Het stond al een paar keer op de planning, maar iedere keer kwam er weer iets tussen. Mijn moeder gaat vandaag mee, voor het eerst. Uiteraard volgde zij tijdens mijn opleiding de vorderingen op de voet en moest ze al mijn verhalen aanhoren. Vandaag gaat ze dan eindelijk mee.
Voor vandaag heb ik de SVM geboekt. Samen met Calvin heb ik moeders thuis opgehaald. Vanaf 16:00 uur stond de SVM op mijn naam. Rond kwart over drie kwamen we op de club aan en bij mams begonnen de zenuwen toch wel iets te kriebelen. Nog een paar dingetjes doen voor de voorbereiding en nog even wachten op de SVM, die rond kwart voor vier kwam binnen rijden.
Ik had besloten om naar Midden Zeeland te gaan. Altijd leuk om ergens te landen en wat te drinken. Mams kroop voor de heenvlucht voorin en Calvin nam uitgebreid achterin plaats. Na het opstarten taxieden we naar Holdingpoint Rwy 06 V4 alwaar ik de runup deed. Vlak na de landing van een 737 van Transavia moest ik oplinen en nadat de 737 van de baan was gereden was het mijn beurt op de wieltjes van de vloer te trekken. Via de Hotel-departure vlogen we in de richting van Hoek van Holland. Helaas bleek dat het zicht weer niet echt super was. Jammer...
Bij Hoek van Holland zette ik de neus in de richting van Zeeland. Op een hoogte van 1200 ft gleden we zo rustg door de lucht, de wind was kalm. Hoger vliegen had geen zin daar het zicht daardoor alleen maar slechter zou worden.
Abeam de Zeelandbrug meldde ik mij aan mij Midden Zeeland Radio. Zoals verwacht was runway 27 in gebruik. Dus langzaam dalen naar circuithoogte en het overige verkeer in de gaten houden. Er zat één kist voor mij in het circuit. Het zicht op final was echt waardeloos. De lagere zon precies in mijn giegel, een ietwat aangeslagen voorruit en een heiige lucht speelden niet in het voordeel. Met moeite kon ik de geel/groene landingsstrip zien liggen. Vlak voor de touch down riep mams: Wat doe je nu?? Haha, ze verwachtte een landingsbaan van asfalt.. Nee mams, we landen hier op gras! Oh ok, haha dan is het goed...
Ik parkeerde de SVM voor het restaurant en we stapten uit de kist. Na het afrekenen van delanding namen we plaats in het restaurant, en omdat het inmiddels half zes was geworden bestelden we een kroket met brood. Calvin nam er een lekker patatje bij.
Na een uurtje was het weer tijd om het luchtruim te gaan kiezen. Dit keer nam mams achterin plaats zodat mijn vaste 'co' naast mij de checklist kon gaan doornemen. Mams vond het achterin direct wat relaxter zitten, daar ze nu niet bang hoefde te zijn dat ze per ongeluk tegen een knopje kwam of tegen de stick zou komen...
Taxien naar de kop van de baan en nog even de runup checks. Even kijken en luisteren of er iets in het circuit hangt, en dan de baan op voor de take-off. Even later hingen we weer in de lucht. Met een rechter bocht voor de camping langs en over het Veerse Meer heen. Het zicht was gelukkig beter geworden, zodat ik lekker kon doorklimmen naar 2500 ft. Toch altijd weer een mooi gezicht zo hoog boven Zeeland.
In verband met de hoogte nam ik contact op met Rotterdam Approach. Direct werd ik doorverwezen naar Tower. Approach was kennelijk al naar huis. Het was mijn bedoeling om richting Hoek van Holland te vliegen, daar de wagterweg op te pikken en dan vanaf Vlaardingen een direct 06 aan te vragen. Dit deelde ik de Tower dan ook mede. Van de Toren kreeg ik een akkoord en zelfs de mogelijkheid om reeds vanaf Hellevoetsluis een direct 06 te nemen. Ik bleef echter bij mijn planning en moest mij dan van de Toren bij Vlaardingen melden. Ehh, ik zat nog meer net boven Schouwen Duivenland?? Zo ver van te voren al? Melden bij Vlaardingen? Ik zat nog niet eens in de CTR??? Ik kon niets anders concluderen dat het kennelijk erg rustig was...
Ik dacht nog even na over mijn gesprek met de toren. Nu het toch zo rustig was, is het natuurlijk ook wel eens leuk om een extreme long final RWY 06 te doen. Normaal is dit alleen voor IFR-verkeer weggelegd, dus vroeg ik aan de Tower of de direct 06 vanaf Hellevoetsluis nog beschikbaar was. Dit was zo, dus kreeg ik hiervoor toestemming.
Ik stelde de VOR in op radiaal 060 van RTM en stuurde de naald naar het midden. Boven Hellevoetsluis pikte ik de radiaal op en zette ik de neus in dezelfde richting. Van Tower mocht ik dalen naar 1500 ft.
Even later vlogen we over Vlaardingen heen en kreeg ik de landingsklaring. Met een nette landing waren we weer terug op Rotjeknor. Taxien naar de club en de SVM weer op stal gezet. Nog even de administratie en deze vlucht zat er weer op... Op naar de volgende... Het was weer een heerlijke vlucht, Mams vond dat ook...
Helaas geen foto's dit keer maar wel de track in Google Earth...
Tot de volgende keer...
zaterdag 26 september 2009
zaterdag 19 september 2009
Flight 8... (Valkenb... ehh Seppe...)
Zo vlieg je weken niet, zo vlieg je twee keer op één dag...
Na de passagiersvlucht van vanmorgen staat er vanmiddag een vlucht naar oud Marinevliegveld Valkenburg op de planing. Normaal is het niet mogelijk om naar Valkenburg te vliegen daar het veld alleen door de plaatselijke vliegclub gebruikt mag worden. Nu heeft deze vliegclub vandaag een Flyin en mogen buitenstaanders hier dus ook naar toe komen vliegen. Een ideale gelegenheid dus om EHVB in het logbook te krijgen.
Tijdens de vlucht van vanmorgen was inmiddels Calvin, Jessica en Luca naar de club gekomen. Marcel en Bianca hadden ook het plan opgevat om naar Valkenburg te gaan en we hadden dus afgesproken om met z'n allen in twee kisten te gaan. Uiteindelijk zou ik met de SVQ en Marcel met de SVR gaan. Marcel en Bianca waren inmiddels ook gearriveerd.
Aangezien de havenmeester op Valkenburg wilde weten wie er allemaal komen en wanneer deze komen moesten we voor vertrek even bellen. We zouden dan een slot-tijd doorkrijgen, zeg maar een tijdstip waarop de op een bepaald punt verwacht wordt. Marcel had inmiddels gebeld en om 14:10 waren we welkom. Net terwijl ik het flightplan op de computer aan het invullen ben, komt er een ander lid van de club met de mededeling dat de baan van Valkenburg net dicht was in verband met een te harde landing door één van de aanwezige kisten. Deze was door het rechter wiel van het landingsgestel gezakt. Een incident dus waarbij het hele circus van luchtvaartinspectie en -politie bij hoort te komen. Onbekend dus hoe lang het allemaal gaat duren.
We besloten het één en ander af te wachten en namen maar een drankje. Rond twee uur belt Marcel nog even met Valkenburg. Situatie onveranderd. In de tussentijd hadden we besloten om een alternatief te zoeken. Mocht Valkenburg niet open gaan dan zouden we even wat gaan drinken op Seppe. De SVR moest om 17:00 uur weer terug zijn, dus we konden ook weer niet al te lang wachten. Het werd dus Seppe...
Het vluchtplan werd ingediend en iedereen nam plaats in de kist. Marcel taxiede eerst uit naar de Runway en ik volgde kort. Na een paar meter te hebben gereden hoorden we op onze headset dat er net een kist airborn was van Valkenburg, de baan was dus net open... Net nu we alles om hadden gegooid. Nou ja, lekker dan...
Marcel vertrok als eerste via de Romeo-departure. Helaas moest ik wat langer wachten als gevolg van een Runway Inspection. Hierdoor liep Marcel te ver op mij vandaan. Even later kwamen wij los van de baan en klom ik naar een hoogte van 1500 ft. Helaas was het zicht er niet echt beter op geworden. Bij Romeo nam ik weer even afscheid van de Toren en zete ik de neus in de richting van Seppe.
'Helemaal niet eng hoor...!'
Via de frequentie 123.45 probeerde ik contact op te nemen met Marcel. Afgezien van wat druk pratende franstalige heren kreeg ik geen contact met Marcel. Na mijzelf aangemeld te hebben bij Seppe Radio overvloog ik het veld op 1200 ft. Marcel was inmiddels gelan en zag mij overvliegen. Met een wijde bocht vlogen we om Rucphen heen al zakkende naar circuit hoogte. Runway 07 was in gebruik dus vloog ik met een linker bocht naar downwind. Ik was de enige in het circuit op dat moment en even later zette ik de SVQ op het asfalt.
Na het parkeren liepen we gezamenlijk in de richting van de toren. Marcel en ik liepen even naar de havenmeester voor het landingsgeld en het vluchtplan voor de terugvlucht. De dames waren inmiddels doorgelopen naar het volle terras en een tafel bemachtigd.
Tijd voor een heerlijk glaasje fris terwijl er nodige andere vliegtuigen landde en vetrokken min of meer van vlak naast ons tafeltje. Je kan het slechter treffen :)
Nadat de glazen leeg waren werd het weer tijd om terug te gaan naar Rotterdam.
Marcel weer voorop. Via de Moerdijk vloog ik weer terug naar Romeo. Op de radio was het een drukte van jewelste. Dat betekend natuurlijk ook dat het druk in de lucht is. Voorbij de Brienenoordbrug naderde mij van rechts twee banner vliegtuigen. Aangezien deze jongens een stuk langzamer vliegen kon ik voor hen langs. E was geen moment stilte op de radio en dan ook verdomd lastig om tussentijds de positie door te geven zonder iemand anders per ongeluk in de rede te vallen.
Uiteindelijk kreeg ik een lefthand Runway 06 en terwijl ik downwind draaide zag ik Marcel de landing uitvoeren. Daarna was het onze beurt en even later stonden ook wij weer op de grond. Bij lima meldde ik mij af. De controller had het zo druk dat hij riep: 'All stations requesting to sign off, frequencychance approved.' Dat scheelt.
Met behulp van Marcel zette ik de SVQ weer op stal en daarna naar binnen voor de nodige administratie.
Ondanks dat het geen Valkenburg is geworden, was het weldegelijk een gezellige middag...
Hier de foto's en hier de track in Google Earth...
Tot de volgende keer :)
Na de passagiersvlucht van vanmorgen staat er vanmiddag een vlucht naar oud Marinevliegveld Valkenburg op de planing. Normaal is het niet mogelijk om naar Valkenburg te vliegen daar het veld alleen door de plaatselijke vliegclub gebruikt mag worden. Nu heeft deze vliegclub vandaag een Flyin en mogen buitenstaanders hier dus ook naar toe komen vliegen. Een ideale gelegenheid dus om EHVB in het logbook te krijgen.
Tijdens de vlucht van vanmorgen was inmiddels Calvin, Jessica en Luca naar de club gekomen. Marcel en Bianca hadden ook het plan opgevat om naar Valkenburg te gaan en we hadden dus afgesproken om met z'n allen in twee kisten te gaan. Uiteindelijk zou ik met de SVQ en Marcel met de SVR gaan. Marcel en Bianca waren inmiddels ook gearriveerd.
Aangezien de havenmeester op Valkenburg wilde weten wie er allemaal komen en wanneer deze komen moesten we voor vertrek even bellen. We zouden dan een slot-tijd doorkrijgen, zeg maar een tijdstip waarop de op een bepaald punt verwacht wordt. Marcel had inmiddels gebeld en om 14:10 waren we welkom. Net terwijl ik het flightplan op de computer aan het invullen ben, komt er een ander lid van de club met de mededeling dat de baan van Valkenburg net dicht was in verband met een te harde landing door één van de aanwezige kisten. Deze was door het rechter wiel van het landingsgestel gezakt. Een incident dus waarbij het hele circus van luchtvaartinspectie en -politie bij hoort te komen. Onbekend dus hoe lang het allemaal gaat duren.
