Omdat Marcel al een keer op Zwartberg was geweest spraken wij af dat ik de eerste- en de derde leg zou vliegen en Marcel dus de tweede- en vierde leg. Thuis had ik mijn legs al zo veel mogelijk voorbereid.
Leg 1:
Rond kwart over acht kwam ik samen met Calvin op de club. Marcel was er reeds zodat we direct aan de afronding van de voorbereiding konden beginnen. Onze 'bird' van vandaag was de SVM. Een robin met een 120pk motor. Marcel had de kist reeds buiten gezet en na de inspectie bleek dat ze er klaar vor was. De tank was half vol en in principe genoeg voor de eerste leg. We besloten toch maar om eerst te gaan tanken en haar helemaal vol te gooien. We zaten qua gewicht nog precies binnen de W&B-enveloppe maar waren zeker zwaar.
Na het tanken vroegen we aan de Toren of we eventueel van baan 06 mochten vertrekken, aangezien we de Romeo-departure zouden vliegen. De hoofdbaan was 24 en dan zou je een stukje om moeten vliegen. De wind was kalm dus kregen we toestemming voor 06. Dat we zwaar waren merkten we goed. Pas halverwege de Romeo departure zaten we op de hoogte van 1500 voet. Bij Romeo meldde Marcel ons af bij de toren en vlogen we in de richting van Dordrecht. Voorbij Dordrecht zette ik de neus in de klimstand. Het was namelijk de bedoeling dat we over de CTR van Gilze Rijen Zouden vliegen. Dat klimmen ging weer even duren. Het gewicht en de luchttemperatuur zorgden voor een maximale rate of climb van 300 ft/min. Uiteindelijk haalde ik de hoogte wel zodat we op 3500 voet de CTR van Gilze Rijen overvlogen.
Tijd om ons aan te melden bij Brussels Info. Marcel gaf onze intenties door zodat Brussels hiervan op de hoogte was. Even later mochten we overschakelen naar de controller van Kleine Brogel. Marcel vroeg of wij de CTR mochten kruisen. Dat was echter een No-Go. We moesten dus omvliegen om uiteindelijk bij Genk Zwartberg uit te komen. De conroller stuurde ons eerst in de richting van 180. Met de kaart op schoot en met behulp van de GPS stuurde ik netjes om de verboden gebieden heen, via eerst een direct Diest (EBDT) en daarna een direct Hasselt (EBZH). Toch wel heel erg prettig dat je op zo'n moment met z'n tweeen bent om dit allemaal netjes voor elkaar te krijgen. Je verdeeld de workload goed , zeker als je boven 'onbekend' terrein bent.
Even later meldde Marcel ons af bij Kleine Brogel en schakelden we over naar Genk Radio voor onze aerodrome information voor Zwartberg. Na drie keer roepen meldde ons een stem dat baan 21 in gebruik was. Ik stuurde in de richting van de kenmerkende bergen bij het veld even later zagen we het asfalt liggen. Aangezien in nog vrij hoog zat maakte ik een rechter bocht om uiteindelijk op circuithoogte te komen. Via het entrypoint vloog ik downwind op en uiteindelijk naar Base. Het circuithoogte was 1000 ft agl maar omdat je ook over de bergen heen vliegt heb je niet in de gaten dat je dus 1000 ft moet dalen om uiteindelijk op de baan terecht te komen. Ik kwam dan ook duidelijk te hoog uit. Ik moest op final nog te veel hoogte verliezen om netjes op/bij de drempel uit te komen. Ik besloot dan ook om een go-around te maken en het circuit nogmaals te vliegen. De tweede keer kwam ik een stuk beter uit en even later parkeerde ik de SVM op het apron. Zwartberg is een leuk veld en het doet een beetje denken aan Seppe.
 |
| Van Flight 26 |
 |
| Van Flight 26 |
Tijd voor een colaatje op het terras en het doornemen van de volgende leg. Deze leg van Zwartberg naar Bitburg werd gevlogen door Marcel.Zie voor leg 2 het verslag van Marcel.
Leg 3:
Na een goeie schinken-käse toast en de nodige voorbereiding m.b.v. PocketFMS was het weer tijd geworden om in de kist te stappen voor de volgende leg naar Sint-truiden. Wetende dat we weer door een gesloten gebied zouden gaan, had ik deze leg iets aangepast zodat we buiten dit gebied zouden blijven. Met behulp van 2 V.O.R.'s zouden we Duitsland uitvliegen naar de TMA van Luik. Ik had besloten om deze TMA te kruisen omdat er omheen vliegen best wel een stuk omvliegen was.
