Les 16... (Frontbusters...)

09-08-2008

Eindelijk!!! Eindelijk!!!
De vaste lezers zullen het uiteraard gemerkt hebben. De leerlingendag was de laatste keer dat ik heb gevlogen. Als gevolg van het uitvallen van de Robin's, een drukke agenda, slechte VMC en een (welverdiende) vakantie in Tunesië kwam er van vliegen niets. Vandaag ging het dan eindelijk weer gebeuren, hoewel het op het randje was (zo bleek later).

Al langere tijd geleden hadden Wieke Wijnands en ik besloten om een gecombineerde les te nemen. Vandaag stond deze dan ook uiteindelijk op de agenda. De Piper Warrior (PH-SVH) was alleen beschikbaar. Een groot gedeelte van de vloot was op een clubtocht naar Berlijn. Aangezien ik en Wieke beide Robin-flyers zijn, stelde Victor voor om er een navigatievlucht van te maken. De Piper heeft natuurlijk andere vliegeigenschappen, en om daar nu mee te gaan stoeien leek vooralsnog niet handig. Van de week hadden we al via de e-mail afgesproken dat ik een leg van Rotterdam naar Budel zou voorbereiden en Wieke zou dan van Teuge naar Texel 'Vliegen'. Uiteraard begrepen wij al dat wij Budel en Texel nooit te zien zouden krijgen in verband met de niet te vermijden uitwijk tijdens de vlucht.

Na thuis de route op papier te hebben gezet, was ik om half vijf op de club, een uur voor aanvang van de les zodat ik samen met Wieke de vluchtvoorbereiding kon afmaken. Op de club kwam zag ik ook Frank Trimbos zitten. Hij was net terug van een trip naar Budapest. Binnenkort maar zijn website bezoeken voor zijn verslag.

Even later kwam Victor de club binnen en schoof, na de debriefing van onze voorganger, bij ons aan tafel. Hij maakte zich wat zorgen over de komende weersomstandigheden. Een warmtefront lag boven de Noordzee en bewoog langzaam maar gestaag onze richting op. Voor wat betreft de vlucht naar Budel, ehhh Teuge zou dat geen probleem zijn. De weg terug zou dan mogelijk wat problematischer worden. We zouden dan recht het warmtefront invliegen. Met steeds lager hangende bewolking en (prut)neerslag zou het wel eens onder de VMC condities kunnen komen waarbij Home Sweet Home (EHRD) voor VFR-verkeer op slot zou kunnen zitten. Hoewel ongetwijfeld heel gezellig met z'n allen, paste een hotelletje ergens in den landen niet in onze agenda. Dus zoals overigens in de kleine luchtvaart wel vaker gebeurd, moesten de plannen aangepast worden. Na wat wikken en wegen besloten we om in het zuidwesten van het land te blijven. Op deze manier vlogen we eerst het front tegemoet zodat we als het weer te slecht werd, konden omkeren en voor het front uit terug naar Rotterdam te vliegen. De pilot-change zouden we dan op Midden-Zeeland doen, ff tanken, Zeeuwse Bolus en een kop koffie, en dan de lucht weer in. Mijn vlucht naar Budel kon blijven staan en Wieke maakte een plan van Midden-Zeeland naar Teuge.

Na de walkaround werd de hele handel ingeladen en opgestart. RWY 24 was in gebruik en bij V2 deed ik de startup checks. Een vliegtuigje met een banner liet deze banner vallen en landde op 24. Ik kreeg van de toren toestemming op de alvast line-up te doen. Op long final zat er een ander kist zodat ik na het verlaten van de baan door de 'banner'kist mijn take-off clearance kreeg. Victor gaf aan om alvast het gas erop te zetten zodra de toren aan het geven van de clearance begon. Scheelt weer een paar seconden dat wij eerder weg zouden zijn, zodat de 'long-final'kist eerder de landing clearance zou krijgen. Zo gezegd, zo gedaan...

Toch best even wennen hoor, zo'n Piper. Ik heb tot nu toe alleen mijn eerste twee lessen op deze kist gevlogen, de rest was allemaal Robin. Maar een Piper vliegt zeker niet verkeerd. Ik heb de vergelijking al eerder gehoord: als een grote oude amerikaanse bak. Inderdaad zou kan je het het beste omschrijven. De Romeo-departure werd netjes afgewerkt en bij Romeo meldde ik mij netjes af bij de toren. In verband met het zicht en de bewolking maar even het lichtje aangezet (Marcel :)) Volgens mijn Nav-plan zette ik de koers op 146 graden, en checkte ik of het zicht buiten een beetje overeen kwam met de lijn op de kaart. Net boven Dordrecht begon Victor al 'te zeuren' dat Budel gesloten was en dat ik moest uitwijken naar Seppe. Victor stelde voor om alvast in de richting van de Moerdijk te vliegen om vanaf daar de nieuwe lijn op de kaart te gaan volgen. Dus lineaal erbij, lijn van de Moerdijk naar Seppe, Olof Bakker-schijf erbij (waar ik de wind alvast had in uitgezet), nieuwe koers bepalen. Aangezien Victor ook nog wilde weten wanneer we overhead Seppe zouden zijn, lijn opmeten en de vliegtijd uitrekenen. En in de tussentijd natuurlijk ook nog blijven vliegen met de juiste hoogte, snelheid en koers, en de omgeving afscannen voor eventueel overig verkeer. Appeltje/eitje toch?

