Een Collega die vorig jaar ook al eens een vluchtje had gemaakt, wilde haar jarige vader eens verrassen met een vluchtje. Ze had een paar weken geleden dan ook aan mij gevraagd wanneer ze weer eens een keer mee kon. Vandaag stond er een leuk vluchtje op de planning. Een klein rondje om de CTR van Rotteram.
Ook een vriend van haar vader zou meevliegen. Natuurlijk, hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Pas toen ze de club binnen liepen begreep Cindy's vader wat er zou gaan gebeuren. En als enthousiast Flightsimmer was dit natuurlijk een schot in de roos.
We vlogen vandaag met de Cessna 172 (PH-ANH). Aangezien het een bovendekker is, geeft dat natuurlijk leuk uitzicht op de grond. Na mijn briefing over de route en het vliegen zelf namen we plaats in de kist. De jarige job naast mij, en de anderen achterin. Ik moest nog wel even tanken, maar dat vonden de passagiers alleen maar een leuk extratje.
Via de Hotel-departure vlogen we naar Hoek van Holland. Een stukje langs het strand en door naar de nieuwe maasvlakte. De passagiers wilden dat wel eens uit de lucht bekijken. Geen probleem natuurlijk, dus om alles eens goed te bekijken maakte ik ook nog een orbit. De route ging daarna door naar de Haringvietdam. Ik vroeg of Cindy's vader zelf de yoke eens in handen wilde nemen om te voelen hoe dat vliegen nu in het echt is, anders dan vanachter de computer. Dat was natuurlijk niet tegen dovemansoren gezegd. Hij hield de kist keurig op koers en hoogte. Zo zie je maar, het simmen is een goede oefening voor het echte werk. Wel viel mij op dat ie eigenlijk meer naar de meters zat te kijken dan naar buiten. En dat zie je heel veel bij simmers. Maar goed, hij deed het keurig. We vlogen verder langs Hellevoetsluis in de ricting van het Spui.
Bij de monding van het Spui nam ik het stuur weer over en stuurde ik in de richting van Spijkenisse, de woonplaats van de passagiers. Ik nam weer contact op met de Toren kreeg toestemming om via Spijkenisse de CTR weer in te vliegen. Via Spijkenisse vlogen we over de waterweg weer naar de euromast om vandaar via papa weer naar het veld te vliegen. Ik moest nog wel even op 1300 ft blijven hangen, aangezien de Lifeliner net vertrok van het veld. Nadat deze mij voorlangs was gepasseerd mocht ik dalen naar 1000 ft voor een lefthand downwind 24.
De Toren waarschuwde mij voor een kist op final. nadat ik deze was gepasseerd mocht ik naar base draaien en uiteindelijk weer naar final voor de landing. Ik was aardig verwijderd nog van de baan, zodat ik alle tijd had om de kist netjes uit te trimmen voor een mooie daling naar de baan. Met een mooie afvang zete ik de ANH eerst met één achterpootje op de baan. Terug naar de club.
De pax vonden het weer een geweldige vlucht. Na even kort te hebben nagebabbeld vertrokken ze weer naar huis, naar de visite en het gebak...
Hier nog de route in google earth, helaas dit keer geen foto's...
Tot de volgende keer...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten