The Sky is full of dreams...

I learned to fly between mine...

zaterdag 26 juni 2010

Flight 24... (Hoogvliegen vanaf Schiphol...)

Vandaag stond de Grote Hoogvliegersdag van Schiphol op de agenda. Zoals jullie wellicht weten organiseert de Stichting Hoogvliegers dagen voor ernstig zieke- en gehandicapte kinderen en laat deze kinderen voor één dag piloot worden, en ze zo, en hun familie, een onvergetelijke dag te geven.

Helaas heb ik nog onvoldoende uren als Pilot in Command om met deze kinderen te mogen vliegen. Wel kan ik mij verdienstelijk maken als vrijwilliger op de grond. Vorig jaar heb ik dat al gedaan voor de Hoogvliegersdag op Rotterdam. Een enorm leuke en vooral ook indrukwekkende dag. Je hebt nu eenmaal met kinderen te maken die duidelijk minder geluk met hun gezondheid hebben gehad in het leven (als ik het zo mag omschrijven).

Om mijn steentje bij te dragen had ik aan Wouter eerder gevraagd of het mogelijk was om een kist van de club te kunnen ferrien naar en/of van Schiphol. Tevens natuurlijk een unieke gelegenheid om eens te kunnen landen of starten op Schiphol, en zo EHAM in het logbook te kunnen schrijven. Helaas bleek later dat er geen Cessna of Robin voor deze dag was in gedeeld. Ik ben vooralsnog op deze twee typen uitgechecked. Dan maar kijken of ik, en Calvin (hij had zich ook met volle overgave opgegeven als vrijwilliger) als passagier meekonden op één van de ingeplande kisten.

Een paar dagen eerder kreeg ik de indeling van de kisten voor vandaag in mijn mailbox. Het bleek dat er ook een Piper Warrior (SVI) meeging. Een kist die ik tijdens mijn opleiding wel een paar uurtjes had gevlogen, en dus niet helemaal onbekend voor mij was. Verder bleek dat ook Marguerite mee ging, een instructrice van onze club. Na wat over en weer te mailen had ik dus geregeld dat we inderdaad voor wat betreft de heenvlucht als passagier konden meevliegen, en de terugvlucht zelf van Amsterdam Naar Rotterdam kon vliegen als instructievlucht. TOP!!!

Vandaag moesten we om kwart over zeven op de club zijn. Benjamin was de heenvlucht de pilot in command. Ik en Calvin konden lekker achterin plaatsnemen om zo eens als passagier een vlucht mee te kunnen maken. Na de walkaround namen we plaats en liep Benjamin de checklist door. Vandaag was baan 06 in gebruik. In de tussentijd zie ik Marcel als passagier in de SVR stappen. Ook hij is er vandaag weer gezellig bij. Even later kiest Benjamin het luchtruim en kijk ik uitebreid om mij heen. Als passagier zie je nu toch veel meer om je heen als dat je zelf vliegt of 'Co' speelt.



Via de Mike-departure vliegen we naar mike om vandaar direct naar punt Victor te vliegen, het VFR-entrypoint voor schiphol. Onderweg zien we een paar 'big girls' boven ons vliegen. Geweldig om nu echt tussen deze grote dames door te vliegen. Marguerite meldt ons aan bij Schiphol Tower, terwijl we een andere VFR kist voor ons over Victor zien vliegen in de richting van Schiphol. Na Victor zien we in de verte het veld al liggen, wat langzaam dichterbij schuift. Van de toren moeten we een baseleg threshold 04 vliegen, wat inhoud dat we ter hoogte van de threshold van runway 04 de baseleg moeten vliegen, om niet in de weg te zitten voor het overige commerciele verkeer. Zo gezegd, zo gedaan... Met het sportieve bochtenwerk zet benjamin de SVI op het Amsterdamse asfalt. EHAM here we are...

Nadat we de baan zijn afgedraaid begeleid de 'follow-me' car ons naar de parkeerplaats. Vlak achter ons komt ook de SVR binnen. Nadat de SVI is geparkeerd lopen we gezamelijk naar de Hangar waar vandaag het Hoogvliegersspectakel gaat plaatsvinden. we melden ons bij de balie en krijgen onze identiteitskaarten omgehangen. Na een welkomswoord van Jeroen Engelkens nemen we onze posities in. Calvin en ik zijn eerst ingedeeld voor de parkeerplaats. Niet echt direct gerelateerd aan het vliegen vandaag, maar wel het eerste ontvangst van de 'piloten' van vandaag.