Na de runupchecks reed ik heuvel op naar de enorme baan. Met een roling departure maakte ik vaart en even later kwamen de wielen weer los van het asfalt. Om het circuit te verlaten moest ik eerst een downwindleg vliegen om aan het eind van dit leg vie een rechter bocht het circuit te verlaten en via een rechter bocht om Bitburg heen te vliegen. Mijn PocketFMS stopte er echter mee, de batterij was leeg. Helaas heeft de SVM geen aansluiting voor power. Een door Marcel meegebrachte accu leverde helaas geen oplossing. De batterij was al te ver leeg om op te kunnen starten. Gelukkig heb ik ook altijd de papieren versie bij mij, maar ook de GPS van Marcel bood hier uitkomst. Ik pikte de VOR-radial op en zo vlogen we richting de Duits-Belgische grens, net boven Luxemburg. Ruim op tijd verzocht de controller van Langen-Info ons over te schakelen naar Brussels-Info. Zo gezegd, zo gedaan...
Boven die heuvels van de Ardennen was het aardig turbulent en veel thermiek. Soms moest ik de neus van het toestel flink drukken om ons op hoogte te houden. Ik kan me nu goed voorstellen dat zweefvliegers hier dankbaar gebruik van maken.
Bij het naderen van de TMA van Luik nam Marcel contact op met approach. We mochten de TMA kruisen op een hoogte van 3500 ft. Even later vroeg de controller of we konden klimmen naar 4000 ft daar er een toestel bezig was met het oefenen van naderingen en landingen. Het duurde even, maar uiteindelijk overvlogen wij het veld op 4000 ft. Wat een machtig gezicht weer... Na het overvliegen van het veld vroeg de controller ons om onze verdere intenties. Omdat Sint Truiden niet ver van Luik ligt mochten we al onze daling in gaan zetten. We moesten immers van 4000 ft naar zo'n 1200 ft circuithoogte.
 |
| Van Flight 26 |
Sint Truiden was snel gevonden. Het veld heeft geen omschreven circuit, dus val je terug op het standard circuit. Na drie keer oproepen kregen we eindelijk een reactie. Baan 06 was in gebruik. Volgens de Apraoch Chart dient Aalst en Kerkom bij Sint Truiden niet overvlogen te worden. Dit resulteerde uiteindelijk in een S-vormige downwind. Leuk om het veld zo aan te vliegen. De te gebruiken Runway is slechts een gedeelte van het oorspronkelijke (militaire) veld. Leuk detail is dat één van de (buiten gebruik zijnde) banen precies in de richting van Londen ligt. De duitsers gebruikten deze baan om tijdens de oorlog de V2-raketten naar Londen af te schieten. Na de landing vroegen we ons even af waar we de kist moesten parkeren en waar we de havenmeester zouden kunnen vinden. Uiteindelijk moesten we de kaart hiervoor raadplegen. Aan het einde van de landingsbaan rechtsaf. Bij het afdraaien van de baan zagen we een hangar die open stond. Voor deze hangar stond een tuintafeltje met tuinstoel en daarnaast zagen we een man, alleen gehuld in geel sportbroekje, wit zonnehoedje en slippers naar ons zwaaien. Daar moesten we kennelijk zijn. Via een openbare weg met fietspad, reden we naar deze zwaaiende man, die ons met een eigen interpretatie van de ICAO handsingnalen naar de parkeerplek dirigeerde, geweldig... Dit bleek dus de 'havenmeester' te zijn, een vrijwilliger van de plaatselijke vliegclub. Na uitgestapt te zijn duwden Marcel en ik de kist naar een schaduwplekje, zodat deze niet te warm zou worden voor de volgende vlucht.
 |
| Van Flight 26 |
We volgden de vriendelijke havenmeester naar de kantine van de hangar. Ik rekende de landing af voor het bedrag van € 5,00. Uit de koelkast konden we drie blikjes fris uitzoeken voor in totaal € 3,00. Kijk dat zijn nog eens prijzen, met een geweldige service. De havenmeester vroeg ons geïntereseerd naar onze belevingen en hoe het één en ander in Nederland er aan toe gaat.
Na een klein uurtje was het weer tijd om in te stappen voor het 4e leg, die Marcel ging vliegen. De havenmeester nam vriendelijk afscheid van ons en vroeg ons om zeker nog een keer terug te komen. Hij bood zelfs aan om dan een barbeque te regelen indien wij onze komst zouden aankondigen. Wellicht was het een goed idee om dan georganiseerd met meerdere kisten te komen... Wellicht leuk voor een clubvlucht!!!
Voor het vierde leg klik hier .
Klik hier voor Leg 1, Leg 2, Leg 3 en Leg 4 in Google Earth.
Hier de foto's en het filmpje hieronder (volgt)
1 opmerking:
Voor de lezers: voor een optimale lees beleving wordt u aangeraden in de juiste volgorde te schakelen tussen beide blogs. Moeilijker kunnen we het niet maken, wel... :)
O ja, dat van die V2's, dat zou ook zo maar uit de duim gezogen kunnen zijn hoor.. :)
Een reactie posten