Les 18... (Brilletje op...)

13-09-2008


Vanmiddag belde Victor mij met de vraag of ik wat eerder op de club kon zijn. Mijn les zou eigenlijk om half zes beginnen. In verband met de weersomstandigheden waren er aardig wat lessen uitgevallen. Aangezien het later op de dag zou opknappen was dat verder geen probleem voor mijn lesje, maar Victor zou dan wat lang moeten wachten. Een uurtje eerder was dan voor mij ook geen probleem.

Om kwart over vier stapte ik met Calvin de club binnen. Vorige week had ik met Victor mijn syllabus doorgenomen om zo eens te kijken waar ik op dit moment in de opleiding sta en welke onderdelen er nog aan de orde moeten komen. Vandaag een combinatie van een paar lessen.

De PH-SVT stond weer buiten in het net doorkomende zonnetje stralend op mij te wachten. Voor het eerst weer op 'mijn' oude vertrouwde 'kissie'. Na Calvin achterin te hebben vastgeknoopt deed ik de walkaround terwijl Victor de administratie in de kist bijwerkte. De checklist werd doorgelopen en de startup request aan Delivery gevraagd. Momenteel volg ik de praktijkcursus RT zodat ik het geleerde direct in de praktijk kon brengen. Ik merk dat het er allemaal net een stukje zelfverzekerder uitkomt. Alvorens te kunnen taxien moest ik van de toren even wachten. Er kwamen net twee andere kisten vanaf Lima naar de club toe. Hierna kreeg ik dan toestemming om te taxien naar Lima. Voordat we bij Lima aankwamen kreeg ik al toestemming van de Toren om door te rijden naar 24V2, zoals de Toren dat in de praktijk noemt. Volgens de cursus is het officieel Holding Runway 24 intersection V4. Een hele bek vol, maar ik wilde het officieel doen... Op de cursus gaat het dan toch net ff een stukje makkelijker. Dus pruttelend en stotterend gooide ik er dan uiteindelijk voor het gemak maar 24V4 uit.

Na de Runup-checks kreeg ik toestemming voor de takeoff. We hadden al afgesproken dat het een shortfield take-off zou worden met een engine failure net na take off. De wind stond min of meer op de kop van de baan zodat ik nouwelijks crosswind had. Bij 60 kts trok ik de stick achterover waarna de PVT willig het luchtruim koos. Zoals aangekondigd trok Victor het gas weer dicht. Dus direct neus drukken om de snelheid er in te houden, netjes afvangen en weer zachtjes op het zwarte asfalt. Het gas er weer op en weer terug de lucht in.


We zouden in het laagvlieggebied noodlandingen gaan oefenen. Bij het nadren van Oscar vroeg ik daarom aan de Toren om na Oscar een direct naar het laagvlieggebied te krijgen. Tevens weer een mooie praktijkoefening voor de RT. De toestemming was er zodat ik even later mij 'leaving the control zone in the east' kon melden. Daarna klimmen naar 1500 ft om mij op te maken voor de noodlanding. Deze eerste noodlanding ging best aardig en we kwamen mooi voor het uitgekozen veld uit. De inside checks moeten echter wel wat beter en concreter. Die zal ik dan maar flink 'droog' oefenen.


Bij het uitklimmen zagen wij een eindje verderop, boven Alblasserdam, de zeppelin 'varen'. Mooie gelegenheid om deze eens van dichtbij te gaan bekijken. Op veilige hoogte en afstand van de zeppelin draaide ik een rechter bocht over deze witte sigaar. Heel bijzonder en heel mooi om dit luchtschip vanuit dit oogpunt te zien. Calvin heeft er een mooi plaatje van geschoten.









Tijd voor de Stalls. Victor vroeg mij om zo hoog mogelijk te klimmen om deze stalls veilig te kunnen doen. De bewolking was al aardig opgetrokken zodat we zeker tot 3000 ft konden klimmen. Eerst maar een approach to stall. Deze ging heel netjes waarbij we uiteindelijk maar 100 ft hebben verloren. De tweede stall, dit keer een full stall ging ook netjes. Hoewel de inside en outside checks toch wel een punt van aandacht verdienen.

Daarna vroeg Victor mij een glijvlucht met 80 kts zodat ik uiteindelijk op 2000 ft nog twee linker en een rechter steile bocht kon doen. De linker bocht ging duidelijk minder dan de rechter bocht. Ik was wat geneigd om de kist terug te laten banken en halverwege de bocht kwam ik er achter dat het balletje van de turn/slipindicator niet in het midden stond. Bij het corrigeren hiervan ging de linker bocht aardig de soep in. Gelukkig ging de rechter bocht een heel stuk beter. Nog maar eens flink oefenen tijdens de solo-uurtjes.

Bij de tweede noodlanding vergiste ik mij even in de windrichting. In plaats van de wind in de rug te nemen draaide ik direct de neus de wind in. Helaas kwam er van corrigeren niet veel omdat het 1000 ft punt al was bereikt en ik dus een veldje moest kiezen voor de landing. Hierdoor was er eigenlijk ook geen tijd meer voor de insidechecks. Het veld werd uiteindelijk wel bereikt, en dat is natuurlijk bij de noodlanding het belangrijkst. Maar het gaat er nu natuurlijk ook om dat de hele procedure mooi wordt afgewerkt.


Toen was het tijd voor iets nieuws. Onderdeel van de opleiding is ook het vliegen op de instrumenten. Mocht je onverhoopt een keer in de wolken terecht komen, of in bijzonder slecht zicht, dan moet je over kunnen schakelen op de instrumenten. Om dit veilig te kunnen oefenen bestaat er een speciaal brilletje, waarmee je dan wel op de instrumenten kan kijken, maar niet naar buiten.




Na eerst de kist netjes te hebben afgetrimt op 1500 ft zette ik het brilletje op. Eerst maar eens probreren om alles zo te houden. Daarna een bocht naar links en daarna klimmen naar 2000 ft. Dat was best vreemd. Kijk je normaal goed om je heen voor eventueel ander verkeer. Zie je nu helemaal niets naar buiten. Maar goed, dat was nu Victor's taak :). Door middel van een aantal bochtjes, hoogteverschillen en snelheidsveranderingen leidde Victor mij de Romeo-arrival op. Victor nam, al de tijd dat ik de bril op had, de RT voor zijn rekening. Zo meldde hij Oscar en Papa en kon ik uiteindelijk op downwind het brilletje afzetten. Even snel oriënteren. Van de toren kreeg ik te horen dat ik nr.2 was. Een transavia zat op final, zodat ik de downwind diende te verlengen. Na het passeren van de Transavia draaide ik base op en daarna final. Van de Toren kreeg ik nr. 1 en op het moment dat de Transavia de landingsbaan afdraaide de landing clearance. Zo gleden we op 06 af.


Ik was van plan om dit keer eens een strakke landing te maken met een mooie flare. Helaas het liep iets anders. Flaren deed ik wel, dat wel... De voeten was ik aardig kwijt waardoor ik aardig rechts van het midden uit kwam. De landing was waardeloos en alles behalve soepel, jammer.

Voor de troost van de slechte landing maar vlug aan de bar een biertje besteld. Je moet toch beetje een smoes verzinnen voor zo'n gele rakker ;) en de debriefing gedaan. Over het algemeen was Victor weer tevreden. Een puntje van 'kritiek' was, overigens geheel terecht, dat ik de inside en outside checks bij een stall en noodlanding er beter in moet hebben. Meer oefenen dus!!!


Hier nog de route in Google Earth.
Hier de foto's.
En hieronder nog het filmpje.




Tot de volgende keer.
Gr
Arjan