Al vlug komen de eerste auto's de parkeerplaats oprijden. Bij mijn vraag aan de chauffeur of hij/zij toevallig een piloot bij zich heeft, wordt er breed lachend en dol-enthousiast op de achterbank een vinger opgestoken: ik, ik, ik...Geweldig om die uitdrukking op die gezichten te zien... Vervolgens verwijs ik ze door naar de ingang van de hangar, alwaar het avontuur gaat beginnen... Ook Marcel, die bij ons is komen staan informeert of er soms piloten in de auto zitten, en ook hij krijgt dol-enthousiaste reacties... Erg indrukwekkend...

Na de parkeerplaats was er voor ons een taak in de hangar. We waren nu ingedeeld voor de catering e.d. wat neerkwam om er op toe te zien dat de gasten zich tegoed konden doen aan de drankjes en hapjes. Verder moesten we er op toe zien dat de tafels e.d. er netjes bijstonden en dat evetueel rommel in de daarvoor bestemde bakken verdween. Eerlijk gezegd regelde dit zichzelf min of meer. We hadden keurige gasten ;). Dit gaf ons de gelegenheid om eventjes een rondje te maken op het platfom om de diverse kisten te kunnen bekijken. Zo stond er een zeer luxe Dassault Falcon Zakenjet en ook een Beech King Air turboprop en een Dornier 28 van de Marine. De Antonov 2 van Classic Wings, een dubbeldekker deed haar startup. Geweldig om te zien. ondertussen kregen de kinderen in vrachtwagens een rondrit over schiphol met alle toeters en bellen, of anders gezegd, sirenes en helicopter. Ook gaf de brandweer een demonstratie met de firefly. Zie hiervoor de filmpjes en foto's op de site van Hoogvliegers.

'S-middags stonden Calvin en ik weer even bij de parkeerplaats. Nu vertrokken de nodige gasten en stuk voor stuk bevatte elke auto zeer tevreden en voldane gezichten, en dan heb ik het niet alleen over de kinderen maar zeker ook de ouders/verzorgers van deze kinderen. Ook voor hen was dit een mooie indrukwekkende en vooral geweldige dag.

Even later kreeg ik een telefoontje van Marguerite. Waar ik mij bevond want het was tijd om naar Rotterdam te vertrekken. De organisatie van alle vluchten was dermate goed gegaan dat eerder dan verwachte alle vluchten konden plaatsvinden. Ik sprak met Marguerite af dat ik rond drie uur weer in de hangar zou zijn, omdat ik dan zou worden afgelost bij de poort. zo gezegd zo gedaan.

Uiteindelijk leverden wij onze identiteitskaarten weer bij de infobalie in en wandelden we gezamelijk over het platform naar de SVI en na de inspectieronde staten we in het toestel. Ik liep de checklist af en Marguerite nam contact op met grondcontrol. We werden geklaard naar holdingpoint Rwy 04 Victor 4. Een leuk stukje taxien over Schiphol-Oost langs wat grote Airliners. Geweldig om tussen deze dames te taxien. We werden overgezet naar de toren en na de runup checks kreeg ik de Take-off clearance. Ik maakte snelheid en even later was mijn take-off van EHAM een feit. Na het passeren va Rwy 27 maakte ik een rechter bocht om zo de Victor-departure te vliegen op 1000 ft. Bij het naderen van Victor nam Marguerite afscheid van de Toren en werden we bedankt voor de geweldige dag. Wat een enorme samenwerking met de verkeersleiding was er vandaag. Super gedaan controllers!!! U enorm bedankt!!!

Na Victor zette ik de neus in de richting van koers 223. Onze directe weg naar Rotterdan voor de Mike-arrival. De vlucht verliep toch aardig turbulent en af en toe kregen we een flinke lift van de thermiek zodat ik de neus even naar beneden moest drukken om de hoogte te corrigeren. Verder verliep de vlucht zonder echte noemenswaardigheden. Niet echt erg omdat alle indrukken van deze dag aardig begonnen in te dalen. Via mike vlogen we standaard naar Papa waarna een cross in the middle voor een lefthand 06. Iets te ver om de exit victor 3 te halen zette ik de wieltjes netjes weer op het asfalt neer. Via victor 2 verlieten we de baan en taxiede ik terug naar de club om de SVI weer op haar plekje te parkeren.

Op het terras van de club nog even de adminstratie afhandelen en daarna nog een heerlijk biertje of twee, waarbij ik nog een compliment kreeg van Benjamin voor mijn mooie landing. Niet gek toch van een airlinepilot... ;) Op het terras werden de belevingen van deze dag nog eens doorgenomen. Iedereen was het er over eens: Wat een geweldige en ongelofelijk mooie dag op Schiphol. Fantastisch dat iedereen en elke instantie op deze manier kan samenwerken om deze kinderen een onvergetelijke dag te laten beleven.

