Flight 21... (Club 2009 Vlucht Duitsland 2010...)

Binnen de Vliegclub Rotterdam hebben we een jaarclubje opgericht. Een clubje van piloten die allemaal in 2009 hun brevet hebben gehaald. Een enkele van ons heeft zijn brevet voor en na 2009 gehaald, maar die zijn op hun gezelligheid binnen de club gehaald ;) Gezelligheid, daar gaat het immers om. En dan met een gezellig groepje samen op pad te gaan.

Eerder was er reeds een vlucht naar Engeland georganiseerd, waarvan hier een verslag. Vandaag stond er een vlucht naar Duitsland op de planning. Om precies te zijn Koblenz en Damme. Twee weken geleden ging deze vlucht niet door in verband met de weersomstandigheden. Vandaag was het werkelijk fantastisch weer. Thunderbirds ehh Club2009 are go!!!

Vandaag zouden we 9 vliegers hebben en zelf heb ik Calvin ingehuurd als Steward voor de inflight service. Een rol die hij maar al te graag aanpakte. Helaas moest Eelco zich afmelden in verband met ziekte. Eelco zou samen met mij en Jacco de Cessna 172 PH-ANH vliegen. Daar er nu één leg 'onbemand' was, besloten Jacco en ik om één leg te delen als PIC. De leg van Koblenz naar Damme werd in tweeen gesplitst door een extra landing op Arnsberg. Daar zouden we dan alleen een politchange doen en direct weer door gaan.

Van Flight 21... (Club 2009 Vlucht Duitsland 2010...) Pilot, Co en Steward

Wieke, Amit en Manuel vlogen de Robin SVU en Oscar, Max en Coen met de Piper SVP. Na de laatste voorbereiding op de club was het dus tijd geworden voor de eerste leg. Jacco belde het flightplan van Rotterdam naar Koblenz door naar de Flight Information Office. Hier kom ik later nog even op terug. Deze eerste leg van Rotterdam naar Koblenz werd door mij gevlogen. Jacco was mijn 'Co' en zou de radio en de navigatie voor zijn rekening nemen.

Als laatste taxieden wij bij de club weg naar de baan. Koblenz here we come. Na de runup kregen wij de takeoff-clearance. Een Transavia op long final zat kennelijk nog ver genoeg. Even later kwamen de wieltjes los en vlogen we de Romeo-departure. Na Oscar zag Calvin de Transavia op short Final. Inderdaad, ruimte zat dus. Jacco meldde ons af bij Romeo en zette in de neus in de richting van Koblenz. Het was echt schitterend weer met geen wolkje aan de hemel. Na de Biesbosch klom ik uit naar 3500 ft. We vlogen immers in oostelijke richting, en op deze hoogte zouden we mooi over de CTR van Eindhoven heen gaan. Jacco sleutelde Dutchmil in op de radio om deze uit te luisteren. Aanmelden deden we niet, dat was ons immers gemeld tijdens een voorlichting van Dutchmil. Zo luisterende op de frequentie dachten daar een hoop andere VFR-vliegers anders over... Even later vlogen we over de Efteling heen en kwam vlug daarna EHEH in beeld. Mooi om vanaf deze hoogte het veld zo duidelijk te zien liggen.

Om de TMA van Beek niet te crossen vlogen we ten noorden van deze TMA voorbij. Na het passeren van de Maas vlogen we Duitsland binnen. Voor mij de eerste keer dat ik nu in Duitsland vloog. Jacco meldde ons aan bij Lange Info en met enig 'alo-alo' effect heette de duitse controller ons hartelijk welkom. We meldde dat we naar Koblenz vlogen op een hoogte van 3500 ft waarna de controller osn verzocht de transpondercode aan te passen. In de verte kwamen de heuvels al in zicht.

Even later vlogen we inderdaadboven de heuvels. Hoewel we nog steeds op 3500 ft vlogen was de grond toch een stuk dichterbij gekomen. Opvallend dat dat zo ongemerkt gebeurd. Allerlei dorpjes, kronkelende weggetjes, riviertjes en zelfs een kasteel(tje) schoven onder ons door. Heel mooi om dat zo te zien. Overigens is het navigeren op de kaart een stuk lastiger in een heuvelachtig gebied. Diezelfde dorpjes, riviertjes en weggetjes 'verschuilen' zich makkelijk achter deze heuvels en vaak pas op het laatste moment zichtbaar. De pocketFMS was hierbij een handige extra hulp. Dit systeem geeft toch een hoop extra informatie tijdens de vlucht.

