Flight 16... (Soaring The Clouds...)

... Sometimes you can control life, sometimes you can not...
... From now I have to fly alone...
... How long? Only time will tell...

Mijn vorige vlucht was al weer van een maand geleden, omstandigheden lieten mij niet toe om achter de stuurknuppel te kruipen. Vandaag was het gelukkig weer zover. Voor vandaag had ik de PH-CBF, een Cessna 152 geboekt. Calvin had al eerder aangegeven dat ook hij wel weer eens zin had om te gaan vliegen. Gelukkig waren de weersomstandigheden er ook naar.

Het zou vandaag een lokaaltje worden. Er hingen mooie plukken wolken in de lucht rond de 4000 ft. Een mooie gelegenheid om eens VFR-on top te gaan vliegen. Rond kwart over één liepen we de club binnen om de voorbereiding verder af te maken. De CBF had nog ruim voldoende brandstof dus hoefde ik niet te gaan tanken. Na de walkaround klommen we samen in de kist. Ik had via marktplaats een nieuwe headset op de kop getikt. En wel de Beyerdynamic HS600, een Active Noise Reduction. Deze filtert de geluiden van buiten zodat het een stuk rustiger is voor je oren. Verder werd het ook de eerste keer dat ik mijn PCAS zou uitproberen. Dit apparaatje detecteert ander verkeer in de omgeving, zeg maar een extra setje ogen.

Na het opstarten taxieden we naar intersection V2 van RWY 24. Onderweg kwam ik erachter dat de kunstmatige horizon op één oor hing en ook het gyrocompas deed niets. Bij de runup zat er nog geen leven in beide instrumenten, waarbij het wijzertje voor de 'Suction' op 0 stond. Kennelijk deed de vacuumpomp het niet. Een No-GO dus. Ik vroeg aan de toren om terug te mogen taxien naar de club. Na de CBF weer geparkeerd te hebben meldde ik het probleem aan de balie van de club. Gelukkig was er nog een andere kist beschikbaar die ik kon gebruiken. We zouden nu met de PH-JJM, het zusje van de CBF, gaan. De toren had mijn flightplan open gelaten. Met behulp van de Rotterdamse Controllers werd het vluchtplan omgezet naar de JJM. Dames en Heren controllers, hartelijk dank voor de medewerking!!! Top!!!

Na het opstarten weer taxien naar V2, alwaar ik de runup kon doen. Dit keer werkte alles naar behoren. Met haast een uur vertraging gingen dan toch alsnog de wieltjes los van RWY 24. Na twee linker bochten vlogen we via de Romeodeparture in de richting van Papa. Op de radio hoorde ik de Para-kist (PH-SRU). De controller vroeg aan de piloot of hij mij in zicht had. De piloot bevestigde dit en daarna werd ook aan mij gevraagd of ik deze para-kist zag. Ik nog niet maar mijn PCAS gaf zelfs een alert! Plots zag in vanuit mijn rechter bovenhoek de Para-kist als een 'kamikaze' voor mij langs duiken. Wat een gaaf gezicht was dit zeg. Via Romeo nam ik uiteindelijk voor even afscheid van de toren.

Om een flink stuk te kunnen klimmen was het de bedoeling om naar DutchMil airspace te gaan. In de weekenden kan je daar doorklimmen naar FL 95. Dat zou vandaag niet nodig zijn omdat de wolken niet zo hoog zaten. Boven Dordrecht draaide ik nog even een rondje boven de woning van mijn broertje. Plots attendeerde de PCAS mij weer op naderend verkeer. 1,8 Nm verwijderd en 100 ft hoger dan mij. Van rechts voor zag ik daarna een andere kist mij naderen. Aangezien deze kist van rechts kwam en slechts 100 ft hoger vloog, maakte ik maar een 360 over links om deze kist voorrang t verlenen. De PCAS bewees zijn dienst. Absoluut een dikke aanrader. Je moet nauurlijk wel zelf ook goed blijven kijken. Maar als extra oogjes is deze PCAS zeer geschikt en een toevoeging voor de veiligheid.

Na de bieschbos vloog ik DutchMil airspace binnen en zette ik de neus van de kist in de klimstand. Iets zuidelijker hing een mooie laag bewolking. Dat werd ons doel.

Van Flight 16... (Soaring the clouds...)

Op uiteindelijk FL 60 vlogen we in een wolkenwonderland. Calvin filmde er lekker op los en was diep onder de indruk van deze omgeving. Wat is dit enorm gaaf. Om wolken heendraaien. Door de gaten in het wolkendek... Letterlijk het gevoel van in de wolken zijn... Playing with the clouds...

Helaas vliegt de tijd op zo'n moment, dus al snel was het weer tijd om terug te gaan naar EHRD. Ik zette de neus weer in de richting van Dordrecht en langzaam zakte we weer naar 1500 ft, met mijn 'Co-pilot' at the controls. Boven Dordrecht nam ik contact op met de toren en werd gecleared voor een Romeo-arrival. Na Romeo vroeg ik aan de toren of ik na punt Oscar een direct final RWY 24 kon krijgen. Dat was geen probleem en even later zette ik de JJM weer op de landingsbaan.

Wat een geweldige vlucht was dit. Gewoon op een doordeweekse zondagmiddag lekker tussen de wolken. Wat een voorrecht!!!

Hieronder het filmpje


Hier de route in Google Earth en hier de foto's

Tot de volgende keer...