Les 11... (Druk Bovenwerk)

14-04-08

Met de 'rush' van de solo van afgelopen woensdag nog in de kop, stond er vandaag weer een les op het programma. Aangezien het soms best lastig is om een les in te plannen in het reserveringssysteem, stond deze er al geruime tijd in. Ik heb best overwogen om deze les maar te laten vervallen, maar eerlijk gezegd vond ik het best zinvol om het 'bovenwerk' eens bij te schaven. Met al het circuitvliegen en de navigatieles was dit een beetje ondergesneeuwd. Bovendien staat de volgende les, over twee weken, waarschijnlijk in het teken van het navigeren, aangezien dit een gecombineerde les met Marcel zal zijn. We kunnen dan bijvoorbeeld naar een 'vreemd veld' gaan wat verder weg ligt. In overleg met Victor heb ik dus besloten om deze les dus maar door te laten gaan.

De les van vandaag stond voor 15:00 uur. Rond 14:15 was ik samen met Calvin op de club. Ik vind het altijd wel lekker om ruim op tijd voor de les aanwezig te zijn. Ik heb dan voldoende de tijd om alle voorbereidende werkzaamheden te verrichten. Vaak is de kist nog niet binnen, maar zodra deze dan binnen is dan kan ik ook nog voor de les de walkaround doen. Vandaag weer de PH-SVT die nog een halve tank met peut over had. Op zich zou dit voldoende zijn voor mijn les. Het zusje van de SVT, de SVU had echter erg dorst zodat hiervoor de tankwagen was gebeld. Als die dan toch komt dan de SVT ook maar gelijk volgooien. Dus werden de zusjes naast elkaar op de tankplaats geparkeerd.

Van de week heb ik een headset aangeschaft. Deze had ik dinsdag via internet besteld en werd donderdag al afgeleverd. Hoewel er in de Robin's al een headset zit, heb ik uiteraard mijn eigen set gelijk uitgeprobeerd.

Sennheiser HME95

Van te voren had ik via internet een Flightplan ingediend. Aangezien het laagvlieggebied onder Gouda ligt, had ik dan ook aangegeven dat ik een Mike-departure zou vliegen. Victor stelde voor om echter een Romeo-departure te doen, vanaf Romeo zouden we dan al wat speed- en levelchanges kunnen doen en zo naar het laagvliegebied te vliegen. Tijdens het opvragen van de startup clearance vroeg ik dus een wijziging van de departureroute, wat geen probleem was.

Onderweg naar V4 werd ik door de toren gevraagd om bij V4 zo rechts mogelijk op te stellen. De SVH reed achter mij en kreeg van de toren voorrang voor vertrek. De reden hiervan ontging mij echter. Hoewel ik voor mij gevoel toch al heel erg rechts zal, kon ik volgens Victor nog verder naar rechts, helaas bleek dit een inschattingsfoutje te zijn waardoor het rechter pootje naast de baan in het gras verdween. Om daaruit te komen heb je erg veel vermogen nodig. De engine runup verliep verder zonder problemen, zodat ik van de toren een take-off clearance kreeg. Verder werd ik nog gewezen op de aanwezigheid van een aantal helikopters boven de stad in verband met de marathon. En inderdaad, boven de kralingseplas hing inderdaad een helikopter, zodat ik mijn bocht naar de van Brienenoordbrug niet kon afsnijden. Overigens wel een leuk gezicht om zo'n apparaat 'naast' je te zien hangen.

Om alvast een oefening te doen vroeg Victor mij om ter hoogte van de van Brienenoordbrug een slow-flight uit te voeren. Dan hadden we die alvast maar gehad. Na ons afgemeld te hebben bij Romeo vroeg Victor mij een klimvlucht naar 2500 feet te maken en alvast koers te zetten in de richting van het laagvlieggebied. Na op 2500 feet te hebben afgetrimd werd het tijd voor de full-stalls. De eerste werd gecorrigeerd met behulp van de stick, en de tweede met behulp van het motorvermogen. Daarna ook de approach to stall, één flapless, één in een approach-configuratie en één in landingconfiguratie. In eerste instantie ging deze niet geheel vlekkeloos, aangezien in te langzaam weer op het gas ging. Op de één of andere manier wilde ik het te vloeiend laten verlopen. Onzin natuurlijk, omdat je zo snel mogelijk weer snelheid moet oppikken. En hoe doe je dat Arjan??? Door zoveel mogelijk gas te geven!!!

