Flight 34... (Clubvlucht Denemarken Part 1...)

Twee weken geleden werd de vlucht afgeblazen als gevolg van het slechte weer. Deze week zagen de voorspellingen er beter uit. De afspraak was dat we rond half negen op de club zouden zijn voor de laatste voorbereidingen en dan rond tien uur in take-off.

De club2009 bestaat vandaag uit Oscar (ANH), Jacco (ANH), Paul(SRP), Wouter (SRP), Mark (SRP), Wieke (SVQ), Manuel (SVQ)en ikke (SVQ). Coen moest helaas op het laatste moment afvallen. De gereserveerde kisten: Robin PH-SVQ, Cessna PH-ANH en Piper PH-SRP. Bestemmingen: Nordhorn, Wangerooge en eindbestemming Sonderborg in Denemarken.

Van het groepje was ik als eerste op de club. Ik had de door mij te vliegen legs reeds in PocketFMS uitewerkt deze week. Ik moest alleen nog de wind er in verwerken. Appeltje/eitje voor dit programma. De SVQ stond nog op stal zodat ik haar netjes op het platform plaatste. Er zat nog voldoende brandstof in voor de eerste leg. Tanken op Rotterdam hoefde dus niet.

Een voor een kwamen de overigen op de club aan. De laatste hand werd aan de voorbereiding verricht. En gezamelijk werden de Tafs en Metars besproken. En nog eens besproken en nog eenst besproken... Het weer was duidelijk niet zoals in eerste instantie door de weermannen en -vrouwen werd aangegeven. Vooral boven duitsland hing er dikke nevel en bewolking op 500 voet. Hmm, dat schiet niet op. Dan nog maar een bakkie doen en over een half uurtje nog maar eens kijken... En nog maar eens een half uurtje, en nog maar een half uurtje... Volgens de Tafs zou het wel beter gaan worden. En dat werd het ook wel, zij het een beetje te langzaam naar ons zin.

Uiteindelijk besloten we rond half twaalf de knoop door te hakken en te gaan. Het zich was niet optimaal maar binnen de normen. Nordhorn was langzaam aan het verbeteren, dus het kon alleen nog maar beter worden. We stapten allen in onze kist. Wieke zou de eerste leg vliegen en ik zou hierbij 'Co' spelen. Ik melde ons aan bij Delivery voor de startup. Daar kregen we te horen dat er net twee andere kisten op de mike-departure terug waren gekomen als gevolg van het zicht. Sowieso was het special-vfr. We besloten dus nog maar een half uurtje te wachten.

De crew van de SRP had een probleem. Tijdens de walkaround bleek dat het strobelight niet werkte. De AMR werd er bijgehaald om het probleem op te lossen. Alleen ging hier kostbare tijd mee verloren, zou het op tijd opgelost kunnen worden?? De SVQ en ANH waren inmiddels geheel klaar voor vertrek en besloten voor een Top-Gear oplossing: Als iemand van de groep een probleem heeft... dan gaat de rest gewoon verder alsof er niets aan de hand is :)

Gekkigheid natuurlijk! In onderling overleg ging de SVQ en ANH alvast onderweg. De SRP zou dan zo snel mogelijk volgen... Ik, Wieke en Manuel met de SVQ voorop, en Oscar met Jacco met de ANH volgend. Via special VFR vlogen we de Mike-departure naar Gouda. Het zich liet inderdaad te wensen over, af en toe werd het wat lichter, en soms ook weer wat donkerder... Op 1000/1100 voet vlogen we zo rechtstreeks naar Scherpenzeel. Als gevolg van een oefening van de luchtmacht was het redelijk druk op de radio. Aangezien het zich niet toppie was besloten we ons ook aan te melden bij DutchMil. Dan weten ze dat we 'online' zijn... Onderweg waren we 'on numbers' met Oscar en Jacco en hielden we elkaar op de hoogte van de zichwaarden. Na Scherpenzeel was de Vaassen aan de beurt om zo ten noorden van Teuge langs te vliegen. Op de radio hoorden we dat een navy helicopter een low pass over Teuge maakte.

