The Sky is full of dreams...

I learned to fly between mine...

maandag 23 januari 2012

Flight 52... (Compusory Landings...)

De laatste vlucht was al weer even geleden. Ik heb zelfs zo weining gevlogen de laatste tijd dat ik zelfs geen passagiers meer mee mag nemen. Huh? zullen sommige welicht denken. Geen passagiers mee?? Nee, inderdaad. Om passagiers mee te mogen nemen moet je als piloot in de laatste 90 dagen minmaal 3 landingen hebben gemaakt. En dat had ik dus niet...

Om dat 'probleem' op te lossen heb ik vandaag de SVT maar eens gereserveerd. Vandaag vlieg ik er dus eens alleen op uit. Nu ik er over terug denk is dat eigenlijk de eerste keer sinds ik mijn brevet heb. Solo dus vandaag.

Vanaf 15:00 LT is de SVT voor mij. Gelukkig stond de SVT al ruim op tijd voor mij klaar zodat ik ook daadwerkelijk om 15:00 LT in kon stappen. De checklist doorlopen en taxien maar. Baan 24 is vandaag in gebruik dus taxien naar V2 voor de runup checks. Na het klaar voor vetrek melden moest ik nog even wachten voor een kist op 2NM final. Nadat deze geland was mocht ik oplinen en nadat mijn voorganger de baan had verlaten kreeg ik de take-off clearance. Gas erop enj gaan. Met de tanks half vol en alleen ik in de kist, klom de SVT als een 'raket' en in no-time zat ik dan ook op 1500 ft voor de Romeo-departure.

Hoewel het slechts een klein stukje is naar Seppe, heb ik toch een navigatieplan gemaakt. Ook dat moet natuurlijk in de vingers blijven zitten. De eerste leg ging dan ook van Romeo naar verkeersknooppunt Klavenpolder. Dus nu even zonder GPS en dan ook netjes de tijden noteren en de koers goed in de gaten houden. Na Klavenpolder naar Oudenbosch. Hier werd het zicht aardig belemmerd door het zonnetje wat ik precies tegen had. En ook weer precies op tijd schoof de Basiliek van Oudenbosch onder mij door. Tijd om Seppe radio op te roepen voor de baan in gebruik. De havenmeester meldde mij dat baan 25 de baan was waar ik op moest gaan landen. Ik vroeg of ik eerst twee T&G's mocht maken? Dat was geen probleem. Als we dan toch moeten vliegen om verplicht te landen, dan maar een paar keer landen, niet?

Nadat ik de baan op 1100ft was overvlogen en vrij was van het circuit daalde ik met een bocht om Rucphen heen naar circuithoogte van 730 ft. Achteraf bleek dat één van mijn blogvolgers mij op dat moment spotte... De powersettings alvast goed zetten zodat ik met een snelheid van 85 kts downwind op kon vliegen. Ik besloot de eerste T&G met flaps 2 te doen. Ik meldde netjes alle circuitlegs, mede omdat ik een andere kist bij de holding van baan 25 zag staan. Dan hoorde hij/zij in ieder geval dat ik er aan kwam. Op final uiteraard de welbekende turbulentie en vlak voor Touchdown, achter de bomen, geen wind meer. Netjes neergezet, flaps up en vol gas weer het circuit in. De tweede T&G deed ik met flaps 1, dus iets verder downwind vliegen en iets hogere snelheid op final. Wel rekening houden met een langere flare. Ook deze ging weer lekker. Vol gas weer voor de Go en weer het circuit in. Op downwind dit keer geen flaps voor een flapless landing. Dus nog iets verder op downwind omdat het glidepath minder stijl zal zijn op final. Weer rekening houden met een hogere snelheid en weer keurig op het asfalt.

Nadat ik de SVT in het gras had geparkeerd liep ik naar de havenmeester om de landingen af te rekenen. Veel tijd om te blijven hangen had ik niet. Het fightplan voor de terugvlucht stond alweer om 16:15 LT. Dus maar weer gereed maken voor de terugvucht.

Volgens de Notams moet de bij vertrek vanaf baan 25 met koers 240 uitklimmen en de snelweg kruisen. Dit allemaal natuurlijk om de omwonenden zo min mogeijk tot last te zijn. Zo gezegd, zo gedaan. Na het uitklimmen om Zegge heenvliegen en de neus weer in de richting van Rotterdam.

Via Oud Beijerland vloog ik de CTR van Rotterdam weer binnen en via de Erasmusbrug naar Papa. Onderweg nog even 'zwaaien' naar de collega's en daarna het circuit in voor een landing op de 24.

Terug taxien naar de club en met behulp van Joost en René, die net aan een biertje zaten na een gezamelijke vlucht, de SVT weer op stal gezet. In de hangar staan nu 4 Robins in Mikado-formatie, dus heb je zeker meer dan twee ogen nodid om ze binnen te zetten. Joost en René, bedankt voor de hulp...

Binnen nog even de administratie en zo ben ik met 4 landingen vandaag weer de eerste 90 dagen current om passagiers mee te nemen... :)

Hier de track in Google Earth. Rood is de heenvlucht en groen de terugvlucht.

Tot de volgende keer...

Geen opmerkingen: