The Sky is full of dreams...

I learned to fly between mine...

maandag 25 oktober 2010

Flight 36... (Aerobatics Les 2...)

De vorige les was al weer van 9 augustus 2010, dus werd het weer eens hoog tijd voor een volgende les aerobatics. In overleg met Hans kon ik voor vandaag een les plannen.

Ik was eerder op de club aanwezig zodat ik alvast de walkaround en de verdere voorbereidingen kon doen. Na een kleine voorbespreking wat we zouden gaan doen deze les, stapten we in de SVN. Eerst even langs de pomp om te tanken. Er zat nog zo’n 15 liter in de tank dus besloten we om er 50 liter bij te gooien. Hans deed deze les nog even de radio zodat ik mij volledig op alle oefeningen kon storten.

Baan 06 was in gebruik. Van de toren moesten we na het bereiken van 1000 voet een rechter bocht maken naar het oefengebied boven Oud Beijerland. Van Approach kregen we een blok luchtruim tussen 2500 en FL55 om de oefeningen te doen. Allereerst de zgn ‘HASELL’-checks. De ‘H’ staat hierbij voor de hoogte: wat is het hard-deck? Het onderlevel en bovenlevel?. De ‘A’ staat voor Airframe: zijn de flaps up? Wings level en afgetrimd op 2400 rpm?. De ‘S’ voor safety: is er losse rommel? Zitten de gordels vast? Voel ik me goed?. De ‘E’ staat voor engine: Staan alle meters in het groen/goed en staat de pomp aan? De ‘L’ staat voor locatie: zitten we boven vrij van bebouwd gebied? En de laatste ‘L’ staat voor lookout: Is de omgeving vrij van ander verkeer? Dit laatste kan je heel mooi bekijken tijdens een Wing-Over. Dan heb je die oefening ook gelijk te pakken.

Na nog een paar wing-overs was het tijd voor de barrel-roll. Na m aanvankelijk een keer verkeerd ingezet te hebben, lukt deze daarna wel. Hieruit blijkt toch maar weer dat je de lessen niet te lang uit elkaar moet nemen. Ook de full-power stall is aan de orde gekomen. Vol vermogen en dan de neus optrekken, net zo lang totdat de stall-warning gaat klinken en je de buffet gaat voelen. Op uit deze stall te komen hoef je alleen maar de stick iets terug te plaatsen. Hieruit blijkt dan maar weer dat een stall niets met de vliegsnelheid heeft te maken maar juist met de stand van de stick. Dit blijkt eens te meer bij een high power steep turn. Een bocht van 60 graden met vol vermogen waarbij je steeds harder aan de stick moet trekken en uiteindelijk in een stall terecht komt. Door weer de stick iets te laten vieren en uiteindelijk weer terug te rollen krijg je de kist weer onder controle.

Uiteraard is ook de looping aan de orde gekomen. Belangrijk hierbij is dat je deze looping exact level inzet, anders wordt het een soort van kurketrekker :)

Aangezien er toch enige bewolking aanwezig was, moesten we wel kijken waar we onze oefeningen deden. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat je halverwege de manoeuvre ineens in een dikke wolk zit. De basis van de bewolking was ongeveer op 3600 voet. De top zat ongeveer op FL 50. Om even een adempauze te nemen `speelde` ik even met de bewolking, er langs, er overheen en door een gat in de bewolking weer terug. Dat blijft toch wel heel erg gaaf en vooral erg mooi om te doen.

Deze lessen zijn best intensief. Ze vereisen erg veel concentratie en dus ook energie. En dat ga je op een gegeven moment merken. Je wordt moe en neemt steeds minder op. Tijd om weer naar homebase te gaan. Eerst nog even een Spin oefenen. De eerste trap ik eigenlijk direct er al weer uit. Nog maar een keer zodat we echt twee slagen draaien.

Op de terugweg wilde we in eerste instantie een direct base 06 aanvragen. Echter aangezien er verkeer op long final hing, konden we dat we vergeten. Het werd dus, na een `klein` schoonheidsfoutje (die ik overigens zelf boelkloedig heb opgelost), uiteindelijk een standaard circuit voor de 06. Niet helemaal tevreden zette ik de SVN weer op de grond.

Terug op de club natuurlijk nog de debriefing. Hoewel ik zelf het idee had dat het niet zo lekker ging als de vorige keer, was Hans best wel tevreden. Hij zag duidelijk vooruitgang, wat zich voornamelijk uit in rust achter de stick. Door deze rust krijg je tijd en ruimte om meer aandacht aan de oefening te geven en stel je daardoor meer eisen aan de afwerking ervan. Dan lijkt het dus dat het slechter gaat, maar feitelijk leg je voor jezelf de lat een stuk hoger, waardoor je niet direct in de gaten hebt dat je vooruitgang boekt.

Na de debriefing besloot Hans om gezellig nog een bord spagetti mee te prikken.

Lekker hoor om zo even tussen de wolken te zitten op een vrije maandagmiddag...

Helaas geen foto's of een track in Google Earth...

Tot de volgende keer...