Tijd om ons af te melden bij DutchMil en aan te melden bij Bremen Info, om eigenlijk direct daarna over te schakelen naar Nordhorn Radio. Van de Toren kregen we een direct rwy 06. Aangezien het zich nog steeds niet optimaal was kwam de baan pas laat in zicht. Wieke zette de SVQ desondanks netjes op de baan en taxieden we naar de pomp. Hier zouden we de kist volgooien voor de twee volgende legs.

Even later meldde Oscar en Jacco zich op de radio en aangezien zij vanuit het zuiden de baan aanvlogen, vlogen zij het standaard circuit zodat ze zich even later naast ons op de parkeerplaats nestlden. Op het veld stond ook nog twee Antonov's. Een van de twee was een experimental die op bio-brandstof vloog. Deze kist had zojuist een vlucht vanuit Los Angeles achter de rug. Voor meer info zie www.ctdc.nl.

Van Flight 34... (Clubvlucht Denemarken 2010...)

Nadat we een korte tour in deze Antonov hadden gehad en Oscar de fuel en landingsgelden op de toren had afgerekend, besloten we in het restaurant wat te drinken en te eten. Inmiddels had Oscar contact gehad met Wouter (SRP). Zij stonden nog steeds op Rotterdam. De reparatie van de SRP liep helaas niet zo snel als verwacht. Wel hadden ze inmiddels de SRP verwisseld voor de SVH. Alleen konden ze pas om half drie weg. Er werd afgesproken dat zij vanaf Rotterdam direct naar Wangerooge zouden vliegen. We zouden elkaar daar dan treffen.

Na de tostie, en na de piloot van de Antonov gedag te hebben gezegd (met de toezegging dat hij ook een keer naar Rotterdam zou komen) stapten we weer in de kisten. Dit keer vloog Manuel en was Wieke de 'Co'. Ik kon lekker achterin plaats nemen. Oscar en Jacco vlogen dit keer voorop. Het zicht was er nog niet beter op geworden. Veel hoger dan 1100/1200 voet kwamen we niet. Onderweg probeerden we beiden tevergeefs om contact op te nemen met Bremen info. Kennelijk kwamen onze oproepen maar een enkele keer door. Waarschijnlijk als gevolg van de 'geringe' hoogte en de nevelige condities. Volledig IFR (I Follow Roads/Rivers) stuurde Manuel ons in noordelijke richting. Via de ANH vernamen wij dat de CTR Wittmundhafen niet actief was. We hebben onze crossing wel gemeld over de radio, alleen nimmer een reactie gekregen van Bremen Info.

Via 'numbers' meldde Jacco dat het weer begon op te knappen. Hij zag zowaar de zon. Goede berichten dus. Bij het naderen van de kust meldde Wieke ons af bij Bremen info en aan bij Wangerooge Radio. Runway 10 was in gebruik. Manuel maakte zich op voor de landing. Het weer was inderdaad opgeknapt en hoewel nog niet ideaal het zicht dus ook. De landingsbaan van Wangerooge ligt vlak achter een dijk. Met nog een paar meter te gaan gooide deze dijk roet in het eten met de wind om Manuel een perfecte landing te laten maken. Duidelijk iets om een volgende keer rekening mee te houden en wellicht een iets hogere snelheid aan te houden
Na de kisten te hebben geparkeerd, rekende Oscar de landingen weer af en namen we plaats op het terras voor een drankje. Nu was het wachten op de SVH. Ik had mijn scanner meegenomen zodat we hen konden horen aankomen.

Van Flight 34... (Clubvlucht Denemarken 2010...)

Ter plaatse was het een gaan en komen van kisten van Luftverkehr Friesland-Harle. Zeg maar een taxibedrijf in de lucht. Als een soort Cowboys werden kistladingen passagiers uitgespuugd en snel weer vertrokken om een nieuwe lading te halen. Ze vertrokken zelfs in formatie in take-off. Heel gaaf om te zien. Zelfs werden er landingen uitgevoerd indien de voorgaande kist de runway nog niet eens had verlaten, zo ondervond ook de SVH die ongeveer na een half uurtje ook aan kwam. Van een radio hadden deze jongens kennelijk niet veel. Deze werd niet gebruikt...