Calvin zag ze vliegen na de stalls

In de tussentijd waren we bij het laagvlieggebied aangekomen. Victor nam nog even de procedure voor een noodlanding door en trok uiteindelijk het gas dicht. Aftrimmen op 75 kts, staart in de wind, analyse van het probleem, pomp aan, proberen herstart, op 1000 feet een plek voor landing zoeken en bepalen, brandstofkraan dicht, enginemaster off, squak 7700, mayday-call en de kap ontgrendelen, passagiers informeren, op laatste moment electriciteit uit, en dan (met schietgebedje) zo langzaam mogelijk in het veld neerzetten. Een paar meter boven de grond gaf Victor de 'Go- around', dus werd het gas er weer opgezet, langzaam de flaps op en weer uitklimmen. Een aantal mensen, die kennelijk een bbq hadden bij een schuurtje daar, waren getuige van deze noodlanding en zwaaiden ons hartelijk uit. Nog maar een keer proberen. Dus werd het hele ritueel nog een keer herhaald. Mede als gevolg van de windrichting kwamen wij weer bij het zelfde veldje uit, zodat de BBQ'ers wederop een luchtshowtje kregen van mij. Victor wilde er nog één zien, maar nu op een ander veldje. Dus de hele drill weer opnieuw. Alle drie de keren kwamen we netjes voor het gekozen veldje uit. Bij de 'go-around' van deze laatste, trok Victor het gas, geheel onverwacht weer dicht. Dit zou een engine faillure zijn en Victor wilde kijken wat mijn reactie hierop zou zijn. We hadden dit nooit eerder geoefend, dus dit was nieuw voor mij. Ik had echter deze procedure al in het oefenboek gelezen, zodat ik direct de neus van de kist omlaag drukte en een veld voor landing bepaalde. Ook dit veld zou ik zonder problemen halen. Victor was tevreden.

Victor vroeg mij of in nog zin had in een paar steile bochten. Ach, we zijn lekker bezig zo, dus laten we die maar gelijk meenemen. Er werd koers gezet naar de Reeuwijkse plassen zodat daarboven de steile bochten gedraaid konden worden. De eerste rechter bocht liep niet echt lekker, dus maar ff opnieuw beginnen. Daarna ging het wel goed. Gelijk maar een tweede er achteraan en kijken of de hoogte en snelheid constant blijft. Daarna nog twee over links. Ook deze liepen naar wens. Wel opletten dat de steile bocht niet terug loopt naar een gewone bocht.

Reeuwijkse plassen

Inmiddels liep het lesuurtje naar het einde. Na de ATIS te hebben uitgeluisterd zette ik koers naar Mike. Ik zat op 1500 feet en ging dus zakken naar 1000 feet. Achteraf vertelde Victor mij dat ik gerust bij de toren een mike approach op 1500 feet mag vragen. Na te hebben aangemeld bij de toren vlogen we richting Oscar naar Papa. Bij Papa een righthand downwind voor de RWY 24. Op 500 feet zat nog een andere kist onder ons zodat ik een linker 360 kreeg van de toren. Bij de outermarker zat inmiddels een grote jongen, zodat ik longfield landing van de toren kreeg opgedragen. Het glidepath hiernaartoe verliep goed. Helaas schatte ik de flarehoogte verkeerd in waardoor de landing vrij hard was. Het is maar goed dat de RWY een nieuwe toplaag krijgt volgende maand, want volgens mij heb ik deuken in het asfalt gemaakt ;-)

De toren bedankte ons voor de medewerking en wij hobbelden weer naar de club. Op de club stond een brandweerwagen voor de deur en de auto van de havendienst kwam ook snel aanrijden. Achteraf bleek dat er iemand onwel was geworden tijdens het vliegen. Ik hoop dat diegene weer is opgeknapt. Na de SVT weer op stal gezet te hebben, werd op de club nog even de vlucht doorgenomen. Victor was op zich tevreden, we hadden een hoop gedaan, alleen kon ik deze vlucht moeilijk de hoogte lekker vasthouden. De mike-arrival bijvoorbeeld is op 1000 feet, en niet op 950 feet. De Amsterdam TMA begint op 1500 feet, dus zorg dat je daar niet bovenkomt, wat dus wel gebeurde… fine-tunen is wat er moet gebeuren…

De vlucht is weer gelogd, hier het bestandje… (laat ff weten of ie werkt)

Groetjes
Arjan