeten vullen. Ruim voldoende voor de heen en terugweg naar Midden Zeeland plus een eventuele uitwijk.

Inmiddels was het bijna 18:30 geworden. Vanaf de pomp was het taxien naar Runway 06 V4. Tijdens het taxien kwam er nog een 737 van Transavia binnen, toch altijd weer een mooi gezicht van zo dichtbij. Bij V4 de runup checks en na het melden van 'ready for departure' kreeg ik de take-off clearance. Gas erop en gaan...

Ik had een Hotel departure aangevraagd dus vanaf Tango naar Whiskey. En met het zonnetje als tegenlicht en een flink aantal muggen/vliegen op de voorruit is dat toch lastig te zien. Bij Hotel aangekomen zette ik de neus in de berekende richting. Voor de vlucht had ik naar de havenmeester van Middel Zeeland gebeld om te vragen tot hoe laat ik terecht kon. Het veld zou om 20:00 sluiten en dan zou ik dus weer weg moeten zijn. Aangezien we op Midden Zeeland wat wilde drinken was het nu in min of meer direct naar het veld om niet te veel tijd te verliezen. Zo tuften we over de eilanden en het water met de vele zeilbootjes.

Ter hoogte van de Zeelandbrug meldde ik mij via de radio bij Midden Zeeland Radio. Runway 27 righthand was in gebruik. Om wat hoogte te verliezen haalde ik er wat gas af om uiteindelijk mooi op circuithoogte te zitten bij de entry van downwind. Op final stond het zonnetje weer recht in het gezicht en was de baan erg lastig om te zien. Uiteindelijk zette ik de wieltjes zachtjes op het Zeeuwse gras. Na geparkeerd te hebben nog even naar de havenmeester voor de landingseuries en daarna werd het toch echt tijd voor een heerlijk koud glas cola op het zonnige warme terras van het resraurant. In de tussentijd vielen er een paar parachutisten op een gecontroleerde manier uit de lucht. Altijd ook leuk om te zien.

Na een half uurtje was het helaas al weer tijd om weer in de SVM te klimmen voor de terugweg. Even twijfelde Jessica om voorin naast me te komen zitten. Op het laatst toch maar achterin. Voorin zitten bewaren we nog maar even voor de volgende keer ;) Bij de Runup werden we nog uitgezwaaid door een paar fietsers die naast het veld naar onze verrichtingen stonden te kijken. Ik weet nog wel dat ik dat vroeger als kind ook wel eens had gedaan, welliswaar op een ander veld. Hoewel ik er toen uiteraard wel van droomde, had ik toen nooit kunnen bedenken dat ik dan ook nog een keer als 'captain on the left seat' terug zou zwaaien...

Even later hingen we weer in de lucht. Wel snel een rechter bocht draaien om de plaatselijke camping te mijden en over het Veerse Meer over te vliegen. Ik nam nog even afscheid van de havenmeester en bedankte hem voor het activeren van het flightplan. Gestaag klom in door naar 2000 ft om zo in de richting van de Maasvlakte te vliegen.

Van Flight 2


Bij de maasvlakte zagen we in de verte de tweede maasvlakte al enige vorm krijgen. Schepen waren druk bezig om het nodige zand op te spuiten. Volgende keer maar eens een keer van dichtbij gaan bekijken. Boven de waterweg zakte ik naar 500 ft om even langs het strand te gaan vliegen. Op het strand was het gezien het weer nog aardig druk. Bij 's-Gravenzande keerde ik weer terug om zo weer in de richting van de Waterweg te gaan voor een entry in de CTR. Bij Maassluis vlooog in de CTR binnen en vroeg ik een paar orbits aan boven Vlaardingen. Gelukkig zat er verder geen verkeer dus kreeg ik hiervoor toestemming. Familie wist dat ik mogelijk zou overvliegen, en bij de 1e orbit werd ik hartelijk toegewuift vanaf de grond. Daarna nog een orbit boven het huis van mijn moeder, die ook vanuit de tuin stond te zwaaien.

Bij de toren meldde ik dat de Orbits gedaan waren en vroeg ik een direct joining downwind 24 aan. Van de toren kreeg in toestemming. Aangezien de wind kalm was kreeg ik eventueel een direct final 06 aangeboden. Hier maakte ik graag gebruik van en ik kreeg dan ook direct een landingsclearance. Hoewel ik vrij hoog binnenkwam plaatste ik de SVM toch netjes net over de drempel. Nog even taxien naar Lima, uiteraard met opengeschoven kap ivm de warmte, en de SVM in de hangaar gezet.

Al met al weer een heerlijke vlucht geweest. Op naar de volgende... ;)

Hier de foto's en hier de track in Google Earth.