End of Daylight is in Denemarken iets eeder dan bij ons in Rotterdam. Dat scheelt al vlug zo'n kleine drie kwartier. Veel tijd hadden Wouter, Paul en Mark dus niet om te kunnen genieten van een drankje. Snel weer instappen voor het laatste leg. Dit keer was ik de PIC op de SVQ. Na take-off kon ik gemakkelijk doorklimmen naar 3500 voet. Even later zagen we de SVH onder ons door vliegen. Boven de inversielaag was het uitzicht verschrikkelijk mooi. Bremen Info was dit keer geen probleem. En omdat de conroller door had dat wij met z'n drieen bij elkaar hoorden kregen wij in één call te horen dat een restricted gebied niet actief was zodat we dezedus konden crossen. Erg leuk om dit zo te horen, Om wat tijd uit te sparen korte ik mijn leg iets in door twee keer een waypoint over te slaan en direct te gaan. Erg goed te doen met PocketFMS. De route liep dan ook via Cuxhaven naar Heide, en vandaar rechtstreeks naar Broager, het entrypoint voor Sonderborg.

Hoewel we als tweede van Wangerooge vetrokken, arriveerden wij met de SVQ als eerste bij Broager. Manuel, mijn 'Co' meldde ons aan bij Sonderborg. Na Broager konden we een direct base 14. De approach naar de baan ligt heel mooi. Final ligt boven het water zodat je steeds verder naar het water zakt. De baanverlichting, deels in het water stond aan. Een erg gaaf gezicht. Ondanks een aardige crosswind zette ik de SVQ netjes neer. De man op de toren dirigeerde ons naar het grasveld waar we de kisten mochten parkeren voor de nacht. Gezusterlijk stonden de kisten naast elkaar.

Van Flight 34... (Clubvlucht Denemarken 2010...)

Van Flight 34... (Clubvlucht Denemarken 2010...)

Binnen in het airport gebouw kregen we te horen dat we administratieve afhandeling de volgende dag mochten doen. Taxi bellen dus en naar het hotel. De taxi was helaas niet zo snel als we wilden, maar uiteindelijk kwamen wij dan toch in het Hotel Scandic Sonderborg aan. Zag er allemaal netjes uit... Vlug de spullen op de kamer gezet en weer een taxi besteld om Sonderborg in te gaan voor een restaurant.

Even later, met een ruim begrip voor even, kwamen uiteindelijk de taxi's. Deze brachten ons naar de haven van Sonderborg. De keuze van het restaurant viel op 'Colloseum'. Tijdens een heerlijk biertje, voor de meeste van ons dan, werd een keuze gemaakt uit het menu. We zouden in ieder geval voor een voor- en hoofdmenu gaan. Mocht er nog ruimte over zijn dan nog een nagerecht. Als hoofdgerecht kozen enkele van ons de specialiteit van het huis, Favourite dish of king Frederik. Aan de naam van het gerecht te zien een koningsmaal, dus wellicht goed genoeg voor club2009 ;)

Aan de muren van het restaurant hingen allerlei attributen. Naar het zich liet aanzien attributen voor de visserij. Echter na twee biertjes veranderden deze attributen in een soort van zweepje. Dit in combinatie met 'onze' twee blonde serveersters, waarvan één met een leren broek onder haar schort deed onze fantasie duidelijk goed (of mag ik hier alleen voor mezelf spreken haha).

De verwachtingen van het diner waren duidelijk hoger dan de realiteit. Jammer, maar het maakte het er in ieder geval niet minder gezellig om. Eén van de serveersters zou voor ons de taxi's regelen. Onze ervaring van de lokale taxi's leerde ons dat het nog wel even kon duren. En dat deed het ook...

Rond half twaalf waren we uiteindelijk weer terug in het hotel. Tijd om bed in te duiken. Eerst nog even een heerlijke douche. Op de kamer met Oscar nog even de weersverwachtingen voor de volgende dag dorgenomen op het, overigens gratis, internet. Dat zag er een stuk beter uit dan wat we vandaag hadden gehad. Het beloofde een mooie dag te gaan worden...

Hier de foto's en hier de legs in Google Earth: leg 1, leg 2, leg 3

Wordt vervolgd...