The Sky is full of dreams...

I learned to fly between mine...

maandag 16 juni 2008

Les 14... (Samen heen, terug alleen...)

14-06-08

Vanmorgen om half negen werd ik door de zwoele stem van Victor uit dromenland weggerukt :) Vandaag om 17:30 uur stond er weer een vliegles gepland. Aangezien er in de planning voor Victor een 'gat' was ontstaan tussen 15:00 uur en 17:30 belde hij mij of ik de les kon verschuiven naar het eerder vermelde gat. Hij zou dan niet op de club hoeven te wachten en 'savonds wat eerder thuis zijn. Voor mij geen probleem, als de les maar door gaat. Vorige week ging de les helaas niet door omdat de SVT nog in onderhoud stond. Alleen het wat vroeger thuis zijn van Victor zou een ander verhaal worden…


Aangezien ik graag ruim voor de les op de club wil zijn om mij rustig te kunnen voorbereiden, stapte ik rond kwart over twee de club binnen. Mijn moeder was mee om eens te kijken hoe het er allemaal aan toe gaat. Meevliegen kwam nog wel een keertje. Het was vandaag de bedoeling dat we wat bovenwerk zouden gaan doen en dan nu eens een keer naar het noorden zouden vliegem. Ik ben daar nog niet eerder geweest, dus is dat voor mij van bovenaf nog een beetje onbekend gebied. Als we toestemming zouden krijgen dan zouden we gelijk de Schiphol CTR binnen te vliegen en indien mogelijk een rondje rond de toren te vliegen. Calvin zag dit ook helemaal zitten en zou hiervan een uitgebreide foto- en filmrapportage maken. De SVU stond al geduldig te wachten zodat ik de walkaround alvast kon doen en moeders het toestel van dichtbij kon bekijken. Helaas bleek het landingslicht niet te werken… (storingsmelding was reeds gedaan). Gelukkig waren de zicht omstandigheden dermate dat het ook wel zonder kon.


Om drie uur zou mijn les beginnen, maar helaas geen Victor. Hij was nog niet terug… Uiteindelijk kwam hij om half vier binnen vliegen, het was allemaal wat uitgelopen en ook al later aan de les voor mij begonnen. Geen probleem, kan allemaal gebeuren. Uiteindelijk was hij om kwart voor vier klaar voor mij. Degene die de SVU na mij zou vliegen was er ook al, maar stel dat we vier uur de lucht in zouden kunnen gaan, dan zouden we rond vijf uur wel weer terug zijn. Er zat voldoende brandstof in dus kon de volgende gelijk weer weg.


Maar goed, soms lopen dingen wel eens anders… De PH-HGO, ook een kist van de club, stond nog op Midden Zeeland. Er was een nieuwe voorruit in geplaatst, en de kist was klaar voor transport naar de club. Victor had dan ook het voorstel om het bovenwerk onderweg naar Midden Zeeland te gaan doen in plaats van richting Schiphol. Na de landing op Midden Zeeland zou Victor dan de HGO terug vliegen naar Rotterdam, en ik zou dan Solo naar Rotterdam gaan met de SVU. Calvin kon dan bij Victor instappen. Oei, die had ik nog nog niet verwacht. De eerste overland Solo vandaag!!!


Schiphol komt dan de volgende keer wel… Aangezien ik het vluchtplan 'smorgens al via internet had ingediend, zou Victor wel even bellen om deze te wijzigen van een local naar een overland naar Midden Zeeland. Het bleek toen dat degene die na mij zou vliegen ook al een plan had ingediend. Dus hij moest zijn plan dan ook aanpassen. Na wat heen en weer gepraat en gebel kwam het allemaal goed. Iedereen blij…


Inmiddels was het kwart over vier geworden toen we met z'n drieen ingesnoerd in de SVU zaten en eindelijk op weg konden. Bij V2 werden de runup-checks gedaan en terwijl een Fokker 50 netjes eerst het rechterachterpootje op het nieuwe asfalt plaatste meldde ik mij gereed voor vertrek aan de toren. Arjan was weer airborne. Ter hoogte van de club even voorzichtig met de vleugels geschommeld om naar Moeder/Oma te 'zwaaien' en rechtsaf voor een Hotel-departure. De naald van de VOR kreeg ik netjes in het midden, en hield ik ook in het midden tot dat we bij Wiskey waren en ik mij dus kon afmelden bij de toren.