We besloten het één en ander af te wachten en namen maar een drankje. Rond twee uur belt Marcel nog even met Valkenburg. Situatie onveranderd. In de tussentijd hadden we besloten om een alternatief te zoeken. Mocht Valkenburg niet open gaan dan zouden we even wat gaan drinken op Seppe. De SVR moest om 17:00 uur weer terug zijn, dus we konden ook weer niet al te lang wachten. Het werd dus Seppe...
Het vluchtplan werd ingediend en iedereen nam plaats in de kist. Marcel taxiede eerst uit naar de Runway en ik volgde kort. Na een paar meter te hebben gereden hoorden we op onze headset dat er net een kist airborn was van Valkenburg, de baan was dus net open... Net nu we alles om hadden gegooid. Nou ja, lekker dan...
 |
| Van Flight 8... (Valkenb... ehh Seppe...) |
Marcel vertrok als eerste via de Romeo-departure. Helaas moest ik wat langer wachten als gevolg van een Runway Inspection. Hierdoor liep Marcel te ver op mij vandaan. Even later kwamen wij los van de baan en klom ik naar een hoogte van 1500 ft. Helaas was het zicht er niet echt beter op geworden. Bij Romeo nam ik weer even afscheid van de Toren en zete ik de neus in de richting van Seppe.
 |
| Van Flight 8... (Valkenb... ehh Seppe...) |
'Helemaal niet eng hoor...!'
Via de frequentie 123.45 probeerde ik contact op te nemen met Marcel. Afgezien van wat druk pratende franstalige heren kreeg ik geen contact met Marcel. Na mijzelf aangemeld te hebben bij Seppe Radio overvloog ik het veld op 1200 ft. Marcel was inmiddels gelan en zag mij overvliegen. Met een wijde bocht vlogen we om Rucphen heen al zakkende naar circuit hoogte. Runway 07 was in gebruik dus vloog ik met een linker bocht naar downwind. Ik was de enige in het circuit op dat moment en even later zette ik de SVQ op het asfalt.
Na het parkeren liepen we gezamenlijk in de richting van de toren. Marcel en ik liepen even naar de havenmeester voor het landingsgeld en het vluchtplan voor de terugvlucht. De dames waren inmiddels doorgelopen naar het volle terras en een tafel bemachtigd.
Tijd voor een heerlijk glaasje fris terwijl er nodige andere vliegtuigen landde en vetrokken min of meer van vlak naast ons tafeltje. Je kan het slechter treffen :)
Nadat de glazen leeg waren werd het weer tijd om terug te gaan naar Rotterdam.
 |
| Van Flight 8... (Valkenb... ehh Seppe...) |
Marcel weer voorop. Via de Moerdijk vloog ik weer terug naar Romeo. Op de radio was het een drukte van jewelste. Dat betekend natuurlijk ook dat het druk in de lucht is. Voorbij de Brienenoordbrug naderde mij van rechts twee banner vliegtuigen. Aangezien deze jongens een stuk langzamer vliegen kon ik voor hen langs. E was geen moment stilte op de radio en dan ook verdomd lastig om tussentijds de positie door te geven zonder iemand anders per ongeluk in de rede te vallen.
Uiteindelijk kreeg ik een lefthand Runway 06 en terwijl ik downwind draaide zag ik Marcel de landing uitvoeren. Daarna was het onze beurt en even later stonden ook wij weer op de grond. Bij lima meldde ik mij af. De controller had het zo druk dat hij riep: 'All stations requesting to sign off, frequencychance approved.' Dat scheelt.
Met behulp van Marcel zette ik de SVQ weer op stal en daarna naar binnen voor de nodige administratie.
Ondanks dat het geen Valkenburg is geworden, was het weldegelijk een gezellige middag...
Hier de foto's en hier de track in Google Earth...
Tot de volgende keer :)
Flight 7... (Turning 50...)
Een paar weken geleden kreeg ik een mailtje van Lenie. Haar zus zou binnenkort 50 jaar worden en ze vroeg zich af of ik met haar een rondje zou willen vliegen als verrassing voor haar verjaardag. Ze is vandaag jarig en een vluchtje op DE dag zou helemaal perfect zijn.
Na wat over en weer gemaild te hebben lukte het mij om voor vandaag een kist te reserveren. De Robin SVU was weer beschikbaar en aangezien Lenie besloot om ook mee te gaan zou dit dus een prima vliegtuig hiervoor zijn. Gisteren kreeg ik echter een telefoontje van de club met de mededeling dat de SVU nodig was voor een evenement door het uitvallen van een andere kist. Probleem!!! Alleen een Cessna 152 was nog beschikbaar, maar dat is een tweezitter. Snel een telefoontje met Lenie gepleegd, waarbij werd besloten dat de vlucht wel door zou gaan. Alleen de jarige zou dan meegaan, maar daar was het natuurlijk ook allemaal voor bedoeld.
Om half 11 kwam de feestcommissie met het 'slachtoffer Marja' binnen op de club. Marja wist niet wat er voor haar georganiseerd was maar kreeg nu natuurlijk een aardig voorgevoel, en begreep dat de door haar meegebrachte zwemkleding bedoeld was om haar op het verkeerde been te zetten ;) Met z'n allen namen we plaats in de zithoek zodat ik mijn verhaaltje kon doen als briefing voor de vlucht.
Rembrand had de PH-JJM voor mij al een uurtje warm gevlogen en deze op de apron voor de club geparkeerd. Het was tijd om in te stappen. Marja kroop alvast in de kist en ik deed mijn rondje. Rembrand was zo vriendelijk geweest om eerst te gaan tanken zodat ik dat niet meer hoefde te doen. Na de startup rolden we in de richting van Runway 06. Op V4 werden de runup checks gedaan. Voor mij stond de PH-HGO. Ook een C152 van de club. Ik was eerder klaar met de runup checks en meldde mij ready for departure. Met een ruime bocht reed ik om de HGO heen en reden we de Runway op. Al vlug hingen wij in de lucht.