De volgende grote hoogvliegersdag op Rotterdam hopen wij er weer bij te zijn!!!...

Hier nog even de track in Google Earth van de terugvlucht. Hier de foto's en hieronder het filmpje van de vlucht van Schiphol naar Rotterdam Airport.



Tot de volgende keer!!!!

zondag 13 juni 2010

Flight 23... (Hoogtebibbers...)

Een paar weken geleden kreeg ik een mailtje van Jeffrey. Hij wilde graag een keer meevliegen en wilde ook zijn vrouw Manuela meenemen. Alleen er was één 'klein probleempje'. Manuela heeft last van hoogtevrees.


Na wat over en weer te hebben gemaild had ik een datum geprikt en gevraagd of Jeffrey en Manuela die vlucht mee wilden. Zij konden ook. Of het weer die dag goed genoeg zou zijn, was nog even spannend, maar vandaag bleek dat het weer geen spelbreker kon zijn. Het was dus een GO!

Ik was reeds eerder op de club om er voor te zorgen dat alle voorbereiding was gedaan zodat ik op t gemakkie Jeffrey en Manuela kon begroeten. Even later kwamen zij ook de club binnen. Eén met een ontspannen en vrolijk gezicht, en de ander met een gespannen, ietwat bleek gezicht. Jullie mogen raden wie wie is :) We namen even plaats aan tafel zodat ik mijn voorbereidend praatje kon houden.

Even later was het dan toch tijd om in te gaan stappen. Vandaag vloog ik met de SVQ, een Robin. Ik zette Manuela acherin zodat ze niet tegen al die meterjes en instrumenten aan zou hoeven kijken. Jeffrey nam gewillig naast mij plaats. Even later taxieden we richting V2 van Runway 24. Het ging nu toch echt gebeuren. Manuela gaat vliegen.

Voorzichtig trok ik de SVQ van de baan los. We zouden vandaag het min of meer standaard rondje Delft-Den haag-Hoek van Holland-Rotterdam vliegen. Een niet al te groot rondje om even het gevoel te krijgen. Aan het einde van de baan gaf ik aan dat ik een rechter bocht zou gaan maken. Ik besloot om al mijn manoeuvres van te voren aan te gaan kondigen. Op mijn headset hoorde ik Manuela in en uit blazen. Ik probeerde haar wat af te lijden door op het fantastische uitzicht te wijzen. Dit leek iets te helpen.

Bij Den Haag nam ik voor even afscheid van de toren en bij de kust aangekomen een linker bocht naar Hoek van Holland. Bij Hoek van Holland weer via de Waterweg naar Rotterdam. Bij Vlaardingen vroeg Jeffrey mij of ik iets over Vlaardingen kon vliegen. Hun dochtertje was daar ter oppas even gebracht, en wilde even langsvliegen. Geen probleem!

Normaal ga je bij de Euromast, over de stad naar papa. Jeffrey vroeg mij of ik door kon vliegen naar Foxtrot (Brienenoordbrug). Vanaf daar zouden we de Romeo-arrival gaan vliegen. Manuela had het achterin eigenlijk wel een beetje gehad zodat ik vorstelde om vanaf Oscar een direct final 24 aan te vragen. Net voordat ik dat aan de toren wilde vragen werd er door de toren een kist op final geklaard om te landen. Een direct final vragen had dan ook geen zin. We vlogen dan uiteindelijk gewoon via papa naar een righthand downwind 24. Even later stonden we weer op het Rotterdamse Asfalt. Taxi to the club.

Terug op de club bespraken we nog even de vlucht onder het genot van een colaatje. Zowel Jeffrey als Manuela vonden het een mooie vlucht, hoewel Manuela het toch best zwaar had gehad achterin. Goed gedaan meid... Als je nog een keer wilt, dan moet je het maar laten weten... :)

Helaas geen foto's dit keer, maar wel de track in Google earth...

Bye Bye Fly Fly

zaterdag 12 juni 2010

Flight 22... (Piloot of Buschauffeur...)

Een paar weken geleden was ik op een verjaardag bij vrienden. Max, het 6-jarige neefje van Marco was daar ook. Marco vertelde Max dat ik in een vliegtuig kon vliegen. Ik had direct de aandacht van Max. Max wilde ook piloot worden... of buschauffeur, hij twijfelde nog een beetje... Op de vraag of hij mee wilde viegen hoefde hij echter niet lang na te denken. Enige voorwaarde van mijn kant was dat Marco ook mee zou gaan ;) René had er ook wel oren naar...

