Flight 39... (Flying Blind With a Great View...)

Vorige winter heb ik al een keer meegedaan aan het nachtvliegen bij de Vliegclub Rotterdam. Zie hier het verslag van die vlucht. Deze winter werd er weer zo'n avond georganiseerd. Om een lang verhaal kort te maken... Van de acht pogingen is er geen één doorgegaan als gevolg van de weersomstandigheden.

Het idee werd geopperd om zelf dan maar een avondje te organiseren en dan andere velden te gaan bezoeken in plaats van een local flight. Na wat over en weer mailen hadden we al vlug één kist vol... Drie PPL-vliegers en een instructeur. Marcel en Manuel als medevliegers en Victor als 'oude' en vertrouwde instructeur...

Na wederom twee afzeggingen als gevolg van een touch en go van de ooievaar bij de broer van Marcel, en bijzonder slecht weer, was het vandaag dan toch echt zover. Om vier uur hadden we op de club afgesproken.

Na de briefing door Victor werden de legs verdeeld. Marcel zou van Rotterdam naar Maastricht vliegen. Ik van Maastricht naar naar Antwerpen en Manuel van Antwerpen naar Rotterdam. Tijd om in te stappen. Voor de vlucht nog wel even tanken.

Van Flight 39... (Flying Blind with a great vieuw...)

Kortheidshalve en eerlijk gezegd ook een beetje luiheidshalve verwijs ik jullie voor het eerste leg naar het blog van Marcel...

Hieronder het filmpje van de ILS-approach op Maastricht.



Na het afrekenen van de landingsgelden van € 17,00 was het tijd voor de pilot-change. Nu was het mijn beurt. Nadat de 'dames' zich achterin hadden vastgebonden, stapte ook ik in en nam ik plaats achter de yoke. Door de toren werd ik naar de baan gedirigeerd en na de runup uplinen en in take-off.

Voor de route naar Antwerpen kreeg ik de Standard Instrument Departure (SID) Olno 2 Alpha toegewezen. Zie kaartje hieronder.

Van Flight 39... (Flying Blind with a great vieuw...)

Na takeoff een koers 048 tot dat we op 5,6 NM afstand van VOR MAASTRICHT (MAS) vlogen, daarna een rechter rate-one turn naar koers 158. Ondertussen mochten we doorklimmen naar FL 70. Bij het naderen van de radiaal 040 van het VOR baken LNO moest ik deze intercepten om vervolgens koers 220 te gaan vliegen. Door de controller werden we overgezet naar Belgoconrol. Van de controller kreeg ik een direct aangeboden naar het VOR-baken BRUNO aangeboden. Hoewel je eigenlijk constant op je instrumenten aan het kijken bent, is het natuurlijk ook ontzettend mooi om af en toe even naar buiten te kijken. Hasselt, althans de lichtjes van Hasselt schoven links van ons voorbij. Op de radio was het aardig druk. Goed opletten natuurlijk of wij ook nog instructies kregen.

Na overgezet te worden naar Antwerpen approach vlogen we inbound het Antwerpen VOR.
De controller gaf aan dat we gezien de drukte een holding bover het VOR zouden moeten maken en werden daarna weer overgezet naar de controller op Antwerpen Tower. Deze liet ons echter direct de procedure vliegen voor de VOR-DME landing op Rwy 11. Een dergelijke landing is toch wel wat lastiger dan een ILS Landing. Dan kan je in één oogopzicht de naaldjes in het midden van je instrument houden. Nu moet je appart de hoogte in de gaten houden, aflezen van je landingchart, en de naald voor delocalizer in de gaten houden. Pittig verhaal!!

Hieronder het filmpje van o.a. mijn gedeelte van de vlucht (thnx Marz).



Na de nette landing werden we naar de parkeerplaats gedirigeerd. De kist parkeren en dan naar binnen voor het afekenen van de landingsgelden. € 71,00, staat wel in schril contrast met Beek. Auw! Snel maar naar het restaurant voor het voorgenomen, overigens door Marcel aangeboden :) dinner. De keuken was echter, voor wat betreft een acceptabele hap, al gesloten. Wat de `alleraardigste` serveerster maar al te duidelijk en vriendelijk aangaf (NOT).

Het bleef dus uiteindelijk bij een drankje en een handjevol nootjes. Nu was het Manuel's beurt om de Captain te spelen. Het toeval wilde dat er ook een aantal vliegtuigen van de RAC (Rotterdam Aero Club) deze avond een nachtvlucht hadden georganiseerd. Omdat we toch allemaal op tijd weer op Rotterdam wilde landen, was het dus netjes bij de holding op je beurt wachten om te mogen vertrekken. De controller had een uitdaging om de kisten uiteindelijk te separeren omdat we natuurlijk allemaal de zelfde SID (standard Instrument Departure) zouden vliegen.

Uiteindelijk vloog Manuel via het baken PS een ILS approach voor de RWY 06. Toch altijd weer een mooi gezicht met al die lichtjes van Pernis. Manuel vloog netjes de ILS van RWY 06 af en zette de SVI ook keurig op het Rotterdamse asfalt.

Terug op de club uiteraard onder het genot vaneen drankje de ervaringen bespreken en de logbooks vullen.

Echt een enorm mooie en gave vlucht. Zeker een aanrader voor ieder die een keer een nachtvlucht wenst te maken. Op deze manier ervaar je namelijk ook een keer navigeren op bakens. Wat mij echt duidelijk opviel was dat je eigenlijk geen tijd hebt om naar buiten te kijken. Aparte ervaring om op deze manier te navigeren dan op het vertrouwde VFR.

Hier de track in Google Earth en hier de foto's.