Koblenz kwam al aardig in de buurt, zodat ik de hoogte van 3500 ft verliet om langzaam de circuithoogte te gaan bereiken. Jacco meldde ons af bij Langen-Info en aan bij Koblenz. Baan 06 was in gebruik. Even ten noordwesten van Koblenz ligt een verkeersplein vanwaar je het circuit kan aanvliegen. Na een Cessna op downwind draaide ook in in op downwind. Ik nam iets meer afstand van de Cessna om zo afstand te winnen tot deze kist. Na en iets langere downwind was deze afstand voldoende.

Van Flight 21... (Club 2009 Vlucht Duitsland 2010...)

Na de hoge verkeersbrug draaiden we base. Wat een schitterend gezicht is dat. Het veld ligt echt op een schitterende locatie. Daarna draaide ik naar final. Door het hevelachtige karakter leek het alsof ik veel te laag zat, echter voor de baan ligt nog een flinke 'kuil' zodat dit later wel weer goed komt. Ogen maar strak op de baan houden om zo mijn referentie te houden. Met een iets hardere landing dan gewild zette ik de ANH op duitse bodem. Nu nog een mooie parkeerplek vinden. Even later stonden we naast de SVP en SVU in het zonnige gras. Op naar de havenmeester voor de landing af te rekenen. Landingsgeld € 12,50... Niet verkeerd toch? De havenmeester vroeg mij of ik duits sprak. Na mijn antwoord van 'a little bit...' (het enige juiste antwoord toch?) verzocht hij mij om even naar de toren te gaan. Ehh, oh jee... Wat heb ik niet goed gedaan??? Achteraf bleek dat Koblenz niet op de hoogte was van onze komst??? Ze hadden geen flightplan ontvangen, en het veld wat wel een flightplan had ontvangen, had ons niet mogen ontvangen. Kennelijk was er een fout in het flightplan geslopen. Het vreemde is dat zowel Rotterdam als Langen-info hier ons niet over hebben aangesproken, terwijl wij wel onze intenties hadden kenbaar gemaakt. Maar goed, de controller wuifde het direct van tafel. 'Es war nicht schlimm...'

De hele club zat al op het terras van het (griekse) restaurant op ons te wachten, hoewel de bestellingen al waren gedaan :) Lekker een happie eten. Aangezien ik op dit tijdstip van de dag nog geen trek had in een griekse schotel bestelde ik samen met calvin een lekker omelet. Die was aardig te doen...

Na de lunch nam ik met Jacco nog even de volgende leg door. Deze zou ons naar Arnsberg EDLA brengen. Qua navigatie niet echt een uitdaging omdat we gebruik zouden maken van een VOR-baken. Desondanks had ik de route via mijn laptop in PocketFMS gezet.

De ANH had brandstof nodig dus stuurde Jacco alvast naar de pomp. Calvin en ik pakte onze spullen en liepen naar de pomp om aldaar in te stappen. Terwijl Jacco het vocht in de tanks pompte maakte ik mij gereed voor het vetrek als 'Co' dit keer. Het opstarten van PocketFMS op mijn Navigon verliep echter niet soepel. De ene foutmelding na de andere foutmelding verschen op het scherm. Eigenlijk alleen op het moment dat ik het nav-plan wilde inlezen. Kennelijk was er met het uploaden naar de geheugenkaart iets mis gegaan. Jacco was nog niet terug van de financiele afwikkeling dus probeerde ik met behulp van mijn laptop de geheugenkaart opnieuw te uploaden. Helaas lukte dat niet door mijn gehaastheid hierin. Ik besloot dan ook voor dit leg het nav-plan niet via PocketFMS te gebruiken. Gelukkig hadden we alles al op papier staan. Het programma zelf werkte gelukkig wel zodat we in ieder geval gebruik konden maken van de info die PocketFMS ons gaf tijdens de vlucht.