Aangezien Marja in Delft woont, ging de route eerst naar Delft voor een orbit boven de voor de festiviteiten opgebouwde partytent. Zo te zien zou er voor Marja nog een leuk feestje volgen :)
Via Delft vlogen we door naar Den Haag alwaar we even afscheid namen van de Toren. Naar de haven van Scheveningen in een rechter bocht naar de Pier van Scheveningen voor een orbit over de pier. In de lucht hing een motorglider boven ons. Maar goed in de gaten houden wat deze van plan is. Via de kust vlogen we van Scheveningen naar Hoek van Holland. Vanuit de verte had ik al eens gezien dat de nieuwe Maasvlakte werd aangelegd. Mooi moment om er maar eens langs te vliegen. Jammer alleen dat het zicht vandaag niet optimaal is. Maar dat mocht de pret niet drukken.
Na de maasvlakte plaatste ik de neus in de richting van de Haringvliet. Na het passeren van de Haringvlietsluizen vlogen we langs Hellevoetsluis en over de tientallen zeilboten die verwoeds een poging deden om een beetje wind op te vangen. En erg mooi gezicht. Mijn passagier genoot zichtbaar.
Via het Hellegatsplein vlogen we door naar de Moerdijkbruggen. Vanaf hier had ik een koers uitgezet naar Kinderdijk. Hoewel ik daar eerder wel een keer heb gevlogen heb ik nooit eens goed kunnen kijken naar alle molens. Normaal kwam ik daar tijdens een les, maar dan lag de aandacht iets anders...
Van de toren kreeg ik toestemming om via Kinderdijk de Controlzone weer binnen te vliegen. Om nog gelijk een stukje sight-seeing te doen vloog ik via Foxtrot (Brienenoordbrug) naar de euromast. Bij de Euromast naar Papa alwaar ik een orbit moest maken in verband met een naderende boeing van Transavia. Na één rondje van de zaak mocht ik verder vliegen om het circuit binnen te vliegen. Ik was nummer twee na Transavia en even later hing ik op final waar wij werden gespot.
Na een zachte landing taxiede ik terug naar de club alwaar de jarige werd opgewacht. Nog even een fototje voor het toestel.
Al met al weer een geslaagde vlucht!!!
Hier de foto's en hier de track in Google Earth...
Wilt u een keer meevliegen, laat het mij weten...
Na wat over en weer gemaild te hebben lukte het mij om voor vandaag een kist te reserveren. De Robin SVU was weer beschikbaar en aangezien Lenie besloot om ook mee te gaan zou dit dus een prima vliegtuig hiervoor zijn. Gisteren kreeg ik echter een telefoontje van de club met de mededeling dat de SVU nodig was voor een evenement door het uitvallen van een andere kist. Probleem!!! Alleen een Cessna 152 was nog beschikbaar, maar dat is een tweezitter. Snel een telefoontje met Lenie gepleegd, waarbij werd besloten dat de vlucht wel door zou gaan. Alleen de jarige zou dan meegaan, maar daar was het natuurlijk ook allemaal voor bedoeld.
Om half 11 kwam de feestcommissie met het 'slachtoffer Marja' binnen op de club. Marja wist niet wat er voor haar georganiseerd was maar kreeg nu natuurlijk een aardig voorgevoel, en begreep dat de door haar meegebrachte zwemkleding bedoeld was om haar op het verkeerde been te zetten ;) Met z'n allen namen we plaats in de zithoek zodat ik mijn verhaaltje kon doen als briefing voor de vlucht.
 |
| Van Flight 7... (Turning 50...) |
Rembrand had de PH-JJM voor mij al een uurtje warm gevlogen en deze op de apron voor de club geparkeerd. Het was tijd om in te stappen. Marja kroop alvast in de kist en ik deed mijn rondje. Rembrand was zo vriendelijk geweest om eerst te gaan tanken zodat ik dat niet meer hoefde te doen. Na de startup rolden we in de richting van Runway 06. Op V4 werden de runup checks gedaan. Voor mij stond de PH-HGO. Ook een C152 van de club. Ik was eerder klaar met de runup checks en meldde mij ready for departure. Met een ruime bocht reed ik om de HGO heen en reden we de Runway op. Al vlug hingen wij in de lucht.
Aangezien Marja in Delft woont, ging de route eerst naar Delft voor een orbit boven de voor de festiviteiten opgebouwde partytent. Zo te zien zou er voor Marja nog een leuk feestje volgen :)
Via Delft vlogen we door naar Den Haag alwaar we even afscheid namen van de Toren. Naar de haven van Scheveningen in een rechter bocht naar de Pier van Scheveningen voor een orbit over de pier. In de lucht hing een motorglider boven ons. Maar goed in de gaten houden wat deze van plan is. Via de kust vlogen we van Scheveningen naar Hoek van Holland. Vanuit de verte had ik al eens gezien dat de nieuwe Maasvlakte werd aangelegd. Mooi moment om er maar eens langs te vliegen. Jammer alleen dat het zicht vandaag niet optimaal is. Maar dat mocht de pret niet drukken.
Na de maasvlakte plaatste ik de neus in de richting van de Haringvliet. Na het passeren van de Haringvlietsluizen vlogen we langs Hellevoetsluis en over de tientallen zeilboten die verwoeds een poging deden om een beetje wind op te vangen. En erg mooi gezicht. Mijn passagier genoot zichtbaar.
Via het Hellegatsplein vlogen we door naar de Moerdijkbruggen. Vanaf hier had ik een koers uitgezet naar Kinderdijk. Hoewel ik daar eerder wel een keer heb gevlogen heb ik nooit eens goed kunnen kijken naar alle molens. Normaal kwam ik daar tijdens een les, maar dan lag de aandacht iets anders...
Van de toren kreeg ik toestemming om via Kinderdijk de Controlzone weer binnen te vliegen. Om nog gelijk een stukje sight-seeing te doen vloog ik via Foxtrot (Brienenoordbrug) naar de euromast. Bij de Euromast naar Papa alwaar ik een orbit moest maken in verband met een naderende boeing van Transavia. Na één rondje van de zaak mocht ik verder vliegen om het circuit binnen te vliegen. Ik was nummer twee na Transavia en even later hing ik op final waar wij werden gespot.
 |
| Van Flight 7... (Turning 50...) |
Na een zachte landing taxiede ik terug naar de club alwaar de jarige werd opgewacht. Nog even een fototje voor het toestel.
 |
| Van Flight 7... (Turning 50...) |
Al met al weer een geslaagde vlucht!!!
Hier de foto's en hier de track in Google Earth...
Wilt u een keer meevliegen, laat het mij weten...
maandag 14 september 2009
Flight 6... (Fly-in Texel back home...)
Voor het eerste deel van de vlucht klik hier.
Tijdens het eten van een heerlijke kipsaté begon de lucht in het noordwesten aardig te betrekken. Donkere wolken gleden ons langzaam tegemoet. De buienradar op mijn telefoon liet ook wat opbouw van buitjes zien. Tijdens het bakkie na het eten pakte Marcel zijn laptop uit de kist om even duidelijk te kijken wat er aan zat te komen. De TAF en METAR gaven geen problemen aan, dat scheelt, maar onze waarnemingen deden ons anders vermoeden. Texel is een leuk eiland maar om onverwachts een hotel te boeken vonden wij niet echt een optie. We besloten dan ook om maar een half uur eerder weg te gaan dan gepland. We zouden dan de prutlucht in ieder geval voor blijven.
Nu was het mijn beurt om achter de knuppel plaats te nemen. Marcel kroop achterin en Hero naam naast mij plaats op de co-seat. Na de checklist taxieden wij over de 'camping' tussen de andere kisten door naar de kop van baan 04. Op de holding nog de runup checks en klaar voor vertrek. Nog even kijken of er niets in het circuit zit en met een roling departure namen wij afscheid van het texelse gras.
Bij het afrekenen van de landing door Marcel had ik aan de havenmeester gevraagd of we bij vertrek runway heading konden blijven klimmen om dan uiteindelijk met een linker bocht langs de kust naar het zuiden te vliegen. Dat was geen probleem. Dus na een linker bocht vlogen we langs de kust in de richting van De Kooy. Bij het naderen van punt november van De Kooy riep ik de toren op voor een crossing. Wij kregen toestemming om langs de kust te crossen. Bij het verlaten van de Control Zone moest ik mij weer melden. Kennelijk was ik de enige in de CTR, ik hoorde geen enkel andere kist. Langs Den Helder en Julianadorp gleden we in de richting van Callantsoog alwaar ik weer afscheid nam van De Kooy Tower. Na het aanmelden bij Amsterdam Info zette ik de Transponder op standby.
Eerlijk gezegd had ik wel wat verkeer uit tegengestelde richting verwacht die naar de Fly-in op Texel zou gaan. Ook hier waren we weer de enige. Hero nam de stick even over terwijl ik met regelmaat de checks uitvoerde.
Marcel was er achter gekomen dat zijn laptop ontvangst kon maken met internet en had inmiddels via MSN contact met Bianca. Een kantoor op 1100 ft... hoe gek kan het worden. Een kinderhand is gauw gevuld dus van Marcel hadden we geen last meer ;)
IJmuiden schoof voorbij en snel daarachter was het racecircuit van zandvoort zichtbaar. Het prutweer was inmiddels weer aardig opgetrokken. De donkere wolken lieten we achter ons. Met de wind in de rug vlogen we met een grondsnelheid van 125-130 kts langs Katwijk in de richting van Scheveningen.
Ter hoogte van Monster nam ik de controls weer over en meldde ik mij af bij Amsterdam Info. Ik begroette Rotterdam Tower en kreeg toestemming voor een entry via de Waterweg. Eigenlijk toch wel mijn favoriete entry. Runway 06 was in gebruik dus vroeg ik ter hoogte van Maassluis een direct RWY 06. Direct kreeg ik hiervoor toestemming en ik moest mij melden bij Vlaardingen. Calvin, die op dat moment bij Oma was, had ik van te voren al ingelicht over mijn intenties. Samen stonden ze voor de deur te zwaaien.
Met een mooie glijvlucht landde ik de Q weer op het thuisasfalt. Taxien naar de club en nog even de Q op stal gezet. Buiten stond de SVU weer sinds lange tijd op haar pakkeerplekje. Ze stond er mooi glimmend bij. Laten we hopen dat ze ons nog veel mooie vlieguren en happy landings zal geven.
Op de club onder het genot van een drankje nog even de administratie ingevuld. Het was een heel gezellige middag heren, dat moeten we vaker doen!!!
Hier de track in Google Earth.
Hier een selectie van de foto's.
Tot de volgende keer...
Tijdens het eten van een heerlijke kipsaté begon de lucht in het noordwesten aardig te betrekken. Donkere wolken gleden ons langzaam tegemoet. De buienradar op mijn telefoon liet ook wat opbouw van buitjes zien. Tijdens het bakkie na het eten pakte Marcel zijn laptop uit de kist om even duidelijk te kijken wat er aan zat te komen. De TAF en METAR gaven geen problemen aan, dat scheelt, maar onze waarnemingen deden ons anders vermoeden. Texel is een leuk eiland maar om onverwachts een hotel te boeken vonden wij niet echt een optie. We besloten dan ook om maar een half uur eerder weg te gaan dan gepland. We zouden dan de prutlucht in ieder geval voor blijven.
 |
| Van Flight 6... (Fly-in Texel back home...) |
Nu was het mijn beurt om achter de knuppel plaats te nemen. Marcel kroop achterin en Hero naam naast mij plaats op de co-seat. Na de checklist taxieden wij over de 'camping' tussen de andere kisten door naar de kop van baan 04. Op de holding nog de runup checks en klaar voor vertrek. Nog even kijken of er niets in het circuit zit en met een roling departure namen wij afscheid van het texelse gras.
