The Sky is full of dreams...

I learned to fly between mine...

vrijdag 26 oktober 2012

Flight 65... (Mission Impossible...)

Voor de vijfde keer stond vandaag Engeland op het programma, Dunsfold Airfield om precies te zijn. Veel mensen zullen dit veld al vaak hebben gezien, hoewel ze zich er niet eens bewust van zijn. Op dit veld worden veel engelse programma's opgenomen. Het bekendste programma is hier onbetwist Top Gear. Leuk om eens te bezoeken. Ik zeg 'taxi to/through Hamerhead' :)

Dagen van te voren zaten Marcel en ik al de weersverwachtingen door te nemen. Het leek er nu zowaar van te komen. Vorige keren moesten we al daags ervoor de trip afblazen. Donderdagavond nog even telefonisch overleg en vrijdagochtend half negen op de club afgesproken. E.T.D. 09:30 LT?

Om tien over acht stapte ik samen met Calvin de club binnen. Een snelle blik op buienradar... een strook met regen boven het kanaal van west naar oost. Precies op de plek waar we van plan waren dit kanaal over te steken. Het zal toch niet... Straks maar eens even goed naar de Metar's en Tafs\'s kijken. Eerst maar eens op zoek naar de, voor de vlucht benodigde, zwemvesten opzoeken.

Rond half negen stapte ook Marcel de club binnen. Crew complete. Samen maar eens naar de Metar's en Taf's kijken. Eerst maar een bak koffie en de volgende serie Metar's afwachten. Kijken of er een verbeterde lijn in zit! Voor wat betreft de oversteek besloten we in principe te gaan. Mocht het ter hoogte van Koksijde nu de bewolking toch te laag zitten dan konden we altijd nog besluiten de oversteek niet te maken en uit te wijken naar Oostende. De Metar's in Engeland waren echter duidelijk. Biggen Hill gaf een wolkenbasis (Broken) op 100 ft. Hetzelfde beeld gaf ook Gatwick. De vooruitzichten gaven echter aan dat het toch wel zou optrekken. Overleg! We besloten nog een uurtje te wachten en dan weer eens de gegevens gaan bekijken. Zou het niet opknappen dan een alternatief bedenken! Naar het noorden toe was het perfect vliegweer. Zonde om daar dan geen gebruik van te maken.

Om de tussentijd nuttig te gebruiken besloten we alvast te gaan tanken. Er zat nog zo'n 25 gallon brandstof in  de tanks, dus nog voor zo'n drie uur. Onvoldoende voor de gehele vlucht naar Engeland, maar voldoende voor een eventuele heenvlucht naar een alternatief  Bij het tankeiland aangekomen stopte Marcel de tankpas in het apparaat. En nog een keer... en nog een keer.. Geen reactie op het apparaat. Het zal toch weer eens niet zo zijn... Ik kroop weer terug in de kist en nam contact op met Delivery om het probleem te melden. Marcel had intussen één van de chauffeurs van de tankwagen aangesproken. Twee man sterk probeerde de pomp te resetten, echter zonder succes. Er moest contact worden opgenomen met BP die dan op afstand het één en ander zou kunnen resetten. In de tussentijd werden we uitgenodigd voor een kop koffie in het pluche van het jetcenter.


Met een bak koffie in de ene hand en de telefoon in de andere controleerden we weer het weer in Engeland... Geen enkele verbetering... Dat gaat nu dus voor de vijfde keer niet lukken. Helaas, missie Dunsfold gaat dit jaar niet meer lukken... Op de bucketlist voor 2013. Een SMS van Calvin: De marechaussee staat hier op jullie te wachten. Kennelijk hadden ze ons flightplan ook gezien en kregen we controle. Ze zouden terugkomen als wij weer terug waren op de club.

Terug bij het tankeiland probeerden we tevergeefs of deze het inmiddels al deed. Terug naar de club dus. Op de club werd de nieuwe bestemming gekozen. Het weer naar het noorden toe was prima dus zou het een bestemming in het noorden worden. Het duitse waddeneiland Juist heeft geen brandstof, het eiland daarnaast Borkum wel. Daar zouden we dus voor de terugvlucht kunnen tanken. Zowel Marcel als Ik zijn daar nog niet geweest dus werd dat de bestemming.