Bij de holding van 06 moesten we wachten totdat de gele knipperlichtjes voor de gliders uit waren. Daarna nog even controleren of er iets op final hangt en dan uplinen. Jacco trok in een mooie strakke beweging de ANH weer in de lucht. Wat een enorm schitterende omgeving daar bij Koblenz. Als referentiepunt voor het begin van onze navigatie hadden we een verkeersplein noordoostelijk van het veld gekozen. Vanaf daar volgden we de radiaal naar het VOR-baken 'Col'. Onderweg was het wel goed uitkijken naar de nodige gliders en ook vliegtuigen zonder transponder. Er waren er genoeg die duidelijk dichtbij zaten maar waar de Pcas geen krimp gaf. Vanaf 'Col' werd koers gezet naar het VOR-baken 'GMH'. Onderweg passeerden we de schitterende meren Wiehlthalsperre en Biggesee. Er werd druk gezeild op beide meren. Werkelijk ook weer een schitterend gezicht. Onderweg schakelden we nog naar een andere frequentie voor Langen FIR waarbij de controller onz verzocht om een 'squack ident' waarna hij ons op zijn radarscherm zag oplichten. Na 'GMH' selecteerden wij een 'from' radiaal rechtstreeks naar EDLA. Omdat we nu toch wel in de buurt van het volgende veld kwamen besloten we alvast wat lager te gaan vliegen. Nu het veld nog vinden... Ook hier bleek PocketFMS weer uitkomst te bieden. Met behulp van het schermpje stuurden we in de richting van het veld. Bij het aanvallen van downwind zaten we netjes op circuithoogte.

Arnsveld heeft een slope in de baan zitten. Bovendien ligt het ook op een heuvel zodat je hele perspectief weer anders is. Jacco stuurde netjes final op en zette de ANH ook weer netjes neer. De upslope hielp ons om de snelheid eruit te halen zodat we snel de baan af konden taxien. De anderen stonden ons reeds op te wachten. Zij hadden het landingsgeld inmiddels al voldaan zodat we alleen een snelle pilotchange konden doen. Voor de zekerheid bekeken we de kaarten nog even en bespraken we de volgende route nog even snel. Ook hier zouden we gebruik maken van een VOR-baken. Nog even naar het toilet en dan weer snel instappen. Nu was het weer mijn beurt om de left-seat te nemen.

Dit keer had ik dus een up-slope runway bij take-off. En dat merk je goed. zeker iets om duidelijk rekening mee te houden en niet te onderschatten. Duidelijk later dan gewoon kwamen de wieltjes weer los. Van de havenmeester hadden we nog een extra kaartje gehad met daarop de route die we van het veld af moesten vliegen. Op deze manier werd het lokale ziekenhuis en de plaatselijke bevolking ontweken bij het overvliegen. Als referentiepunt hadden we weer een verkeersplein gekozen waarna we weer de radiaal oppikte voor de volgende leg. Dit keer konden we niet zo hoog klimmen als eerder aangezien hier toch wel wat bewolking hing. En voor VFR-on top zouden we weer te hoog moeten klimmen. Het land werd hier duidelijk minder heuvelachtig.

Alvorens Damme te bereiken moesten we eigenlijk eerst overschakelen naar Bremen-Info. De controller van Langen-info vroeg ons echter op zijn frequentie te blijven totdat we zouden overschakelen naar Damme. Het was immers maar een klein stukje. Bij het naderen van Damme was het eerst ook weer even zoeken naar het veld. Met de kaart op schoot en de GPS zagen we uiteindelijk de hangars op het veld. Circuithoogte aannemen en joinen op downwind. Bij het veld werd ook gevlogen met radiografische vliegtuigjes. Erg leuk om te zien vanuit de cockpit. Je moet er niet aan denken dat zo'n apparaatje in je 'koffiemolen' voorop terecht komt. Met een betere landing dan op Koblenz werden we door de havenmeester welkom geheten. We mochten parkeren op een leuk grasveldje waaromheen vakantiewoningen stonden.

Van Flight 21... (Club 2009 Vlucht Duitsland 2010...)

Je kon zo vanuit de vakantiewoning je kist instappen. Niet verkeerd hoor!

Het veld deed erg gezellig aan en na het parkeren liepen we met z'n drieen naar het terras waar de anderen al onder het genot van een hapje en een drankje op ons zaten te wachten. Jacco maakte alvast het flightplan, en aangezien ik toch naar de havenmeester moest om te betalen voor de landing (acht hele euro's!!!), nam ik het flightplan mee om te laten faxen. De havenmeester deelde mij mede dat hij het zou activeren zodra wij weer airborne zouden gaan. Afgesproken. Zo, nu tijd voor een colaatje en een apfelkuche...