Bij het afrekenen van de landing door Marcel had ik aan de havenmeester gevraagd of we bij vertrek runway heading konden blijven klimmen om dan uiteindelijk met een linker bocht langs de kust naar het zuiden te vliegen. Dat was geen probleem. Dus na een linker bocht vlogen we langs de kust in de richting van De Kooy. Bij het naderen van punt november van De Kooy riep ik de toren op voor een crossing. Wij kregen toestemming om langs de kust te crossen. Bij het verlaten van de Control Zone moest ik mij weer melden. Kennelijk was ik de enige in de CTR, ik hoorde geen enkel andere kist. Langs Den Helder en Julianadorp gleden we in de richting van Callantsoog alwaar ik weer afscheid nam van De Kooy Tower. Na het aanmelden bij Amsterdam Info zette ik de Transponder op standby.
Eerlijk gezegd had ik wel wat verkeer uit tegengestelde richting verwacht die naar de Fly-in op Texel zou gaan. Ook hier waren we weer de enige. Hero nam de stick even over terwijl ik met regelmaat de checks uitvoerde.
Marcel was er achter gekomen dat zijn laptop ontvangst kon maken met internet en had inmiddels via MSN contact met Bianca. Een kantoor op 1100 ft... hoe gek kan het worden. Een kinderhand is gauw gevuld dus van Marcel hadden we geen last meer ;)
 |
| Van Flight 6... (Fly-in Texel back home...) |
IJmuiden schoof voorbij en snel daarachter was het racecircuit van zandvoort zichtbaar. Het prutweer was inmiddels weer aardig opgetrokken. De donkere wolken lieten we achter ons. Met de wind in de rug vlogen we met een grondsnelheid van 125-130 kts langs Katwijk in de richting van Scheveningen.
Ter hoogte van Monster nam ik de controls weer over en meldde ik mij af bij Amsterdam Info. Ik begroette Rotterdam Tower en kreeg toestemming voor een entry via de Waterweg. Eigenlijk toch wel mijn favoriete entry. Runway 06 was in gebruik dus vroeg ik ter hoogte van Maassluis een direct RWY 06. Direct kreeg ik hiervoor toestemming en ik moest mij melden bij Vlaardingen. Calvin, die op dat moment bij Oma was, had ik van te voren al ingelicht over mijn intenties. Samen stonden ze voor de deur te zwaaien.
Met een mooie glijvlucht landde ik de Q weer op het thuisasfalt. Taxien naar de club en nog even de Q op stal gezet. Buiten stond de SVU weer sinds lange tijd op haar pakkeerplekje. Ze stond er mooi glimmend bij. Laten we hopen dat ze ons nog veel mooie vlieguren en happy landings zal geven.
Op de club onder het genot van een drankje nog even de administratie ingevuld. Het was een heel gezellige middag heren, dat moeten we vaker doen!!!
Hier de track in Google Earth.
Hier een selectie van de foto's.
Tot de volgende keer...
zaterdag 5 september 2009
Flight 5... (Checkout Cessna 172...)
De beschikbaarheid van de Robin's op de club was de laatste tijd bijzonder slecht voor mij. Alleen de SVQ stond ter beschikking en als je dan alleen Robin kan vliegen dan wordt dat lastig. Het is dan ook een veel geboekte kist. Al mijn tussentijds geplande vluchten vielen uit door weersomstandigheden dan wel onderhoud of reparatie. Na de zoveelste afzegging begon mij dat wel te frustreren.
Nu lag het al in mijn plan om mezelf nog op een ander type te laten uitchecken, alleen wilde ik eigenlijk eerst wat uurtjes maken op de Robin. Dat lukte dus niet zodat ik besloot om me nu reeds uit te laten checken op de Cessna. Nu hebben we op de club de beschikking over de Cessna 172 en de kleinere Cessna 152. Als ik me zou uitchecken op de 172, dan zou dat ook direct gelden voor de 152.
Vandaag heb ik de PH-HLD geboekt, samen met mijn voormalig instructeur Victor. Vanaf 15:00 uur staat deze kist tot mijn beschikking. Om 14:00 stap ik samen met Calvin de club binnen. Victor is nog bezig met zijn vorige leerling, dus na even een kort overleg met Victor dien ik alvast de vliegplannen in. We gaan naar Hilversum voor wat circuitwerk en een snel bakkie, en dan weer terug naar Rotterdam met wat bovenwerk.
Nadat Victor klaar is schuift hij bij mij aan tafel. Voordat wij naar het toestel lopen legt Victor mij de grootste verschillen uit tussen een hoog- en een laagdekker. Tevens verteld hij meer over de eigenschappen van de Cessna 172. Even later lopen we naar de kist waar we samen een rondje om het toestel lopen en ik word gewezen op de belangrijke punten. Calvin was alvast achterin gekropen, en even later stapte ook ik en Victor in de kist.
Voor de vlucht had Victor even contact opgenomen met de havenmeester van Hilversum om te vragen of we daar een paar Touch & Go's mochten maken. Dat mocht tot 16:00 uur, dus moesten we opschieten. Uiteraard beslist het lot dan dat er nog getankt moet worden. Dus op naar de pomp. Dat pompen gaat ook iets anders omdat de vulopeningen van de tanks bovenop de vleugels zit. Dus er moet enig klimwerk worden verricht. Na het tanken konden we dan eindelijk op weg. Met gezwinde spoed taxieden we naar holdingpoint Runway 24 V2. Aldaar deden we de runup-checks en uiteindelijk waren we klaar voor vertrek.
Omdat we naar Hilversum zouden gaan werd het een Mike-departure, dus na de take-of klimmen naar 1000 ft. Al bij de eerste linker bocht naar crosswind werd mij het verschil tussen een hoog- en een laagdekker duidelijk. De linker vleugel ontneemt het zicht in de richting van de bocht. Van te voren dus eerst goed kijken, omdat er tijdens de bocht geen zicht is. Natuurlijk kan je tijdens de bocht de kist even recht trekken om te kijken. Op 1000 ft kreeg ik de HLD mooi afgetrimd. Bij Mike namen we uiteindelijk voor even afscheid van de toren. Victor stelde voor om eerst rechtstreeks naar Hilversum te vliegen om zo voldoende tijd te hebben voor een paar T&G's. Zo gezegd zo gedaan. Via Gouda zette ik koers naar Woerden. Bij Woerden de spoorbaan volgen die vervolgens in tweeen splitst. Daar gewoon rechtdoor blijven vliegen tot aan Maarssen en daarna de weg volgen. Vliegveld Hilversum volgt dan al vlug.
