The Sky is full of dreams...

I learned to fly between mine...

zaterdag 28 maart 2009

Les 27... (Spiraaltje...)

28-03-2009

Vanmorgen regende het, maar ik had aan de TAF (Terminal Aerodrome Forcast), de weersvooruitzichten voor het vliegveld, al gezien dat het 'smiddags beter weer zou zijn. Voor vandaag had ik weer een lesje met mijn vaste instructeur Victor gepland. Ik loop zo'n beetje tegen het einde van mijn opleiding aan dus ik heb niet zo veel lesjes meer te doen. Ik had voor mezelf al besloten dat het een lesje T/G's op Seppe zou worden of een lesje bovenwerk met noodlandingen. Een lesje naar Seppe zou alleen echt zinvol zijn als er een leuke zijwind zou staan.

Op de club aangekomen deed ik de nodige voorbereidingen. Victor kwam net van de vorige les binnenwandelen. Hij moest nog even een debriefing geven maar we besloten dat het inderdaad het bovenwerk zou worden daar er niet voldoende zijwind stond voor een lesje landingen. Tijdens de debriefing van Amit deed ik de walkaround. Alles zag er weer goed uit.

Calvin zou vandaag ook weer eens meegaan. Met het fototoestel in de aanslag nam hij achterin plaats. Een garantie voor lekker veel foto's :) Na de startup taxien naar Runway 24 intersection V2 alwaar de verplichte Runupchecks. Na een nette take-off was het klimmen naar de Romeo-departure. Onderweg hier naartoe werden we door de toren nog even geattendeerd op het binnenkomende verkeer op de Romeo-arrival. Voor de zekerheid maar even het lichtje aandoen. Mogelijk vallen we zo toch eerder op. Je weet het maar nooit ;)

Bij Romeo meldde ik mij af bij de toren en zette ik een linker bocht in naar het laagvlieggebied. Victor stelde voor om te gaan klimmen naar 2500 feet voor wat steile bochten. Tussen de wolken zaten flinke plekken blauwe lucht. We besloten lekker door te klimmen in zo'n blauw gat en al vlug zaten we tussen en boven de wolken. Werkelijk weer een schitterend gezicht.







Van Les 27... (Spiraaltje...)






Van Les 27... (Spiraaltje...)




Op FL55 vonden we het wel even genoeg. Tijd voor de steile bochten. Eerst maar een linker bocht. Dit werden er uiteindelijk twee en een halve. Als we nu toch lekker bezig zijn!!! Daarna nog twee over rechts. Helaas was er niet echt sprake van een lekkere strakke horizon door alle bewolking zodat het lastig was om de neus langs deze horizon te trekken. Maar toch, ik mocht niet klagen.


Na de bochten vroeg Victor mij of ik het verschil kon aangeven tussen een spin en een spiral. Dat verschil is dat het vliegtuig bij een spin valt en je onvoldoende gebruik kan maken van je flightcontrols. Bij een spiral heb je dat weer wel, alleen loopt de snelheid hier erg snel op en wordt de spiraalduik steeds heftiger. Om uit een spin of spiral te herstellen, wat uiteraard op verschillende manieren gaat, moet je ze wel kunnen herkennen als je hierin terecht komt. Een spin ontstaat over het algemeen bij een stall en een spiral bij een verkeerd uitgevoerde bocht. Aangezien we toch op een flinke hoogte zaten, stelde Victor voor om een beginnende spiral uit te voeren en deze op te lossen. Ik moest weer een steile bocht inzetten, alleen nu moest ik niet de neus oprekken in deze bocht. Zo gezegd, zo gedaan. Eerst wil de kist de bocht door, maar al vlug begint de neus we te glijden. De snelheid loopt snel op en je voelt de G-kracht snel flink oplopen. Ook verlies je snel hoogte. Om te herstellen trek je het gas dicht en breng je het toestel in een horizontale positie. Aangezien je nog steeds in een duikvlucht zit, trek je daarna rustig aan de knuppel zodat je weer in een horizontale vlucht terecht komt. Bij een normale snelheid weer het gas erop en we vliegen weer netjes verder.


Na een tweede spiral vond Victor het welletjes en gleden we in een glijvlucht naar het laagvlieggebied. Op 1500 feet trok Victor 'geheel onverwacht' het gas dicht. De hele drill werd uitgevoerd en we kwamen redelijk voor het gekozen veld uit. Hij kon wel wat strakker. Net na de Go-arround trok Victor weer het gas dicht. Direct de neus drukken om de snelheid te houden en sturen naar een voorlijk gelegen veldje. Prima werk.


Daarna was het tijd voor een voorzorgslanding. Dus klimmen naar 500 feet. Een veldje uitzoeken en een inspectie hervan uitvoeren op 200 feet. Daarna weer klimmen naar 500 feet en een circuit vliegen. Het is dan de bedoeling om 'aan de motor hangend' de kist in het veld te zetten. Dit keer kwam ik iets te hoog uit waardoor in met gas dicht het veld moest halen. Nog maar een keer doen dan. Deze kwam beter uit. We kwamen netjes aan het begin van het veld uit en gaf Victor de Go-arround.


Na geklommen te zijn naar 1500 feet nog maar een keer een noodlanding doen. Ook deze verliep netjes en kwamen we netjes bij het gekozen veldje uit.


De les liep al weer tegen het einde. We zaten inmiddels in de buurt van Mike zodat ik mij bij de Toren aanmeldde voor de Mike arrival. We kregen toestemming om deze op 1500 te vliegen. Onderweg naar Oscar besloten we om op Rotterdam een Glide-inn te maken. De toren vroeg nog even of ik na Oscar een direct rwy 24 wilde, maar we bedankten hiervoor voor instructie redenen.


Op downwind trok Victor ter hoogte van de drempel van RWY 24 het gas dicht terwijl we op 1000 ft zaten. Een klein stukje doorvliegen en dan mikken op de drempel. Met ongeveer een metertje verschil zette ik de SVT over de drempel. Wel ietsjepietsje te hard, oeps... Nog even het gas erop en even verder een flapless landing.


Daarna naar de club en de SVT weer op haar warme stal gezet. Bij de debriefing gaf Victor aan dat hij best tevreden was over mijn prestaties. Altijd leuk om te horen natuurlijk :)


Als het weer het toelaat wordt mijn volgende vlucht de grote driehoek...


Hier de foto's en hier de track in Google Earth.


Bye Bye, Fly Fly

1 opmerking:

Skycaptain Marz zei

De laatste loodjes...tijd voor de big 'ol solo en dan gaan voor die PLT!!