Vandaag was het dan zover. Met een enigzins gespannen gezicht kwam, nee niet Max maar Marco, de club binnen. Ik was reeds naar de club gegaan om de boel in orde te maken. Ze waren ruim op tijd, René kwam iets later. Alle tijd dus voor nog een bakkie te doen. Ondertussen vroeg Max honderd uit en genoot hij van de aankomende en vetrekende vliegtuigen vanaf het terras.

Nadat de Cessna PH-ANH weer beschikbaar was en René gearriveerd, was het tijd om met z'n allen in te stappen. Max zat op de stoelverhoger naast mij en Marco en René kropen 'gewillig' achterin. Vandaag was baan 24 in gebruik, dus lekker een stukkie taxien naar V2.

Ik werd geklaard voor een Hotel-departure en even later maakten we snelheid om airborne te gaan. We zouden eerst naar Hoek van Holland vliegen voor een orbit boven de woning van Marco. Max wist precies waar hij zat iedere keer en wees mij de weg naar Hoek van Holland. Geweldig zo'n Co. Bij Whiskey meldde ik mij bij de toren en vroeg ik op de frequentie te blijven omdat het de bodoeling was om via de waterweg weer naar Rotterdam te vliegen. Na de orbit klom ik naar 1300 ft en zette ik de neus in de richting van Maassluis. Via de watrweg vlogen we zo langs Maassluis en Vlaardingen. Het arendsoog van Max spotte al vlug in de verte de landingsbaan.

Omdat het tweede doel van deze vlucht een orbit boven de school en opa en oma van Max was moesten we ook nog even naar Gouda. Ik vroeg dus aan de toren of ik door mocht vliegen naar Foxtrot en vandaar direct naar Mike. Ik kreeg hiervoor toestemming. Voordat we bij Foxtrot kwamen vlogen we nog even speciaal voor Marco langs de kuip. René had hier ietwat andere gevoelens bij ;)

Bij de Brieneoordbrug (Foxtrot) aangekomen zette ik de koers in de richting van Mike. Natuurlijk wel goed opletten dat er geen kruisend verkeer is en dat er later geen verkeer op een mike-departure hangt. Even later meldde ik mij voor even weer af bij Mike en vlogen we naar Gouda.

Boven Gouda was het even zoeken naar het huis van opa en oma. Maar toen die gevonden was draaide ik twee orbits boven de woning. Later hoorde ik dat ze ons inderdaad hadden gezien. Ik luisterde de ATIS uit en meldde me weer aan bij de Toren. In eerste instantie wilde ik vragen of ik een direct final 24 kon krijgen. Echter na het passeren van Mike hoorde ik van de controller dat de landingsbaan kennelijk gewijzigd was naar 06. Geen direct final dus. Dus werd het de standaard route via Oscar en Papa. Bij het naderen van het veld stond er net een 737 van Transavia op de holding 24 klaar voor vertrek. Ja inderdaad, nu was het weer baan 24... De 737 moest eerst op ons wachten voordat wij overhead waren geweest. Op het moment dat ik net overhead was, kreeg de 737 inderdaad de takeoff clearance. Een 737 moest op mij wachten. Meestal is het andersom ;)

Bij het naderen van de draai naar downwind mocht in kiezen tussen een righthand 24 of een lefthand 06. Bij de 06 moest ik alleen nog wel een orbit draaien op downwind. Ik koos voor de 24. De landingclearance kwam al vlug en ik draaide naar base en uiteindelijk naar Final. Aangezien ik wat hoog uit kwam landde ik wat verder op de baan. Dat kwam ook eigenlijk wel weer goed uit omdat er wat kisten stonden te wachten op 06v4 voor vertrek. Het gevolg was echter dan wel weer dat ik de baan moest verlaten via de holding van 06.

Bij de club aangekomen stapten we allemaal uit en werd ik vanachter aangesproken door een ambtenaar van de luchtvaartpolitie. Er vond een controle plaats. Marcel stond toevallig net zijn vliegtuig te inspecteren voor vertrek. Marcel begeleidde mijn passagiers terug naar de club zodat ik de controle samen met de ambtenaar kon doen. Ik moest zelfs blazen voor alcohol. Uiteraard was alles goed en kon ook ik terug naar de club.

Onder het genot van een colaatje werd de vlucht nog even doorgenomen. Max was er inmiddels uit: hij wordt piloot!... en als hij nog genoeg tijd en geld over had, dan ging hij voor de lol nog voor buschauffeur leren... Zo simpel kan het leven zijn...

Al met al een hele leuke vlucht...

Hier nog de track in google earth.