Les 21... (Bliksembezoek België...)

18-10-2008

Eigenlijk had ik vandaag met Wieke een dubbel blok geboekt. We zouden dan samen nog eens de vorige navigatieles over doen. Ik zou dan naar Budel navigeren met een uitwijk naar Teuge. Wieke zou dan naar Texel navigeren met een uitwijk naar Rotterdam (zie ook les 16...). Een berekening van de W&B gooide echter roet in het eten. De PH-HLR liet het niet toe. Andere plannen maken dus. Aangezien Wieke voor zondag toch nog een lesje had staan stelde hij voor dat ik deze les zou nemen, zodat Calvin gewoon mee kon. (Thnx Wieke).



In overleg met Victor werd het een navigatievlucht in combinatie met wat T&G werk op een ander veld. Midden Zeeland of Hilversum. Vooraf had ik Hilversum nog gebeld om te vragen of T&G's mogelijk waren. Helaas was dit alleen mogelijk tot 16:00 uur. Dit was dus geen optie. Het zou dan uiteindelijk Midden Zeeland worden. De navigatievlucht die ik moest uitzetten was naar Balen Keiheuvel. Thuis had ik de hele vlucht al op papier gezet.

Op de club aangekomen was Victor nog met de debriefing van mijn voorganger bezig. Zo kreeg ik dus mooi de gelegenheid om de walkaround te doen. Gelukig hoefde ik niet eerst te tanken en alles zag er goed uit. Met Victor nam ik eerst nog even het navigatieplan door. We konden op weg.

De startup verliep goed en alvorens te taxien moesten we nog even wachten op een binnen taxiende kist. Het was voor het eerst dat ik in de HLR vloog. Het taxien voelde wel iets anders aan. Je raakt zo gewend aan je vaste kissie dat het weer ff wennen is in een andere. Ietwat wiebelend reed ik zo naar RWY 24 V2. Via een Romeo-departure vlogen we de Control-zone uit. Mijn berekende koers was 165. Aangezien ik deze koers al ha d over Romeo hoefde ik geen koerscorrectie uit te voeren. En nu maar de controles uitvoeren met de kaart... Oh ja, dan moet ik die natuurlijk wel op schoot nemen. Ik zat niet helemaal op track. De A16 zat links van mij terwijl ik deze op de kaart aan de rachter kant moest hebben. Dus even een correctie toepassen en de koerstol weer op 165.

De track die ik uitgezet had liep dwars door de control-zone van Gilze Rijen. Na het verlaten van deze control-zone zou ik al heel vlug bij de grens van België zijn, en dus ook de FIR van Belgie. Ik had eerlijk gezegd verwacht dat Victor mij voor de Gilze Rijen al zou laten uitwijken, maar dat was dus niet het geval. We zouden de Control-zone binnenvliegen dus meldde ik ons aan bij DutchMill en kreeg ik toestemming om te 'crossen' van noorwest tot zuidoost. De praktijkcursus RT werpt zijn vruchten af...

Bij het uitvliegen van de control-zone gaf Victor nog geen krimp met betrekking tot een eventuele uitwijk. Dus zocht ik op mijn navigatieplan de frequentie voor het FIR Brussel. Eindelijk gaf Victor aan dat we ter hoogte van Vliegveld Weelde zouden gaan uitwijken naar Seppe. Kaart erbij en even bij benadering uitzoeken welke koers we moeten gaan vliegen. Met ongeveer een koers van 300 zou dat moeten lukken. Dus de neus alvast in de juiste richting en buiten kijken naar herkenbare punten in het landschap. Nu is dat net over de grens best wel even lastig. Kleine dorpjes staan niet op de kaart en ook kleine weggetjes willen nog al ontbreken. Ineens zag ik in de verte de windmolens bij grensovergang Hazeldonk knipperen, en die moeten ook op de kaart staan. We gingen dus de goede kant op en al snel had ik onze positie op de kaart bepaald. Daarbij is het belangrijk dat je niet te lang op de kaart kijkt en zo dus te weining op de instrumenten. Een verloop van de hoogte is er dan al vlug. Corrigeren maar weer en de volgende keer beter op de hoogte letten.


Onder constant de kaart vergelijken met de buitenwereld vlogen we zo netjes op Seppe af. Dat ging goed. Vanaf Seppe moest ik weer uitwijken naar Midden Zeeland. Dus weer de kaart erbij, lijn trekken (indien mogelijk met een lineaal zodat je ook direct de afstand kan vaststellen) en koers bepalen, zoveel mogelijk rekening houdend met de wind. Mijns inziens was het een koers 270 om het entrypoint van EHMZ goed aan te kunnen vliegen. Net na Seppe moest ik weer Dutch-Mill oproepen om de control-zone van Woensdrecht te mogen 'crossen'. Ok hiervoor kreeg ik toestemming zodat we onze weg konden vervolgen. Bij het verlaten van de control-zone melde ik mij direct af bij Dutch-mill. Ook deze koers bleek weer te kloppen en vlogen we het zonnige zeeland binnen. Ter hoogte van het veerse meer riep ik EHMZ Radio op voor de Aerodrome information.


Zakken naar circuithoogte en de snelheid aanpassen voor de entry van het circuit. Samen met de PH-HGO, ook een clubkist, zat ik in het circuit. Lekker rustig dus. De eerste landing zou een precision Landing worden. Netjes downwind, base en final dan heb je de helft al voor elkaar. Een beetje 'spelen' met het gas en de eerste precision landing was een feit. De tweede landing zou een glide-in worden. Deze had ik nooit eerder echt gedaan, dus een beetje nieuw voor mij. Op downwind had ik de 1e stand flaps al geselecteerd wat niet de bedoeling was. Uiteindelijk kwamen we toch nog vrij aardig uit. Gelijk maar een tweede doen. Hier kwamen we te hoog uit zodat de flaps in standje 2 gezet konden worden. Deze landing was te hard naar mijn zin. De vierde landing moest een flap-less woden. Ook deze kwam weer aardig netjes uit, al zeg ik het zelf. Tijd voor een bakkie...


Ik parkeerde de HLR naast de HGO. Eerst even naar de havenmeester om de nodige Euries af te tikken en het flightplan voor naar Rotterdam in te dienen. Het wordt haast een traditie, het werd weer een bakkie met een appeltaartje. Heerlijk weer. Hoewel de bolusactie was afgelopen, kreeg ik toch nog met het bonnetje één koffie met appelgebak voor niets. Kijk dat is klantenbinding!!


De terugvlucht naar rotterdam was een lekkere rustige vlucht. 1500 ft, afgetrimd en gaan met die kist. Bij Hoek van Holland kreeg ik toestemming van de toren om via de waterweg naar Rotterdam te vliegen. Zo met het zakkende zonnetje een mooi gezicht. Deze manier is toch mooier en leuker dan de Hotel-arrival. Over de stad naar het veld en via een righthand downwind 24 naar de baan. De landing ging weer iets harder dan ik wilde. Het gewicht van drie mensen merk je dan wel bij het flaren. Via Lima naar de club en de kist weer op stal zetten. De SVT en de SVQ stonden ook nog buiten, en aangezien deze niet meer weg zouden gaan, hebben we die ook maar even binnen gezet.


Bij de debriefing had Victor niet veel te 'zeuren' :) Hij was dik te vreden over mijn prestaties. Snel maar een biertje bestellen om deze mooie vlucht af te sluiten.


Hier de link naar Google Earth.


Groetjes,
Arjan