Na geklommen te zijn naar 2000 ft was het tijd voor de steile bochten. Eerst een rechter, deze ging goed. Daarna een linker, deze ging zwaar kl… Nog maar een keertje dan. Eerst goed level vliegen en aftrimmen. Daarna weer een linker bocht. Deze ging goed. Even verder drie approaches to stall. Een schone-, één in approach configuratie en de laatste in landingsconfiguratie. Bij de eerste was ik te langzaam met het gas en liet in de neus te vroeg zakken. Hierdoor verloren we te veel hoogte. Bij de tweede ging het gas er direct op, maar liet ik toch de neus te vroeg zakken. Hierbij gaf de motor een waarschuwingssignaal omdat hij te veel toeren maakte. En de derde ging helemaal goed. Onderweg kwamen we verder nog een groepje meeuwen tegen. Kennelijk wisten ze dat Victor aan boord was en kwamen ze revange nemen op de moord op hun maatje tijdens de doellandingswedstrijd.


Tijd voor noodlandingen. Hoewel Victor deze niet van te voren wilde aankondigen, had ik toch een zeer sterk vermoeden dat deze niet lang meer zou duren. Ik keek dus al op mijn blaadje op schoot om te kijken wat de wind ook al weer was, om zo mijn koers te bepalen igv een 'motorstoring'. Geheel onverwacht (ahum) trok Victor het gas dicht. Hoewel ik thuis 'op het droge' achter elkaar kan aangeven wat ik dan moet doen, zat ik nu even met een mond vol tanden. Koers en snelheid aanpassen, pomp aan en toen??? Tja wat was dat ook alweer… Maar goed intussen kwam het 1000 ft moment dichtererbij. Nog een veldje uitkiezen. Rechts een dorpje en lnks water. Ik kon dus kiezen tussen een woonerf en een nat pak. Geen van beiden een optie dus. Even verder een veldje dan maar, iets verder maar nog net haalbaar, echter begroeit met gewas en sporen dwars. Ook geen goede keus… We hadden zeker op onze neus gegaan. Go around! De tweede kwam beter uit en we hadden het veldje zeker gehaald. Ik moet me de drill meer eigen maken.


Om het toeval uit te sluiten, stelde Victor voor om nog twee steile bochten te maken. Dus hebben we er nog twee gemaakt die keurig verliepen. Geen toeval Victor :)


Inmiddels vond ik het tijd worden om maar eens de wieltjes op het gras van EHMZ neer te gaan zetten. Midden Zeeland Radio werd opgeroepen voor de info en de neus in de richting van het veld. Op dat moment hoorden we twee kisten het cirquit verlaten in de richting van het noorden. Onze kant op dus. Opletten!!! Ze waren aan het uitklimmen, dus zag ik ze al op ons afkomen en links boven ons passeren, gaaf gezicht. Als het landingslicht had gewerkt dan had ik die aangezet (helaas marcel).


Na het induiken van het circuit vroeg Victor mij om een precicielanding bij de hondehokken aan het begin van de baan. Dit lukte heel leuk en de landing was netjes afgevangen. De wind stond overigens recht op de baan, dus zijwind hadden we dit keer niet. Na de kist te hebben geparkeerd liepen we naar de havenmeester. Op Midden Zeeland was een evenement aan de gang dus het zag er gezellig druk uit met ook aardig wat vliegbewegingen. Victor kwam nog wat oude bekenden tegen. Bij de Havenmeester het landingsgeld betaald, inclusief RKT -rotkoptoeslag- met dank aan de havenmeester :) en twee vluchtplannen ingediend. Eén voor de SVY en één voor de HGO.