In de tussentijd was ik inmiddels naar circuithoogte gezakt en er wat snelheid uitgehaald. Ik meldde mij aan bij Hilversum Radio en even later hingen we op downwing Rwy 31.
De eerste landing zou een standaard worden om even het gevoel te krijgen. Dus op downwind flaps op 1o graden en snelheid 80 kts, om de camping heen naar base en direct maar doordraaien naar final ivm de wind die ons nu van links voor opzij probeede te zetten. De eerste landing was een feit. Je moet inderdaad iets anders afvangen, maar ik ervaarde dat zeker niet als heel anders. Na de touchdown direct het gas er weer op, carbheat uit en de flaps up. Opnieuw het circuit in. Victor wilde dit keer een flapless landing zien. En om het spannend te maken wilde hij dat ik voor de camping naar base draaide, zodat ik een kortere final zou hebben. De finale snelheid is hierbij wat hoger zodat we wat minder last van de crosswind hadden. De landing was mede daardoor dan ook mooi soepel. Op naar de derde landing. Victor vroeg dit keer om Precicion Landing. Om wat meer tijd te hebben op final verlengde ik de downwind hiervoor. Ook deze landing kwam mooi uit met de wielen netjes over het slootje heen ;) De vierde en laatste landing moest een glide-in landing worden. Klimmen naar 1000 ft en ter hoogte van de drempel het gas eraf. Op final zat ik nog vrij hoog en de kist wilde, danzij de stevige wind van links voor, niet echt hoogte verliezen. Hierop moest ik van Victor de 40 graden flaps selecteren en de neus drukken. Door de grote stand flaps pikt de kist nauwelijks snelheid op en verlies je toch snel hoogte. Dit is dus ook één van de specifieke eigenschappen van deze kist, evenals het langzamer kunnen vliegen dan een Robin. Een snelheid lager dan 60 kts is geen probleem voor een Cessna, de Robin houdt hier echter niet zo van... Na een wat langere flare stonden de wieltjes op het Hilversumse gras. Tijd voor een snel bakkie en het afrekenen van de landingen.
Nadat we hadden geparkeerd, zagen we met drie man sterk de marechausse voor de ingang van de toren staan. Controlle? Met z'n drieen liepen wij de heren tegemoet. Kennelijke hadden ze er niet veel zin in want we mochten zo doorlopen. Mooi zo.
Na de landingen te hebben afgerekend liepen we nog even naar de plaatselijke vliegclub voor een bakkie koffie. Omdat de kist weer om 17:00 geboekt stond konden we niet al te lang wachten en stapten we rond half vijf weer in de kist.
De takeoff ging weer netjes en even later verlieten we weer het circuit. Het was redelijk druk in de lucht dus wel uitkijken geblazen. Links voor hing een motorglider en even later haalde een andere kist ons links in (!). Netter en volgens de regels was geweest indien dat aan de rechter kant was geweest. Maar goed, ik ga er maar vanuit dat hij ons heeft gezien...
Nu was het tijd geworden voor een stall. Dus gas eraf en op hoogte houden. Ook dan merk je hoe langzaam de Cessna kan vliegen. Victor waarschuwde mij ervoor dat de kist de neiging heeft om naar links weg te vallen, dus goed met de voeten opvangen. Probleemloos herstelde ik de stall. Nu nog een linker en een rechter steile bocht. De rechter ging beter dan de linker maar alles onder controle. Victor vond het goed zo, zodat ik koers zette naar Rotterdam.
Bij Gouda meldde ik mij aan bij de toren. Victor vroeg of er een direct RWY 24 mogelijk was. Helaas zat er IFR traffic op long final, en omdat we die dan in de weg zouden zitten moesten we gewoon de Mike-arrival vliegen. Ter hoogte van Oscar zagen we een Transavia op short fnal. Door haar mocht ik dus niet direct. Flauw hoor ;)
Via een overhead righthand 24 zette ik de HLD weer op het rotterdamse asfalt.
Victor vond het prima en vulde op de club de nodige adminisratie in. Ik mag dus vanaf nu naast de Robin dr400 ook de Cessna 172 en Cessna 152 vliegen. Ik ben nu dus niet meer afhankelijk van de beschikbaarheid van de Robins...
Hieronder nog een filmpje van de landing op Hilversum en hier de foto's.
Tot de volgende keer...
Nu lag het al in mijn plan om mezelf nog op een ander type te laten uitchecken, alleen wilde ik eigenlijk eerst wat uurtjes maken op de Robin. Dat lukte dus niet zodat ik besloot om me nu reeds uit te laten checken op de Cessna. Nu hebben we op de club de beschikking over de Cessna 172 en de kleinere Cessna 152. Als ik me zou uitchecken op de 172, dan zou dat ook direct gelden voor de 152.
Vandaag heb ik de PH-HLD geboekt, samen met mijn voormalig instructeur Victor. Vanaf 15:00 uur staat deze kist tot mijn beschikking. Om 14:00 stap ik samen met Calvin de club binnen. Victor is nog bezig met zijn vorige leerling, dus na even een kort overleg met Victor dien ik alvast de vliegplannen in. We gaan naar Hilversum voor wat circuitwerk en een snel bakkie, en dan weer terug naar Rotterdam met wat bovenwerk.
Nadat Victor klaar is schuift hij bij mij aan tafel. Voordat wij naar het toestel lopen legt Victor mij de grootste verschillen uit tussen een hoog- en een laagdekker. Tevens verteld hij meer over de eigenschappen van de Cessna 172. Even later lopen we naar de kist waar we samen een rondje om het toestel lopen en ik word gewezen op de belangrijke punten. Calvin was alvast achterin gekropen, en even later stapte ook ik en Victor in de kist.