Op het terras was het heerlijk druk en onderling bespraken we de vlucht. Iedereen was het er over eens dat dit een hele waanzinnige dag was. Dat er nog maar veel van dit soort mooie vluchten mogen komen. Calvin had inmiddels een trampoline gevonden en kennis gemaakt met de lokale jeugd. Als echte hollander stond hij deze kids te woord in het engels... Prima toch ;)

De anderen besloten weer op pad te gaan voor het laatste leg naar rotterdam. Omdat wij wat later waren besloten we nog een klein half uurtje te blijven. Je moet immers ook je rust nemen, niet waar??

Jacco had deze leg naar EHRD thuis al helemaal voorbereid, dus konden we weer snel op weg. Inpakken en wegwezen. Jacco taxiede naar het begin van de baan en na de runup-checks waren we klaar voor vertrek. Inmiddels was het aardig druk in het circuit geworden. Het was lastig om een gaatje te kunnen vinden voor vertrek. Toen we dat gaatje gevonden hadden meldde ik dat we via een rolling departure zouden vertrekken, zodat de kist die aan einde base zat wist dat wij zo weg zouden zijn. Net na takeoff meldde de havenmeester zich op de radio. Waar we naar toe gingen en of we een flightplan hadden ??? Het moest niet gekker worden vandaag. We hadden iets met flightplans vandaag. Nadat ik geatwoord had dat we naar Rotterdam zouden gaan en dat we toch echt een flightplan hadden ingediend, ging meneer even zoeken. Even later kregen we het verlossende woord. Alles was akkoord. We verlieten het circuit en Jacco zette de neus in de richting van Rotterdam.

Deed pocketFMS het op de tweede leg nog wel zonder navplan. Nu kwamen er meerdere foutmeldingen op het scherm. Ik had dus echt iets fout gedaan met het uploaden naar de geheugenkaart. De GPS deed het nu helemaal niet meer, en waren we dus aangewezen op de oude vertrouwde kaart, het compas en het horloge. We wilden ons aanmelden bij Bremen info echter we kregen geen contact. Ook een andere kist deed verwoedse pogingen, echter zonder succes. Dan maar zonder. We zaten toch in Klasse E airspace, dus dat was geen probleem. Al vlug kwamen we erachter dat we te ver zuidelijk van onze lijn op de kaart zaten. Tijd voor een correctie om zo niet in een verkeerde airspace te komen. Bovendien vlogen er verschilende gliders om ons heen. Best een heel gaaf gezicht om die jongens zo te zien zweven. Al vlug zaten we weer op koers en op de lijn.

Bij het naderen van de Nederlandse grens meldde ik ons aan bij DutchMil. We werden vriendelijk begroet, en even later vlogen we de inactieve CTR van Twente binnen. Leuk om zo vliegveld Twente eens te zien liggen. Toch jammer dat dat mooie stuk asfalt niet gebruikt mag worden. Jacco wilde de Deelen CTR kruisen, dus vroeg ik dit aan bij Dutchmil. We kregen toestemming en voor de zekerheid vroeg ik ook gelijk maar of de Harkamp nog actief was. Deze was niet actief, we hadden ook niet anders verwacht...

Na het verlaten van de Deelen CTR vlogen we in de richting van Utrecht om uiteindelijk ten zuiden van Utrecht langs te vliegen. Hier al konden we de skyline van rotterdam zien liggen. Omdat we zo onder de TMA van Amsterdam zouden komen daalde Jacco naar 1200 ft en werd de transponder op standby gezet. We waren weer op bekend terrein. Ook Gouda kwam snel in zicht en via Mike vlogen we homebase binnen. Na Mike vroeg ik aan de Toren of we een direct final 24 konden krijgen. Jacco had dit nooit eerder gedaan en wilde dit dan ook wel eens doen. Nog ruim voor Oscar meldde de toren al dat we ons boven de VOR moesten melden. Na wederom een keurige landing waren we weer thuis.

Op de club natuurlijk nog de administratie verwerken en om deze dag mooi af te sluiten nog een heerlijke schotel hete kip van Casper op het terras.

Al met al een heerlijke dag vliegen, 3 uur op de klok en veel ervaring opgedaan. De gehele vlucht zowel gevlogen als genavigeerd. 6 uur lang intensief gevlogen, erg gaaf maar ook best vermoeiend. :)

De plannen voor een volgende groepsvlucht zijn inmiddels gemaakt... ;)

Het filmpje:



Hier de foto's en hier de track's voor leg 1, leg 2 en leg 3...


tot de volgende keer....