Voor de zekerheid zijn we eerst maar even naar de HGO gelopen om te kijken of deze helemaal compleet was. De papieren waren aan boord, de sleutel zat erin, voldoende brandstof en niet te vergeten de nieuwe voorruit. Bij de proefstart bleek ook alles te werken. Onder het aanhoren van de nodige informatie en instructies voor mijn vlucht liepen we terug naar de SVU. Nu was het mijn beurt. Victor en Calvin liepen terug naar de HGO en ik nam plaats in de SVU. Wel vreemd om nu alles alleen te doen, maar zeker heel gaaf. Kap dicht, checklist doorlopen, radiocheck en starten die hap. Taxien naar het begin van de baan, engine runup en ondertussen goed luisteren naar de radio voor het overige verkeer in het circuit. Er draaide net een Cessna op base, dus voor de zekerheid maar even wachten tot die binnen was. Na de landing van deze Cessna meldde ik dat ik ging oplinen voor het vertrek. Victor wenste me een goede vlucht over de radio en daar dging Arjan. Helemaal in z'n uppie naar Rotterdam.


Na het verlaten van het circuit vloog ik in de richting van de dammen om zo uiteindelijk via de eilanden bij de maasvlakte aan te komen. Ik had voor mezelf besloten om een verzoek te doen om via de waterweg naar de CTR te vliegen. Onderweg heb ik nog twee bochten gedraaid en ongeveer 90 kts gevlogen. Ik had de stille hoop dat Victor mij misschien nog zou inhalen. Ik heb de HGO niet meer gezien maar Victor wel gehoord op de radio. Met af en toe wat wisselingen in de hoogte glee ik zo richting maasvlakte. Onderweg ff proberen of ik wel de juiste knopjes op de radio voor me had, wat geen probleem was. Atis uitluisteren en ten zuiden van Hoek van Holland mezelf aangemeld bij Rotterdam Tower. De waterweg was akkoord op een hoogte van 1300 ft. Boven Hoek van Holland nog twee 360's gedraaid boven de woning van vrienden die daar foto's van hebben gemaakt. Met zijn fototoestel kon hij aardig ver inzoomen zodat ik ook zelf herkenbaar in beeld kwam. Niet slecht aangezien ik op 1000 ft zat.


Daarna geklommen naar 1300 ft en abeam Maassluis mij gemeld. Doorgevlogen naar de Euromast en dan naar Papa. Na Papa zakken naar 1000 ft en cross in the middle voor een righthand cicuit 24. Nog voor het bereiken van downwind kreeg ik al een landingclearance. De landing ging weer heel soepel. Wel een beetje voeten voor iets zijwind, maar weer op tijd geflared. PVU taxie to lima. Wilco lima, PVU. Onderweg nog een vriendelijke zwaai van iemand van de havendienst en bij Lima aangekomen zag ik Victor en Calvin al in de richting van de club lopen. Victor was direct op Whiskey aangevlogen voor een Hotel-arrival.


Omdat we toch de laatste waren hebben we gelijk de Robin's binnen gezet. In de club de debriefing waarbij Victor weer tevreden was, op de eerste noodlanding na dan. Verder zaten er hier en daar nog schoonheidsfoutjes in (b.v. brandstofpomp, ahum) maar zeker een goed gevoel.


Wat is dat gaaf zo'n Solo Overland. De anderen die dit al hebben meegemaakt weten ongetwijfeld wat ik bedoel.


Calvin vertelde mij dat hij een heel lang stuk heeft mogen vliegen (sturen) van Victor. Volgens Victor een piloot in de dop. Ben bang dat dat me een hoop geld gaat kosten :) Calvin was dol enthousiast en vond het fantastisch. Maandag natuurlijk een hoop te vertellen op school. Victor bedankt, uiteraard ook namens Calvin!!!

Uiteindelijk waren wij rond half acht klaar met de les. Ietsje later dan in eerste instantie de bedoeling was :)


Helaas is er met het loggen van de heenvlucht iets mis gegaan. De terugvlucht is hier te bekijken in Google Earth.


Volgende week de leerlingendag, ik hoop dat ie doorgaat...


Gr,
Arjan

2 opmerkingen:

Skycaptain Marz zei

Zo, dat was een leuk middagje zo te lezen.
Ja, die overland vluchten doe je het voor he!

Leuk verhaal weer...

Rembrand zei

Wat een verhaal weer. Eigenlijk veeels te lang, maar je schrijft het wel leuk op waardoor je het toch verder wil lezen!