Zijn we net lekker op weg naar Seppe, uiteraard helemaal on track, meent Victor weer te moeten 'zeuren'. Je raadt het al: Seppe is ook dicht. Uitwijken naar Midden Zeeland! Dus weer het hele bovenvermelde riedeltje opnieuw. Hoewel de koers snel was berekend zat ik niet direct op track. Hiervoor was een kleine correctie nodig. Bij Steenbergen sneed ik een heel klein beetje door de CTR van Woensdrecht, zo bleek voor mij achteraf. Slordig natuurlijk zonder mij eerst aan te melden bij Dutch Mill. Via Tholen vlogen we de Oosterschelde over in de richting van het Veerse meer. Victor stelde omwille van de tijd voor om het Veerse Meer te blijven volgen om zo beter bij het entrypoint voor het circuit van EHMZ uit te komen. Inmiddels was het aardig vochtig geworden buiten en kwam de bewolking al flink naar beneden, zodat ik wat moest dalen. We duwden al goed tegen het warmtefront aan. De circuit-entry was voor het mooi te dicht op de baan. In tegenstelling tot de Robin heeft de Piper drie standen aan kleppen, duw ook op baseleg moet er een extra standje kleppen worden gezet. Op final was het aardig turbulent waardoor ik flink moest corrigeren. Hierdoor werd er door mij over gecorrigeerd. De landing was dan ook niet mooi, maar het flaren viel mij best mee. Na de landing weer het gas erop voor de T/G.

De tweede landing ging al een stuk beter, mede door het voorkomen van het overcorrigeren. De laatste landing werd een full-stop voor de pilot-change, dus na de landing snel taxiën in de richting van de kop van de baan (27), ik achterin naast Calvin en Wieke op de captains-seat. Enigszins nat geregend en met beslagen ramen werd RWY 27 opgezocht. Al snel verdwenen de beslagen ramen en begon Wieke aan het circuitwerk. In totaal heeft Wieke 3 T/G's gemaakt met hele nette landingen. Na de laatste landing parkeerde Wieke de SVH naast de pomp en werd de dorst van het dorstige vogeltje gelest. Snel naar de havenmeester voor de formaliteiten en niet te vergeten de tegoedbonnen voor de Zeeuwse Bolus met koffie. Aangezien het weer toch snel slechter begon te worden besloten we om de tegoedbon voor de Zeeuwse Bolus een andere keer te gaan gebruiken. Snel de hele handel weer inladen en terug naar Rotterdam. In de tussentijd had Victor al regelmatig de ATIS van Rotterdam uitgeluisterd om de weersomstandigheden daar te vernemen.

Om niet voor een gesloten deur bij EHRD te staan/hangen besloten we om de geplande navigatievlucht van Wieke maar te cancelen. Na de take-off sleutelde Victor de VOR Haamstede in om zo Wieke een radiaaltje te laten vliegen om er zo in ieder geval nog iets nuttigs uit te halen. Met de kaarten op schoot navigeerden drie man zo in de richting van Hoek van Holland voor een Hotel-arrival. Omdat we voor het front uit vlogen, werden de weersomstandigheden ietsjes beter. Wieke meldde zich bij de toren voor de Hotel-arrival. De dame op de toren vroeg de arrival op 1000 feet gevlogen wenste te worden, normaal is dat natuurlijk 1500 feet. Aangezien de wolkenbasis dit nog toeliet bedankte Victor voor dit aanbod en bleven we op hoogte. Na Whiskey gepasseerd te hebben kwam de bewolking toch aanzienlijk naar beneden zodat een VFR-flight toch verdomd veel op een IFR-flight begon te lijken. Vervolgens vroeg Victor aan de toren of het aanbod voor de 1000 feet nog steeds geldig was, en gelukkig dat was zo...

Na Tango een downwind RWY 24, en na wederom een nette landing in de richting van de club. Snel de SVH parkeren en naar binnen. Calvin was inmiddels vooruit gerend en meldde ons dat de deur op slot was. De club was inmiddels verlaten, maar gelukkig had Victor de sleutel.




"pff, we zijn binnen" :-)


Onder het genot van een kop koffie/chocomel, al dan niet tegelijkertijd in hetzelfde bekertje, werd de debriefing gedaan. Victor was tevreden over mijn navigatiewerk en ik kreeg hiervoor zelfs een compliment. Het circuitwerk had nog iets netter gekund, maar dat mocht de pret niet drukken...

Omdat de navigatie van Wieke nu in het water was gevallen, zullen wij binnenkort weer een gecombineerde vlucht plannen, waarbij Wieke dan weer zal navigeren en ik nog wat andere oefeningen voor mijn kiezen zal krijgen.

De vlucht heb ik kunnen loggen. Hier het eerste gedeelte van de vlucht, en hier het tweede gedeelte...

Hier de foto's.

En nog een filmpje van de landing op EHRD.






Gr
Arjan