Voor de vlucht had Victor even contact opgenomen met de havenmeester van Hilversum om te vragen of we daar een paar Touch & Go's mochten maken. Dat mocht tot 16:00 uur, dus moesten we opschieten. Uiteraard beslist het lot dan dat er nog getankt moet worden. Dus op naar de pomp. Dat pompen gaat ook iets anders omdat de vulopeningen van de tanks bovenop de vleugels zit. Dus er moet enig klimwerk worden verricht. Na het tanken konden we dan eindelijk op weg. Met gezwinde spoed taxieden we naar holdingpoint Runway 24 V2. Aldaar deden we de runup-checks en uiteindelijk waren we klaar voor vertrek.
Omdat we naar Hilversum zouden gaan werd het een Mike-departure, dus na de take-of klimmen naar 1000 ft. Al bij de eerste linker bocht naar crosswind werd mij het verschil tussen een hoog- en een laagdekker duidelijk. De linker vleugel ontneemt het zicht in de richting van de bocht. Van te voren dus eerst goed kijken, omdat er tijdens de bocht geen zicht is. Natuurlijk kan je tijdens de bocht de kist even recht trekken om te kijken. Op 1000 ft kreeg ik de HLD mooi afgetrimd. Bij Mike namen we uiteindelijk voor even afscheid van de toren. Victor stelde voor om eerst rechtstreeks naar Hilversum te vliegen om zo voldoende tijd te hebben voor een paar T&G's. Zo gezegd zo gedaan. Via Gouda zette ik koers naar Woerden. Bij Woerden de spoorbaan volgen die vervolgens in tweeen splitst. Daar gewoon rechtdoor blijven vliegen tot aan Maarssen en daarna de weg volgen. Vliegveld Hilversum volgt dan al vlug.
In de tussentijd was ik inmiddels naar circuithoogte gezakt en er wat snelheid uitgehaald. Ik meldde mij aan bij Hilversum Radio en even later hingen we op downwing Rwy 31.
De eerste landing zou een standaard worden om even het gevoel te krijgen. Dus op downwind flaps op 1o graden en snelheid 80 kts, om de camping heen naar base en direct maar doordraaien naar final ivm de wind die ons nu van links voor opzij probeede te zetten. De eerste landing was een feit. Je moet inderdaad iets anders afvangen, maar ik ervaarde dat zeker niet als heel anders. Na de touchdown direct het gas er weer op, carbheat uit en de flaps up. Opnieuw het circuit in. Victor wilde dit keer een flapless landing zien. En om het spannend te maken wilde hij dat ik voor de camping naar base draaide, zodat ik een kortere final zou hebben. De finale snelheid is hierbij wat hoger zodat we wat minder last van de crosswind hadden. De landing was mede daardoor dan ook mooi soepel. Op naar de derde landing. Victor vroeg dit keer om Precicion Landing. Om wat meer tijd te hebben op final verlengde ik de downwind hiervoor. Ook deze landing kwam mooi uit met de wielen netjes over het slootje heen ;) De vierde en laatste landing moest een glide-in landing worden. Klimmen naar 1000 ft en ter hoogte van de drempel het gas eraf. Op final zat ik nog vrij hoog en de kist wilde, danzij de stevige wind van links voor, niet echt hoogte verliezen. Hierop moest ik van Victor de 40 graden flaps selecteren en de neus drukken. Door de grote stand flaps pikt de kist nauwelijks snelheid op en verlies je toch snel hoogte. Dit is dus ook één van de specifieke eigenschappen van deze kist, evenals het langzamer kunnen vliegen dan een Robin. Een snelheid lager dan 60 kts is geen probleem voor een Cessna, de Robin houdt hier echter niet zo van... Na een wat langere flare stonden de wieltjes op het Hilversumse gras. Tijd voor een snel bakkie en het afrekenen van de landingen.
Nadat we hadden geparkeerd, zagen we met drie man sterk de marechausse voor de ingang van de toren staan. Controlle? Met z'n drieen liepen wij de heren tegemoet. Kennelijke hadden ze er niet veel zin in want we mochten zo doorlopen. Mooi zo.
Na de landingen te hebben afgerekend liepen we nog even naar de plaatselijke vliegclub voor een bakkie koffie. Omdat de kist weer om 17:00 geboekt stond konden we niet al te lang wachten en stapten we rond half vijf weer in de kist.
De takeoff ging weer netjes en even later verlieten we weer het circuit. Het was redelijk druk in de lucht dus wel uitkijken geblazen. Links voor hing een motorglider en even later haalde een andere kist ons links in (!). Netter en volgens de regels was geweest indien dat aan de rechter kant was geweest. Maar goed, ik ga er maar vanuit dat hij ons heeft gezien...
Nu was het tijd geworden voor een stall. Dus gas eraf en op hoogte houden. Ook dan merk je hoe langzaam de Cessna kan vliegen. Victor waarschuwde mij ervoor dat de kist de neiging heeft om naar links weg te vallen, dus goed met de voeten opvangen. Probleemloos herstelde ik de stall. Nu nog een linker en een rechter steile bocht. De rechter ging beter dan de linker maar alles onder controle. Victor vond het goed zo, zodat ik koers zette naar Rotterdam.
Bij Gouda meldde ik mij aan bij de toren. Victor vroeg of er een direct RWY 24 mogelijk was. Helaas zat er IFR traffic op long final, en omdat we die dan in de weg zouden zitten moesten we gewoon de Mike-arrival vliegen. Ter hoogte van Oscar zagen we een Transavia op short fnal. Door haar mocht ik dus niet direct. Flauw hoor ;)
Via een overhead righthand 24 zette ik de HLD weer op het rotterdamse asfalt.
Victor vond het prima en vulde op de club de nodige adminisratie in. Ik mag dus vanaf nu naast de Robin dr400 ook de Cessna 172 en Cessna 152 vliegen. Ik ben nu dus niet meer afhankelijk van de beschikbaarheid van de Robins...
Hieronder nog een filmpje van de landing op Hilversum en hier de foto's.
Tot de volgende keer...
Abonneren op:
Posts (Atom)