Kaart en laptop op tafel en dus de koers uitzeten. Notams, vluchtplan en weer afgevinkt... Klaar voor vertrek. Ik deed de heenvlucht. Via Mike vlogen we langs Hilversum naar De Hollandse Brug om zo de Flevopolder binnen te vliegen. Wel uiteraard even extra oppassen ter hoogte van Lelystad Airport welke we rechts passeerde in de richting van Kampen. Na kampen vlogen we in de richting van vliegveld Drachten.. Aangezien we onder de TMA van Amsterdam uitwaren klom ik naar een hoogte van 3500 ft. Hier was het duidelijk een stuk minder turbulent en ook had deze hoogte een beter effect op de groundspeed. We vlogen wat sneller ten opzichte van de grond.

Na Drachten te zijn overgevlogen zette ik de neus in de richting van Borkum. Marcel sleutelde de VOR van Eelde in de radio zodat ik de radiaal 004 zou kunnen volgen naar het veld. In de verte zagen we de waddeneilanden mooi liggen en ook Borkum kwam in zicht. Ik liet ons alvast dalen naar 2000 ft waarna Marcel contact opnam met Borkum Radio. Burkum heeft in totaal drie banen warvan één verhard. Enigzins tot onze verbazing bleek baan 13 in gebruik. We mochten een direct final vliegen.


Aangezien de bebouwde kom niet onder de 2000 ft overvlogen mag worden besloot ik links om het eiland heen te vliegen als een groot circuit. Zo maakten we onze (long) final over zee en de duinen. Uiteraard liggen deze duinen hoger dan de baan, dus hou hier rekening mee in het glidepath om niet met de wieltjes door het helmgras te scheren. Even later stonden we op baan 13.




Even naar de havenmeester voor het aftikken van € 11,00 landingsgeld en dan naar het naastgelegen restaurant voor de Schnitzel. Prima restaurant, alleen niet pinnen... tsssssss


Na de lunch was het aan Marcel om terug te vliegen naar Rotterdam, maar eerst moest er getankt worden. terwijl Marcel ging afrekenen liepen Calvin en ik nog even de hangar in waar een mooie Eurocopter stond die werd gebruikt voor onder andere offshore en rescue.



Na de walkaround namen we weer plaats in onze Piper met dit keer Marcel aan de controls. Baan 13 was nog steeds in gebruik en na een 'Lets Go' van de havenmeester klom Marcel Runway heading uit naar 3500 ft. Via de Eems haven vlogen we in de richting van Oostwold. Overigens best een lastig veld om te vinden. Wij zagen het veld pas toen we er haast recht boven hingen. Vervolgens vlogen we in de richting van Vliegveld Hoogeveen.

Na vliegveld Hoogeveen vlogen we nog langs de Koperen Hoogte, ook een bekend landmerk langs de snelweg A28. Vervolgens in de richting van de Randmeren om dan via de Dolfijnen in Harderwijk weer in de richting van Hilversum te vliegen. Na Hilversum richting Gouda waar ik ons weer bij de Toren van Rotterdam aanmeldde. De mike-arrival, wel nog even oppassen voor een kist op de Mike departure...

Via Papa een 'cross in the middle for a lefthand 06 waarbij we de opdracht kregen om op downwind te dalen naar 500 ft. Niet een standaard procedure, maar al snel werd duidelijk dat de Controller ons nog voor een departing Fokker 50 van Cityjet wilde hebben. Deze Cityjet kwam net aantaxien op het moment dat we op final hingen. Na de landing draaide de Fokker de baan op. Mooi getimed...

De VSY nog even vastbinden op haar parkeerplek en dan de administratie op de club. Onder het genot van een colaatje nog ff nagenieten van een geweldige vlucht...

 Hier de route in google earth... en hier het verslag van Marcel...

De Foto's






Geen opmerkingen: