Flight 43... (License Renewed...)

Het PPL-brevet wordt afgegeven voor een periode van twee jaar. Om het brevet te verlengen vor een volgende periode van twee jaar, moet je laten zien dat je je vliegvaardigheden nog bezit en goed vliegerschap bezit. Deze vlucht moet je dan samen met een instructeur of een examinator maken. Heb je in het tweede jaar van je brevet minimaal 12 uur gevlogen als PIC, dan kan je de vlucht maken met een instructeur. Heb je deze 12 uur niet als PIC gemaakt, dan zal je met een examinator de lucht in moeten. Je kan voor deze vlucht niet 'zakken' als bij een examen, echter de instructeur of examinator kan wel een extra instructievlucht verlangen alvorens het brevet weer voor twee jaar af te tekenen.

Voor mij is het al weer twee jaar dat ik nu mijn brevet heb. Time flies when you're having fun... Een zin die wel heel toepaselijk is voor deze periode :) Vandaag moest ik dus mijn instructionflight maken om het brevet te kunnen verlengen. Ik had voldoende uren gemaakt, dus kon ik mijn vlucht maken met een instructeur. Reden om weer eens een uurtje met Victor te boeken. Ik wilde tevens van de gelegenheid gebruik maken voor een checkout op een Piper Warrior. Mijn keuze viel vandaag op de PH-SVH, een Piper warrior cadet.

Thuis had ik uiteraard al de nodige vluchtvoorbereiding gedaan. Op de club aangekomen bleek dat de SVH net een kleine aanrijing had gehad tijdens het taxien. De rechter wingtip was beschadigd. De schade was inmiddels geinspecteerd, en de beschadiging was niet van dien aard dat de kist geground moest worden. In overleg met Victor besloot ik echter toch om mijn vlucht om te boeken naar de PH-SVY, ook een Piper Warrior.

Via V2 kreeg ik de take-off clearance. Vlak na take-off trok Victor het gas dicht, een zogenaamde enginefailure after take of, direct de neus drukken om snelheid te houden en voorzichtig weer op de baan neerzetten. Direct het gas er weer op en weer de lucht in. Via de Romeo-departure vlogen we de CTR uit in de richting van het laagvlieggebied. Een slow flight, een approach to stall, clean stall en een base-turn stall was het volgende wat ik voor mijn kiezen kreeg. Allemaal netjes opgevangen en opgelost. Daarna twee steile bochten, één over links en één over rechts.

Ik voelde de volgende oefening al opkomen. De noodlanding... Eerlijk gezegd had ik deze na het halen van mijn brevet nooit meer geoefend. Maar drill zat er nog goed in, Ik kwam netjes voor het gekozen veld uit. Vlug weer het gas erop, waarna Victor deze nog een keer dicht trok. Nog een enginefailure... Direct een veldje uitgekozen en aangewezen en het gas er weer op. Een klimmende rechter bocht om de camping te ontwijken en terug naar 1000 ft.

Tijd voor een voorzorgslanding die ook goed verliep. Victor vond het allemaal wel zoed zo en dus terug naar EHRD. Via Krimpen ad IJssel en Foxtrot vlogen we in de richting van de Euromast. Aangezien er in Vlaardingen een stevige brand was besloten we om, na toestemming van de Toren, door te vliegen naar Vlaardingen om daar eens te kijken. Na Vlaardingen weer naar Papa om via een righthand Downwind 24 weer te landen.

Op de club tekende Jörgen mijn brevet voor weer twee jaar aftekende. Dat er maar weer veel mooie vlieguurtjes mogen volgen...

Hier nog de track in google earth.