Flight 38... (Tosti Teuge...)

De laatste vlucht was al weer twee maanden geleden. Je kent het wel... Drukke agenda, slecht weer... the usual stuff. Van de week had ik al twee keer eerder willen vliegen maar het weer gooide weer eens roet, of beter gezegd sneeuw, regen en mist in het eten. Vandaag zag het er allemaal goed uit! Ik had Calvin beloofd er weer eens samen uit uit te gaan.

De rondjes rond de CTR ken ik nu wel. Met passagiers leuk om te doen omdat er best een hoop te zien is voor ze, maar ik had nu zin om eens een overland te maken. De bestemming was Teuge. Ooit tijdens een solo instruction flight een keer alleen geweest maar dat was al een tijd geleden.

Op de club nog even de laatste voorbereiding en de tankwagen gebeld omdat de SVU er wat dorstig bij stond. Ook weer een poosje geleden dat ik deze kist gevlogen heb. Deze Robin's hebben toch wel mijn voorkeur hoor. Het vliegt heerlijk. De SVU stond al buiten en inmiddels was er een dun laagje ijs op de vleugels gevormd van het condens, echter tegen de tijd dat we vertrokken was dit ijs weer gesmolten. IJs op de vleugels willen we niet.

Runway 06 was in gebruik, dus dat kwam mooi uit bij een Mike departure. Op 1000 ft vlogen we naar Mike toe. Bij Mike nam ik afscheid van de Tower en zette ik de koers voor de eerste leg naar knooppunt Vianen. Bij Lopik aangekomen, kwamen we onder de Schiphol TMA uit zodat ik de neus in de klimstand zette naar 2000 ft. De lucht was heerlijk stabiel zodat we als een scheermesje dor de lucht sneden. Bij Vianen een koersverandering voor de volgende leg naar Ede. Een paar minuten voor Ede meldde ik mij bij Dutchmil. Ik vroeg hen om de CTR van Deelen te kunnen kruisen. Dat was geen probleem en ik hoefde mij pas weer te melden als ik de CTR voor Teuge weer zou verlaten. Uiteraard moest ik wel vrij blijven van de ATZ. Maar aangezien ik op ruim 2000 ft zat, en de ATZ tot 1500 ft loopt was dat geen probleem. Na het overvliegen van de ATZ zette ik de neus in de daalstand. OP deze manier zette ik de hoogte om in snelheid, en win je dus wat tijd, die je bij het klimmen hebt ingeleverd. Wel goed opletten dat je in het groene gebied van de snelheidsmeter blijft natuurlijk.

Van Flight 38... (Tostie Teuge...)

Vliegbasis Deelen.

Ik meldde mij af bij Dutchmill en schakelde over naar Teuge Radio. Baan 27 lefthand was in gebruik en na het circuit afgevlogen te hebben zette ik de SVU netjes op de drempel neer. Na een stukje taxien parkeerde in de SVU voor het verblijf van de havenmeester. Op de taxiebaan lag nog een hoop aangevroren sneeuw, dus niet te snel rijden en uitkijken. Bij de havenmeester rekende ik de landing af en samen liepe we naar het warme restaurant.

In het restaurant smaakten de tosti's, koffie en cola ons prima, terwijl buiten de parachutisten met enige regelmaat uit de lucht kwamen te vallen. Na een uurtjes was het weer tijd om terug naar Rotterdam te gaan. Na de walkaround stapten we weer in en taxieden we weer naar de holding van baan 27. Nadat twee kisten waren geland positioneerde ik mij op de baan. De laatste kist reed nog op de baan en nadat deze de baan uiteindelijk had verlaten zette ik het vermogen op 100%. Ik besloot er eens een short-field take off van de maken. Remmen los en gaan... Al vlug hingen we weer in de lucht. Bij het verlaten van het circuit nam ik afscheid van het mannetje van de radio en schakelde ik over naar Dutchmil om deze uit te luisteren.

De route terug verliep noordelijk van Soesterberg langs. Inmiddels was er wel wat meer bewolking (few) om tussendoor te vliegen

Van Flight 38... (Tostie Teuge...)

Toch altijd weer mooi om de wolken van deze kant te kunnen bekijken... Onderweg natuurlijk wel uitkijken dat we het verboden gebied van Kasteel Drakensteijn niet binnenvliegen. Maar dan is PocketFMS wel weer heel handig om daar buiten te blijven.

Bij het naderen van de A2 luisterde ik de ATIS van Rotterdam uit, en 4 minuten voor Mike melde ik mij bij de Toren. Ondertussen hoorde ik dat er twee kisten gebruik zouden maken van de Mike-departure. Oppassen en uitkijken dus... Bij Mike aangekomen zag ik het tegemoetkomende verkeer al aankomen.

Via het standaard circuit landde ik weer netjes op de drempel zodat ik met gemak via V3 de baan kon verlaten. Terug naar de club voor de administratie en deze vlucht zit er weer op... Een heerlijke vlucht...



Hier de foto's en hier de track in google earth.

Tot de volgende keer...